نیوزتل: دانشمندان در جستجوی حیات فرازمینی باید تعصبات خودرا در مورد شرایط لازم برای وجود حیات کنار بگذارند، چونکه می تواند به از دست رفتن فرصت در کشف سیارات فراخورشیدی منجر شود.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، دانشمندان در دهه گذشته بیش از ۳۶۵۰ سیاره فراخورشیدی را کشف کرده اند که بیش از یک سیاره به ازای هر روز است.
اولین سیارات فراخورشیدی در دهه ۱۹۹۰ کشف شدند و از آن زمان به بعد، روش های کشف آنها بهبود یافته اند. اما با این وجود ما هنوز هم نتوانسته ایم سیاره ای کاملاً مشابه زمین خودمان را پیدا نماییم و البته که هنوز موردی را نیافته ایم که میزبان حیات بیگانه باشد.
آیا ممکنست که ما مورد منحصر به فردی باشیم؟ آیا زمین واقعاً یک سیاره منحصر به فرد در جهان هستی است؟ شاید اینطور باشد، اما به احتمال زیاد ما هنوز سیاره خواهرخوانده خودرا پیدا نکرده ایم. شکار سیاره های فراخورشیدی دشوار است و این در حالیست که ما توسط فناوری، زمان و سایر منابع و همین طور توسط تعصبات خود محدود شده ایم.
دکتر “پیتر ویکرز” دانشیار دانشگاه “دورهام” در مقاله ای با عنوان “انتظار غیرمنتظره در جستجوی زندگی فرازمینی” تعصبات و پیش فرض هایی را که در تحقیقات سیاره های فراخورشیدی وجود دارد، بررسی نموده است.
“ویکرز” خاطرنشان می کند که سند راهبرد علمی سیارات فراخورشیدی آکادمی های ملی در سال ۲۰۱۸ شکارچیان سیاره های فراخورشیدی را ترغیب می کند “انتظار غیرمنتظره ها را داشته باشند”؛ نقل قولی از “اسکات گائودی” که در آن زمان رئیس این کمیته بود.
با این حال “ویکرز” استدلال می کند که باقی این سند، این اصل را منعکس نمی نماید. در عوض، با تصمیمات راهبردی مبتنی بر انتظارات نظری ما اشباع شده است. بعنوان مثال، انتظار داریم نوع خاصی از ستاره ها میزبان سیاره هایی با جو مشابه جو زمین باشند. این انتظارات، انتخاب های ما را تحت تاثیر قرار می دهد.
“ویکرز” می گوید، دانشمندان هم اکنون انتظار غیرمنتظره ها را ندارند و بنا بر این آنها احتمالاً سیارات فراخورشیدی میزبان بالقوه حیات را از دست خواهند داد.
وی می گوید، ما در گذشته نیز به سبب پیش فرض های خود از سیارات فراخورشیدی غافل شده ایم. در سال ۱۹۹۵ “میشل مایور” و “دیدیه کوئلوز” از کشف “Peg b ۵۱” خبر دادند.
آنها در حال مشاهده یک ستاره بودند و شاهد یک لرزش نور از جانب ستاره بودند که به سبب عبور یک سیاره از مقابل ستاره و حاصل از تاثیر گرانش آن ایجاد می شود. آنها در ابتدا احتمال این که این یک سیاره واقعی باشد را زیر سوال بردند، برای اینکه داده های آنها نشان می داد که تکمیل یک مدار کامل توسط این شیء تنها چهار روز طول کشیده است و در آن زمان، کوتاه ترین دوره مداری در نظر گرفته شده برای سیارات، ۴۰ روز بود.
علاوه بر این، این شیء یک غول گازی بود که نسبت به عطارد تا خورشید ما، به ستاره خود نزدیک تر بود و در آن زمان، دانشمندان تصور می کردند فقط سیارات کوچک سنگی مانند زمین و نه غول های گازی می توانند تا این حد به ستاره میزبان خود نزدیک باشند. بدین سبب این کشف با آنچه دانشمندان درباره تشکیل سیاره می دانستند مغایرت داشت.
اما بعدها مشخص شد که همه منظومه های سیاره ای لزوما نباید با منظومه ما شباهت داشته باشند و “Peg b ۵۱” بعنوان یک سیاره تأیید شد.
“سارا سیگر” ستاره شناس موسسه فناوری ماساچوست(MIT) می گوید، این کشف، زمینه ای را برای همه حوزه ها فراهم نمود تا انتظار شگفتی ها را داشته باشند.
گفتنی است که تلسکوپ فضایی آینده “جیمز وب” متعلق به ناسا تنها ۲۰ درصد از وقت خودرا صرف علوم سیارات فراخورشیدی خواهدنمود. در صورتیکه اختصاص وقت گرانبهای چنین تلسکوپی به این حوزه ممکنست تصمیم بدی به نظر برسد، اما “ویکرز” معتقد می باشد که این مسئله یک کار کلیدی برای یافتن حیات فرازمینی است.
به گفته وی، این امکان وجود دارد که تعداد بی شماری از انواع منظومه های خورشیدی وجود داشته باشد و هیچ یک از آنها مانند منظومه شمسی ما نباشند. اگر ما جستجوی خودرا فقط به مواردی که شبیه سیاره خودمان هستند، محدود نماییم، بطور بالقوه سیارات قابل سکونت و پتانسیل کشف حیات فرازمینی را از دست خواهیم داد.

منبع: نیوزتل