نیوزتل: انبوهی از پروتئین های کژتابیده که در مغز جمع می شوند با بروز بیماریهای عصبی مانند پارکینسون مرتبط هستند. حالا، نانو بادی هایی که بتازگی شناسایی شده اند نویدبخش بی ثبات کردن ساختار این توده ها بوده اند و بطور بالقوه می توانند به ایجاد درمان های جدیدی برای این بیماری کمک کنند.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از نیواطلس، پروتئینی که در مرکز این مطالعه قرار دارد، آلفا سینوکلئین(alpha-synuclein) نامیده می شود. تصور می شود که این پروتئین به تنهایی نقش مهمی در کارهای مغز ایفا می کند، اما می تواند بطور نادرست انباشته شده و بصورت توده هایی با عنوان اجسام لوی(Lewy bodies) جمع شود. این پروتئین ها می توانند بر عملکرد نورون ها تأثیر بگذارند و حتی آغاز به کشتن آنها کنند و بر ایجاد اختلالات عصبی مانند بیماری پارکینسون اثر بگذارند.
خیلی از تحقیقات در مورد پارکینسون بر روی این اجسام لوی متمرکز شده است، و نشان میدهد که چگونه این توده ها می توانند قبل از رسیدن به مغز ابتدا در روده شکل بگیرند. همین طور تحقیقاتی در خصوص خودایمنی بودن این بیماری نیز انجام شده است. پژوهشگران دیگر اجسام لوی را با آنزیم های مصنوعی یا پپتیدهای تصفیه شده هدف قرار داده اند که نتایج امیدوارکننده ای داشته است.
در این مطالعه جدید، پژوهشگران مرکز پزشکی جان هاپکینز و دانشگاه میشیگان، به بررسی استفاده از نانوبادی ها برای تجزیه اجسام لوی پرداختند. نانوبادی ها نسخه های کوچک تری از پروتئین های آنتی بادی هستند که بوسیله سیستم ایمنی برای ردیابی عوامل بیماری زا استفاده می شوند. اندازه کوچک تر آنها به این نانوبادی ها اجازه می دهد تا بوسیله غشای سلول های مغزی وارد شوند، و به توده های آلفا سینوکلئین متصل شده و آنها را تجزیه کنند.
بطور معمول، این نانوبادی ها در داخل سلول ها تجزیه می شوند، بدین سبب پژوهشگران آنها را طوری مهندسی کردند که فاقد پیوندهای شیمیایی خاصی باشند که در مقابل این پروسه لطمه پذیر هستند. آنها دریافتند که این کار، نانوبادی ها را بدون کاهش توانایی آنها در اتصال به توده های آلفا سینوکلئین پایدار نگه می دارد.
پژوهشگران بعد از آزمایش هفت نسخه از نانوبادی ها، یکی از آنها به نام PFFNB۲ را به عنوان بهترین کاندید شناسایی نمودند. در آزمایش هایی که روی سلول های زنده مغز و بافت موش ها انجام شد، مشخص شد که نانوبادی PFFNB۲ پایدار بوده و با قدرت به توده های پروتئین متصل می شود و بطور موثر آنها را تجزیه می کند.
رامهری کومبهار(Ramhari Kumbhar)، یکی از پژوهشگران این مطالعه می گوید: به طرز شگفت انگیزی، ما بیان PFFNB۲ را در قشر مغز ایجاد کردیم و از گسترش توده های آلفا سینوکلئین در قشر مغز موش، منطقه ای که مسئول شناخت، حرکت، شخصیت و سایر فرآیندهای مهم می باشد، جلوگیری کردیم.
نکته قابل توجه این است که پژوهشگران دریافتند که نانوبادی ها فقط به توده های آلفا سینوکلئین حمله می کنند و به مولکول هایی که عملکردهای حیاتی را در سلول های مغزی برعهده دارند، در امان هستند.
شیابو مائو(Xiabo Mao)، نویسنده ارشد این مطالعه می گوید: موفقیت نانوبادی PFFNB۲ در اتصال به توده های مضر آلفا سینوکلئین در محیط های پیچیده تر نشان میدهد که این نانوبادی می تواند کلیدی برای مساعدت با دانشمندان در مطالعه این بیماریها و در نهایت توسعه درمان های جدید باشد.
این مطالعه در مجله Nature Communications انتشار یافته است.

منبع: نیوزتل