نیوزتل: پژوهشگران انگلیسی در بررسی جدید خود، یک درمان بالقوه را ارایه داده اند که شاید بتواند به شناسایی و از بین بردن سلول های سرطانی کمک نماید.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از سایتک دیلی، پژوهشگران “دانشگاه ساوتهمپتون”(University of Southampton) انگلستان در بررسی جدید خود، یک درمان بالقوه ارایه داده اند که می تواند توانایی سیستم بدن را در جستجو و از بین بردن سلول های سرطانی بهبود ببخشد. آنها مسیری را شناسایی کرده اند که فعالیت گروهی از سلول های تنظیم کننده سیستم ایمنی را محدود می کند و می تواند سایر سلول های ایمنی را برای حمله به تومورهای بیماران مبتلا به سرطان آزاد کند.
“نالین دایوچا”(Nullin Divecha)، سرپرست این پژوهش اظهار داشت: سیستم ایمنی بدن می تواند سلول های سرطانی را شناسایی کند و از بین ببرد. ایمنی درمانی نیز بعنوان یک روش جدید درمان انواع سرطان ظهور کرده است. با این وجود، سلول های سرطانی می توانند ریزمحیطی را درون تومور به وجود بیاورند که سیستم ایمنی بدن را از کار بازمی دارد و در نتیجه، کاربرد و موفقیت ایمنی درمانی را محدود می کند.
شناسایی و حذف سلول های سرطانی بوسیله سیستم ایمنی بدن، تا حدودی توسط گروهی از سلول ها موسوم به “Teffs” صورت می گیرد. کیفیت کارکرد این سلول ها در تشخیص و از بین بردن سلول های سرطانی، تحت تاثیر گروه دیگری از سلول های تی موسوم به “لنفوسیت تی تنظیم کننده”(Tregs) قرار دارد. این سلول ها از نظر فیزیکی با سلول های Teffs تعامل دارند و مولکول هایی را تولید می کنند که توانایی سلول های Teffs را برای عملکرد درست می کاهد.
دایوچا افزود: لنفوسیت های تی تنظیم کننده، عملکرد مهمی در بدن انسان بر عهده دارند برای اینکه بدون آنها، سیستم ایمنی بدن می تواند از کنترل بیرون رود و به سلول های طبیعی بدن کمک نماید. با این وجود، در بیماران مبتلا به سرطان باید آزادی بیشتری به سلول های Teffs بدهیم تا کار خودرا انجام دهند.
مولکول هایی که توسط سلول های تومور منتشر می شوند، بواسطه جذب و انباشتن لنفوسیت های تی تنظیم کننده، فعالیت و عملکرد سلول های Teffs را کم می کنند. مکانیسم هایی برای مهار کردن لنفوسیت های تی تنظیم کننده وجود دارند اما با این وجود، سلول های Teffs و لنفوسیت های تی تنظیم کننده، شباهت بسیاری به یکدیگر دارند و به همین دلیل، مکانیسم ها بطور کلی به مهار سلول های Teff می انجامند.
این پژوهش نشان داد که مهار گروهی از آنزیم ها موسوم به “PIP4K” در سلول ها می تواند پاسخی به نحوه محدود کردن لنفوسیت های تی تنظیم کننده بدون تاثیر گذاشتن بر سلول های Teff باشد.
پژوهشگران، لنفوسیت های تی تنظیم کننده را از اهداکنندگان سالم جدا کردند و فناوری ژنتیکی را برای سرکوب تولید PIP4K به کار بردند. آنها دریافتند که فقدان PIP4K در لنفوسیت های تی تنظیم کننده، رشد آنها را متوقف می کند و سبب می شود که به سیگنال های ایمنی پاسخ ندهند. بدین ترتیب، لنفوسیت های تی تنظیم کننده نمی توانند مانع رشد و عملکرد سلول های Teff شوند.
نکته مهم این است که فقدان آنزیم مشابه در سلول های Teff، فعالیت آنها را محدود نمی کند.
“الساندرو پولی”(Alessandro Poli)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: این نتیجه، حیرت انگیز بود برای اینکه PIP4Ks در هر دو نوع سلول تی، در غلظت مشابهی وجود دارد اما بررسی ما نشان میدهد که عملکرد PIP4Ks برای لنفوسیت های تی تنظیم کننده، مهم تر از سلول های Teff است.
وی ادامه داد: مهار PIP4K بعنوان یک درمان بالقوه برای بیماران، به تولید مولکول های بازدارنده نیاز دارد. به همین دلیل، ما نشان دادیم که شاید درمان با دارویی مانند مهارکننده PIP4K بتواند سیستم ایمنی بدن را به عملکرد قوی تری ترغیب کند و برای از بین بردن سلول های تومور مجهزتر باشد.
این پژوهش، در مجله “PNAS” به چاپ رسید.

منبع: نیوزتل