نیوزتل: فعالان فضای مجازی پاک در یک نشست هم افزایی، نبود وفاق ملی در سیاستگذاری برای پیام رسان های بومی را یکی از علل عدم موفقیت این کسب و کارها عنوان کردند.
به گزارش نیوزتل به نقل از مهر، سی و چهارمین محفل هم افزایی فعالین فضای مجازی که هر هفته توسط جمعیت توسعه گران فضای مجازی پاک (فمپ) برگزار می شود، این هفته به مبحث «برنده بازی توئیتر کیست؟» پرداخت. در این جلسه، فعالان فضای مجازی پاک علل حضور کاربران ایرانی در شبکه های اجتماعی خارجی را مورد بررسی قرار دادند و به دلایلی برای عدم موفقیت پیام رسان های بومی اشاره کردند. در همین حال مزایا و معایب حضور در شبکه های اجتماعی خارجی، انحصاری که این پیام رسان ها در کشور بوجود آورده اند و تهدیدات در ارتباط با آنها، مورد بررسی قرار گرفت. صاحبنظران حاضر در محفل فضای مجازی پاک معتقدند که «در هیچ جای دنیا به اندازه ایران از ابزارهای فیلترینگ و گمنامی در فضای مجازی به صورت عام استفاده نمی گردد و خروج این میزان دیتای کشور از راه فیلترشکن ها تهدید به حساب می آید.» در این جلسه این طور عنوان شد که ناپایداری پلت فرم های بومی در کشور از عملکرد مسؤلان و قانونگذاران نشات می گیرد. مهاجرت نخبگانی به شبکه های اجتماعی خارجی دکتر عاطفه موسوی مسئول بخش خانواده جمعیت توسعه گران فضای مجازی پاک با انتقاد از حضور فضای نخبگانی کشور در سکوها و پلت فرم های خارجی و فروکاهش فعالیتهای رسانه ای به این فضا، اظهار داشت: به نظر می آید در فضای نخبگانی کشور، تخمین افراطی از فایده حضور در سکوها و پلت فرم های خارجی مطرح می شود. وی اظهار داشت: اینکه کار و فعالیت رسانه ای را بخواهیم با یک توئیت و پست زنی در پلت فرم های اجتماعی جایگزین نماییم، به شکلی فروکاهش است. باید توجه داشت که رسانه ابعاد گسترده ای دارد اما الان شاهد می باشیم که به علت ترویج بیش از اندازه شبکه های اجتماعی در کشور، رسانه در حال فراموش شدن است. موسوی با اشاره به اینکه حتی شاهد می باشیم که مسؤلان هم در خبررسانی به انتشار یک پست در فضای مجازی انتقاد می کنند و خیلی از اخبار مهم ذیل پست های شبکه های اجتماعی گم می شود، از مهاجرت گسترده کاربران به سکوهای انحصاری خارجی انتقاد نمود. این کارشناس افزود: شاید کاربران شبکه های اجتماعی خارجی مانند توئیتر تصور کنند که با انتشار یک پست و یا توئیت یک کار رسانه ای خوب انجام داده اند اما باید حواسمان باشد که چه پایگاه داده بزرگی را در شبکه های اجتماعی تقدیم دشمن می نماییم. وی ضمن اشاره به اینکه نوعی از مهاجرت نخبگانی را در فضای مجازی به سمت شبکه های اجتماعی خارجی می بینیم، تصریح کرد: حتی جامعه نخبگانی کشور حاضر نیستند در شبکه های اجتماعی داخلی فعالیت کنند و به علت اینکه از شبکه های داخلی راضی نیستند، مهاجرتشان را توجیه می کنند. این کارشناس فضای مجازی با اشاره به اینکه نمی خواهیم بگوییم همه حضورها در سکوهای خارجی اشتباه است، اظهار داشت: حضور در هر سکویی با عنایت به پارامترها و اقتضائاتی مانند میزان اطلاعات، مبحث فعالیت، زبان و مخاطبان، متقاوت است اما باید توجه کرد که جبهه داخلی را نباید به خارجی ها واگذار کرد. توئیتر را خبرگزاری رسمی نکنیم وی اظهار داشت: اینکه بگوییم پیام رسان واحد قوی و شبکه ملی اطلاعات نداریم پس باید در فضای شبکه های خارجی فعالیت نماییم، توجیه درستی نیست. باید حواسمان باشد که چه محتوایی را تقدیم خارجی ها می نماییم. موسوی با اشاره به اینکه قدرت خبرگزاری های مهم که