نیوزتل: با ادامه یافتن جهش های مختلف کووید-۱۹، خیلی از شرکت های دارویی تلاش می کنند داروهایی را عرضه کنند که مبتنی بر تکنولوژی نانو هستند و می توانند از جهش های بیشتر جلوگیری نمایند.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از نانومگزین، از آنجائیکه جهان با ظهور یک نوع دیگر از کووید-۱۹ موسوم به اُمیکرون درحال متحول شدن است، توجه باردیگر بر محافظت بواسطه واکسن متمرکز می شود.
پرسش بزرگی که دائما مطرح می شود، این است که آیا این اختتام بیماری همه گیر است یا مقرر است که همیشه با نوع جدید بعدی روبه رو شویم.
شرکت “فایزر”(Pfizer) این هفته اعلام نمود که می توان انواع کووید-۱۹ را تا سال ۲۰۲۴ مدیریت کرد برای اینکه این امید وجود دارد که کروناویروس از حالت همه گیر به حالت پایانی حرکت نماید.
این نشان میدهد که جهان به شدت به داروهای ضد ویروسی جدید و قوی نیاز دارد که با بهره گیری از تازه ترین نوع فناوری نانو و برنامه های کاربردی کشف دارو مبتنی بر هوش مصنوعی می توانند همه انواع کروناویروس را در منبع متوقف کنند.
کارشناسان حوزه صنعت معتقدند که واکسن های فعلی مبتنی بر آران ای پیامرسان، نشان دهنده یک پیشرفت بزرگ هستند. این واکسن ها که طی زمان بی سابقه ای توسعه یافته اند، در پیشگیری از نشانه های بیماری، کاهش بار ویروسی و مقابله با گسترش انواع پیشین کووید-۱۹ بسیار موثر بوده اند.
در هر حال، جهش های ویروسی همچنان به کاهش دادن اثربخشی واکسن، خصوصاً واکسن ویروس های تنفسی مانند آنفلوانزا و کووید-۱۹ ادامه می دهند. همچنین، بخش قابل توجهی از جامعه جهانی نمی توانند به واکسن دسترسی داشته باشند یا اینکه از واکسیناسیون خودداری می کنند. این عوامل، ویروس ها را قادر می سازد تا در بدن میزبان های محافظت نشده جهش پیدا کنند.
داروهای ضد ویروسی باید آسان تر توزیع شوند و آسان تر به مصرف برسند. در این صورت، اگر افراد خاصی تصمیم بگیرند که داروها را مصرف نکنند، حفاظت از اکثریت کمتر به خطر می افتد.
داروهای ضد ویروسی، متفاوت عمل می کنند. آنها بجای اینکه توانایی جهش را برای ویروس فراهم آورند، روند جهش را مختل می سازند یا مسدود می کنند. “استفان گریفین”(Stephen Griffin)، استادیار دانشکده پزشکی “دانشگاه لیدز”(University of Leeds)، یکی از روش ها را مانند قرار دادن گازوئیل در موتور بنزینی توصیف کرد.
شرکت های بزرگ دارویی “مرک”(Merck) و فایزر، بتازگی ضد ویروس های کووید-۱۹ را معرفی کردند؛ بااینکه پرسش هایی در مورد مدت زمان ماندگاری این داروها در بدن و دفعات دوز آنها مطرح گردیده است.
داروی آزمایشی شرکت مرک موسوم به “مولنوپیراویر”(Molnupiravir) که برای مقابله با آنفلوانزا ارائه شده است، روزانه به هشت دوز نیاز دارد؛ این در صورتیکه است که داروی موسوم به “پکسلووید”(Paxlovid) شرکت فایزر فقط به چهار دوز نیاز دارد. این دارو باید با یک داروی HIV همراه شود تا کبد نتواند آنرا قبل از شروع عملکرد، از بین ببرد.
بااینکه اثربخشی تخمین زده شده پکسلووید در پیش گیری از نتایج نامطلوب مانند بیماری شدید یا مرگ و میر، هم اکنون بالا است اما اثربخشی مولنوپیراویر بطور بالقوه به ۳۰ درصد کم شده است.
همین طور این فرضیه وجود دارد که با ادامه جهش ویروس، تأثیر داروها کم شود. این فرضیات، سه پرسش را ایجاد می کنند.
