به گزارش نیوزتل پژوهشگران ˮدانشگاه دوکˮ در بررسی جدیدی نشان داده اند که شاید با تنظیم ph بدن به واسطه یک اسپری مخصوص بینی و گلو بتوان به جلوگیری از مبتلا شدن به کووید-۱۹ کمک کرد.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از ساینمگ، “دیوید نیدهام”(David Needham)، استاد مهندسی مکانیک و علم مواد “دانشگاه دوک”(Duke University) نشان داده است که افزایش جزئی ph محلول امکان دارد همان چیزی باشد که برای تبدیل کردن یک داروی مهارکننده متابولیک به یک اسپری پیشگیری کننده کووید-۱۹ مخصوص بینی و گلو لازم است.
داروی معروف به “نیکلوزاماید”(Niclosamide) از سال ۱۹۵۸ برای درمان عفونت انگلی گلو در انسان، حیوانات خانگی و حیوانات مزرعه به کار رفته است. این دارو که به صورت قرص خوراکی عرضه می شود، انگل ها را با مهار کردن مسیر متابولیک حیاتی و قطع کردن منبع انرژی آنها از بین می برد.
پژوهشگران در سالهای اخیر، قابلیت نیکلوزاماید را برای درمان طیف وسیع تری از بیماری ها مانند خیلی از انواع سرطان، بیماری های متابولیک، روماتیسم مفصلی و اسکلروز سیستمیک آزمایش کرده اند. همچنین، بررسی های آزمایشگاهی جدید روی سلول ها نشان داده است که این دارو، یک داروی ضد ویروسی قوی است که با هدف قرار دادن منبع انرژی سلول میزبان که ویروس برای تکثیر خود از آن استفاده می نماید، توانایی ویروس را در ایجاد بیماری از بین می برد.
نیکلوزاماید در درجه نخست بر میتوکندری های سلول میزبان تأثیر می گذارد که مانند باتری های تولیدکننده انرژی سلول هستند. این دارو از تولید مولکول اصلی انرژی خود یعنی “آدنوزین تری فسفات”(ATP) توسط سلول جلوگیری می کند. ویروس بدون منبع انرژی سلول آلوده، در تکثیر نسخه های زنده خود برای ایجاد عفونت های بیشتر گرفتار مشکل می شود. این اثرات، برگشت پذیر هستند و به مرگ سلول منجر نمی شوند.
نیدهام اظهار داشت: نیکلوزاماید، کلید انرژی سلول را خاموش می کند و اساسا ویروس را در حالت قفل قرار می دهد. هنگامی که این دارو همراه با واکسن ها، ماسک ها و سایر اقدامات سفارش شده برای جلوگیری از کووید-۱۹ استفاده می شود، می تواند یک راهبرد کمکی باشد. این پیشرفت می تواند به عرضه اسپری های ایمن و مؤثر بینی و گلو کمک نماید که امکان محافظت بیشتر را فراهم می سازند.

پژوهش در زمان همه گیری
نیدهام پیش از این، طی همکاری با “ویل اوارد”(Will Eward)، انکولوژیست دانشگاه دوک نشان داده بود که نیکلوزاماید در سرطان استخوان موش ها و سگ ها، به نانوذره ای تبدیل می شود که به غذای سرطان شبیه است. او طی همکاری با “کریستینا بارکاوسکاس”(Christina Barkauskas)، دانشیار پزشکی دانشگاه دوک، بررسی های ابتدایی را در مورد کاربرد بالقوه نیکلوزاماید برای درمان فیبروز ریه شروع کرد.
نیدهام مانند خیلی از پژوهشگران سرتاسر جهان، پژوهش های خویش را به بررسی کووید-۱۹ تغییر داد. بعد از اینکه یک پژوهش در کره جنوبی، اثربخشی داروهای موجود را در مقابل کووید-۱۹ مورد بررسی قرار داد و نیکلوزاماید را بعنوان یک هدف بالقوه شناسایی کرد، نیدهام هم به بررسی طیف وسیعی از فرمول ها و نانوذرات پرداخت. پژوهش کره جنوبی روی سلول های حیوانی نشان داد که تنها به غلظت کمی از نیکلوزاماید قبل از عفونت نیاز است تا به صورت کامل از تکثیر “کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲”(SARS-COV-2) جلوگیری شود.
سلول های حیوانی مورد استفاده در این پژوهش، بسیار مقاوم و بادوام هستند. نیدهام و بارکاوسکاس برای اینکه بفهمند نیکلوزاماید چقدر امکان دارد برای مقابله انسان با کووید-۱۹ موثر و قابل تحمل باشد، به سلول هایی روی آوردند که با عفونت ابتدایی بینی و سلول های اپیتلیال تنفسی مرتبط بودند و با سایر پژوهشگران بالینی دانشگاه دوک هم همکاری کردند.
پژوهشگران بدون در دست داشتن ویروس زنده برای آزمایش، بر اندازه گیری میزان نیکلوزاماید تمرکز کردند که سطح آدنوزین تری فسفات سلول های راه هوایی انسان را می کاهد. “پتی لی”(Patty Lee)، استاد پزشکی، زیست شناسی سلولی و صدمه شناسی دانشگاه دوک و دکتر “سوجین کیم”(Sojin Kim)، با بررسی مهار آدنوزین تری فسفات دریافتند که تنها غلظت کمی از نیکلوزاماید می تواند سطح آدنوزین تری فسفات را به اندازه کافی کم کند و شاید تولید مثل ویروس را به صورت کامل و بدون صدمه رساندن به خود سلول ها قطع می کند.
این بررسی ها روی سلول های غوطه ور در محیط کشت سلولی انجام شد که سرعت جذب نیکلوزاماید را می کاهد. پژوهشگران در بررسی بیشتر روی سلول ها در آزمایشگاه، بر سلول های راه هوایی انسان تمرکز کردند که فقط با محلول نیکلوزاماید درمان شده بودند. این پژوهش که با کمک مالی “انجمن ریه آمریکا”(American Lung Association) انجام شده است، نشان داده است که حتی دوزهای پایین تر این دارو هم برای داشتن تاثیر مثبت بر سلول های راه هوایی کافی هستند.
در هر حال، هیچ کدام از این سه پژوهش، مخاط را در نظر نمی گیرند.