اخبار رسمی کشور را مخابره کنند و سایر سایت ها از آنها استفاده می نمایند به علت توجه به شبکه های اجتماعی از دست رفته است، افزود: این اخطار را جدی بگیریم که توئیتر را خبرگزاری رسمی نکنیم. شبکه اجتماعی که کنترل آن هم در اختیار خودمان نیست؛ با این روند شاید تا دو سال دیگر چیزی به نام خبرگزاری رسمی در کشور نداشته باشیم. این کارشناس با تکیه بر اینکه راهبرد بلندمدتی برای ساماندهی استفاده از پیام رسان های اجتماعی در کشور دیده نمی گردد، اظهار داشت: کمترین اقدام ممکن این است که حداقل از یک رسانه واحد خارجی مانند توئیتر استفاده نکنیم و به انحصاری بودن آن کمک نکنیم. وی تصریح کرد: ابعاد کنشگری فضای مجازی تراز انقلاب اسلامی، در فضای مجازی قابل آموزش است و الان در این حوزه خلا داریم. مردم در پیام رسان های بومی دغدغه امنیت ندارند در این جلسه محمدمهدی حبیبی فعال فضای مجازی و عضو هیات مدیره جمعیت توسعه ‎گران فضای مجازی پاک هم با اشاره به اینکه ما چه با حضور در شبکه های اجتماعی خارجی و چه بدون حضور در این شبکه ها گرفتار نوعی اضمحلال شده ایم، عنوان کرد: پیام رسان های داخلی ما از نظر کارآیی و کارآمدی روز به روز وضعیت بدتری پیدا می کنند و مردم حتی برای فعالیت روزمره شان از قبیل پیام دادن نمی توانند از این شبکه ها استفاده کنند. در این شرایط نمی توان از کاربران خواست که به فضای پیام رسان های خارجی نروند. وی اظهار داشت: مشکل فعلی در حوزه پیام رسان های بومی، عدم وفاق ملی از جانب مسؤلان و سیاست گذاران است و ما معتقدیم که عموم مردم در استفاده از پیام رسان های بومی، دغدغه امنیت ندارند. این فعال فضای مجازی با تکیه بر اینکه مسؤلان نباید محوریت را به شبکه های اجتماعی خارجی بدهند، افزود: باید وزن انتشار محتوا را به سمت شبکه های اجتماعی داخلی سوق دهیم. کشور به اشتراک نظر در رسانه های اجتماعی نرسیده است آرش وکیلیان کارشناس فضای مجازی هم در این جلسه با طرح این مورد که برخورد با شبکه های اجتماعی در کشور جای ابهام دارد، اضافه کرد: حتی در حوزه گفتمانی و یا در مجلس هم شاهد رویکردهای مختلف در حوزه رسانه ها و پیام رسان های اجتماعی هستیم و این نشان داده است که ما در سطح کشور، به اشتراک نظر در مورد اینکه پیام رسان های اجتماعی چگونه باشند نرسیدیم. وی ادامه داد: شاید بنابراین است که فعالان این حوزه مردد هستند و سرمایه گذاران هم علاقه ای به سرمایه گذاری در این بخش ندارند. چون که نمی توان به این محیط اعتماد کرد. وکیلیان ضمن اشاره به اینکه این نبود اشتراک نظر از سال ۸۳ و با ظهور شبکه اجتماعی اورکات تابحال در کشور دیده می شود، اظهار داشت: با این سطح از ابهام در حاکمیت پیام رسان های اجتماعی و درهم تنیدگی مسائل حقوقی و سیاسی مختلف و دارای تعارض، نمی توان انتظار داشت که سرمایه گذاری مناسبی در کشور در این عرصه شکل گیرد. نبود وفاق ملی در سیاستگذاری پیام رسان های بومی در این جلسه دکتر رسول جلیلی عضو حقیقی شورایعالی فضای مجازی در پاسخ به این سؤال که چرا سرویس خوب داخلی در حوزه پیام رسان ها نداریم، اظهار داشت: ما با یک سری مسئله در مورد خدمات پایه شبکه ملی اطلاعات مواجه هستیم که کمابیش حل نشده اند. وی با اشاره به اینکه مسئله این است که شفافیت تنظیم گری در این عرصه وجود ندارد اما این همه ماجرا نیست، اضافه کرد: از آنجایی که سرمایه گذاری روی شبکه های پیام رسان که دیر بازده هستند، دشوار می باشد، دولت باید تمهیدات و مشوق هایی فراهم آورد که بخش خصوصی