۱. آیا این داروها می توانند بهتر از واکسن ها عمل کنند؟
۲. چرا بجای اینکه همیشه به مبارزه با چنین ویروس هایی بپردازیم، در وهله اول بوسیله اکتشافات دارویی جدید، آنها را کاملا متوقف نکنیم؟
۳. چه کسی چنین راهکارهایی را ارائه خواهد کرد؟
شرکت های گوناگونی همچون “بنوولنت ای آی”(BenevolentAI) به یک انجمن ملحق شده اند که هدف آن یافتن درمان هایی برای کووید-۱۹ است. بنوولنت ای آی، داروی “باریسیتینیب”(Baricitinib) را بعنوان دارویی شناسایی کرده است که می تواند به درمان کووید-۱۹ کمک نماید اما گزارشی که در مجله “The Lancet” به چاپ رسیده است، نشان میدهد که این دارو در یک آزمایش بالینی، از هر ۲۰ بیمار تحت درمان، تنها از یک مورد مرگ و میر جلوگیری کرد.
شرکت “Verseon” نیز یکی از امیدوارکننده ترین شرکتها در حوزه کشف دارو است. “انیربان داتا”(Anirban Datta)، مدیر بخش بیولوژی اکتشافی این شرکت اظهار داشت: واکسن ها و داروهای ضد ویروسی فعلی، راهکارهای گذشته نگری هستند که سویه های جدید را درمان نمی کنند. ما به یک راهبرد متفاوت نیاز داریم تا هیچگاه از جهش های ویروسی عقب نمانیم.
داتا افزود: ایده Verseon این است که بر مسدود کردن مکانیسم میزبان تمرکز کند که “کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲”(SARS-CoV-2) بوسیله آن به سلول ها وارد می شود. برخلاف ویروس ها، سلول های میزبان جهش نمی یابند؛ بدین سبب بررسی پروتئین های روی سلول های میزبان که امکان ورود ویروس را فراهم می کنند، یک راهکار بلندمدت است.
وی ادامه داد: باتوجه به ظهور سویه بسیار عفونی اُمیکرون، ما بتازگی پروژه ای را در Verseon آغاز نموده ایم که دقیقا این کار را انجام می دهد. سایر انواع کروناویروس و سویه های آنفلوانزا، از مکانیسم مشابه کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ برای آلوده کردن سلول ها استفاده می نمایند. این یک نکته کلیدی بشمار می رود برای اینکه این آخرین بیماری همه گیری نخواهد بود که بر بشریت تأثیر می گذارد.
“پل استنارد”(Paul Stannard)، مدیر سازمان موسوم به “بنیاد جهانی نانو”(World Nano Foundation) اظهار داشت: دقیقا بنا بر این است که سازمان غیرانتفاعی ما، یک انجمن بین المللی از شرکای سرمایه گذار را برای محافظت و آمادگی در مقابل همه گیری آینده گرد هم آورده است.
وی ادامه داد: از آنجائیکه نهایتاً تعرض به زیستگاه های طبیعی، شیوه های برخورد با حیوانات زنده یا سایر موارد، انواع دیگری از عوامل بیماری زا را معرفی می کند که انسان در مقابل آنها دفاع طبیعی ندارد، می توان اظهار داشت که ما در رقابت با زمان هستیم تا طیف وسیعی از داروهای ضد ویروسی را تولید نماییم که مانع ورود ویروس به سلول های بدن ما می شوند.
یکی دیگر از داروهای ضد ویروسی که توسط “سرویس سلامت همگانی انگلستان”(NHS) عرضه شد، “سوتروویماب”(Sotrovinab) است که برای بیماران لطمه پذیر مانند بیماران سرطانی، دریافت کنندگان پیوند اعضا و سایر افراد دارای شرایط پرخطر به کار خواهد رفت.
دکتر “مارک رایان”(Mike Ryan)، مدیر اجرائی “برنامه فوریت های بهداشتی”(Health Emergencies Programme) در “سازمان جهانی بهداشت”(WHO) اظهار داشت: این همه گیری، بسیار شدید بوده و هر گوشه از این سیاره را تحت تاثیر قرار داده است اما این لزوما نوعی بزرگی از همه گیری نیست.

منبع: نیوزتل