فرمول بندی جدید
داروهای سنتی آلرژی مانند “فلوناز” (Flonase) و “ناسونکس”(Nasonex)، مواد فعال را حدودا بین ۶۰۰۰ تا ۳۰ هزار برابر بیشتر حمل می کنند که برای تأثیرگذاری بر سلول ها در مطالعات پایه مورد نیاز است.
نیکلوزاماید به آسانی در مایعات مبتنی بر آب که میتوان آنها را در بینی یا دهان اسپری کرد، حل نمی گردد. تراکم عادی این دارو در ph بینی کمتر از آن چیزی است که مطالعات پایه ای برای پیشگیری از تکثیر ویروس در سلول های بدون مخاط محافظ نشان می دهند.
نیدهام برپایه محاسبات نحوه انتشار مولکول هایی مانند نیکلوزاماید در لایه نازکی از مخاط، تخمین می زند که تراکم محلول برای تولید یک اسپری پیشگیری کننده و درمانی کارآمد، حدود ۱۰ برابر بیشتر از حد معمول مورد نیاز است و در عرض چند میلی ثانیه می تواند از لایه مخاطی عبور کند.
سوال نیدهام این بود که چطور می توان به این تراکم دست یافت.

تنظیم ph
نیدهام در این پژوهش جدید نشان داده است که صرفاً افزایش قلیایی بودن محلول امکان دارد برای عبور از سد مخاطی و ورود به سلول هایی که برای اولین بار به کووید-۱۹ مبتلا می شوند، کافی باشد. او دریافت که افزایش قلیایی بودن ph محلول و رسیدن به ۸/۰ که میزان قابل قبولی برای اسپری بینی است، می تواند نیکلوزاماید کافی را داشته باشد و افزایش ph به ۹/۲ که برای اسپری گلو کافی است، این تأثیر را ۱۰ برابر بیشتر می کند و میتوان از آن برای مقابله با عفونت ابتدایی بهره برد.
نیدهام تصریح کرد که این پژوهش باآنکه امیدوارکننده است اما نتایج آن هنوز باید در سلول هایی که واقعا به کووید-۱۹ آلوده شده اند و همینطور در سلول هایی که بوسیله ی یک لایه مخاطی محافظت می شوند، آزمایش شوند.
نیدهام، روشی را برای استخراج نیکلوزاماید از قرص های تجاری موجود و عرضه آن به صورت محلول بدون استفاده از حلال های آلی توضیح داد.
وی ادامه داد: از آنجائیکه نیکلوزاماید به جای ویروس روی سلول ها کار می کند، می تواند یک عامل پیشگیری کننده تنفسی باشد که نه تنها در مقابل کووید-۱۹ و همه انواع آن، بلکه در مقابل هر ویروس جدیدی هم موثر است. باآنکه واکسن ها به وضوح مؤثر هستند اما یک روش جلوگیری از راه بینی، امکان محافظت بیشتری را فراهم می آورد. حتی اگر عفونت پیش تر وجود داشته باشد، این فرمول را میتوان بعنوان یک اسپری گلو به کار برد که بار ویروسی درحال حرکت به سمت ریه ها و عامل مخرب ترین اثرات بیماری را متوقف می کند.
نیدهام هم اکنون به دنبال شرکای صنعتی، دولتی و موسسات فعال در حوزه بیماری های عفونی است تا به پیگیری آزمایشات بالینی و تجاری سازی آنها کمک کنند.
این پژوهش، در مجله “Pharmaceutical Research” به چاپ رسید.

منبع: newstel.ir