در این عرصه سرمایه گذاری کند و این کسب و کار به کسب و کاری سودآور تبدیل گردد. جلیلی ضمن اشاره به حضور مدیران و مسؤلان کشور همچون نمایندگان مجلس و مسؤلان دولتی در شبکه های اجتماعی خارجی، افزود: اینکه مدیر و یا یک نماینده مجلس، قانون را دور می زند و به حریم قانون احترام نمی گذارد، در هیچ جامعه ای پذیرفته نیست. اگر قانون منع حضور در شبکه های اجتماعی خارجی فیلترشده اشکال دارد باید آنرا تصحیح کنند اما مادامی که این قانون وجود دارد، باید به آن احترام گذاشت. عضو حقیقی شورایعالی فضای مجازی اظهار داشت: این که سرویس خوب داخلی در حوزه پیام رسان های اجتماعی نداریم درست است اما مبحث این است که در حد سیاست گذاران، قانونگذاران و مدیران که باید این زیرساخت را فراهم نمایند، وفاق ملی دیده نمی گردد. اگر این وفاق وجود داشت الان ما پیام رسان بومی قابل دفاع داشتیم. وی ادامه داد: ما الان در کشور منابعی مانند پهنای باند، برق، سرور، استوریج و امواج فرکانس داریم و می توانیم نرم افزار مورد نیازمان را هم خریداری نماییم. اما این نیازمند وجود وفاق است؛ در صورتیکه این همدلی وجود داشت می توانستیم حتی نسخه یک نرم افزار موفق خارجی مانند وی چت را از چین خریداری نموده و در کشور نصب نماییم. در این صورت سرمایه گذار خارجی را ترغیب به سرمایه گذاری در کشور می کردیم. جلیلی ضمن اشاره به اینکه زمانی روزنامه ها مرجع اصلی اخبار بودند و الان شبکه های اجتماعی، افزود: ما معتقدیم که در این فضا نباید یک استاندارد واحد را برای دسترسی اقشار مختلف مردم به کار گرفت. وی با اشاره به اینکه نظام طبقه بندی دسترسی به اینترنت از سال ۸۷ مطرح و آماده شده است، اظهار داشت: اما برای عملیاتی کردن آن شاهد تعارف مسؤلان هستیم و بنابراین این سند، میان دولت های مختف پاسکاری می شود. البته امیدواریم در سال آخر دولت دوازدهم، این تعارفات کنار گذاشته شده و این سند اجرایی شود. برنده بازی توئیتر نظام سرمایه داری امریکا است پرهام فرهنگ وصال پژوهشگر حقوق و اقتصاد بین الملل از دانشگاه ژنو هم در این جلسه، برنده بازی توئیتر را یک کمپانی خصوصی و سهامداران این پیام رسان اجتماعی عنوان نمود و اظهار داشت: به علت نظام سرمایه داری موجود در آمریکا، رگولاتوری این جامعه را کمپانی هایی مانند توئیتر در اختیار دارند. وی با اشاره به اینکه در ایران در زمینه شناخت مبحث پیام رسان های اجتماعی و وضع موجود، یک توافق نظر وجود ندارد و شاهد یک وفاق از جانب مسؤلان در این عرصه نیستیم، اظهار داشت: در حالیکه الان توئیتر فیلتر است اما در عمل می بینیم که آقایان از آن استفاده می نمایند. این درحالی است که حتی مدیران و وزیران رژیم صهیونیستی هم کمتر اکانتی در توئیتر دارند. این پژوهشگر با تکیه بر اینکه فضای شبکه های اجتماعی را باید به صورت نامحسوس کنترل کرد و شاید یکی از دلایلی که کاربران، جذب سرویسهای خارجی نمی شوند، فضای عدم اعتماد و نگرانی است، تصریح کرد: به جرات می توان اظهار داشت که ۸۰ درصد محتوای شبکه های اجتماعی از نوع ابتذال و تفریحات است و مابقی آن به فعالیتهای سیاسی و تجارت الکترونیک مربوط می شود. وی اظهار داشت: البته معتقدم که مشاغلی که الان در شبکه اجتماعی اینستاگرام بوجود آمده است به هیچ عنوان کارآفرینی و کسب و کارهای نوپا در حیطه تجارت الکترونیک نیست. چون که تجارت الکترونیک باید مولد باشد اما کسب و کارهایی که الان در اینستاگرام شکل گرفته است، بدون وجود این شبکه نیز، قابلیت فعالیت دارند.