نیوزتل: پژوهشگران دانشگاه ˮراتگرزˮ آمریکا در مطالعه اخیرشان اظهار کرده اند، افراد بی خواب بیش از افرادی که بموقع می خوابند در معرض خطر مبتلاشدن به دیابت و بیماری قلبی قرار دارند.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از اس اف، تا دیروقت بیدار ماندن می تواند سرگرم کننده باشد اما نتایج یک پژوهش جدید نشان میدهد که می تواند برای قلب و سلامت کلی شما نیز مضر باشد. پژوهشگران دریافته اند افرادی که شب ها تا دیروقت بیدار می مانند نسبت به افرادی که زود به رختخواب می روند و زود از خواب بیدار می شوند، بیشتر در معرض خطر مبتلاشدن به دیابت نوع ۲ یا بیماری قلبی هستند.
پژوهشگران نه فقط متوجه شدند که افراد شب زنده دار نسبت به افراد سحرخیز فعالیت کمتری دارند، بلکه متوجه شدند که این افراد حساسیت کمتری به انسولین دارند که هر دو این موارد به عنوان عوامل پیش بینی کننده دیابت نوع ۲ و بیماریهای قلبی عروقی عمل می کنند.
یافته های این مطالعه همین طور نشان داد بدن کسانی که شب ها تا دیر وقت بیدار می مانند، در استفاده از چربی برای انرژی عملکرد خوبی ندارد و این چربی می تواند در بدن تجمع پیدا کند و در نتیجه خطر بیماریهای ذکر شده را افزایش دهد. در همین حال، بنظر می رسد که افراد سحرخیز برای کسب انرژی بیشتر به چربی متکی هستند و در طول روز نیز فعال تر هستند.
پژوهشگران دانشگاه راتگرز شرکت کنندگان را برمبنای “کرونوتایپ”(chronotype) به دو گروه شب زنده دار و سحرخیز تقسیم کردند. پژوهشگران این مطالعه از تصویربرداری پیشرفته استفاده کردند و توده بدن و ترکیب بدن و حساسیت افراد به انسولین را ارزیابی کردند و متابولیسم چربی و کربوهیدرات آنها را نیز با بهره گیری از نمونه های تنفسی برای روند خواب هر شرکت کننده استفاده کردند. این تیم طی یک هفته شرکت کنندگان را زیر نظر گرفتند تا الگوهای فعالیت روزانه آنها را مشخص کنند.
برای به حداقل رساندن رژیم های غذایی که بر نتایج تاثیر می گذارند، نویسندگان مطالعه همین طور از گروه ها خواسته اند که رژیم های غذایی کنترل شده از نظر کالری و تغذیه را دنبال کنند و یک شب را نیز غذا نخورند. پژوهشگران هر گروه را در حالت استراحت پیش از انجام دو جلسه ورزش ۱۵ دقیقه ای روی تردمیل، یکی با شدت متوسط ​​و دیگری با شدت بالا، آزمایش کردند.
دانشمندان دریافتند که افراد سحرخیز چه در زمان استراحت و چه در حین ورزش، از چربی بیشتری برای انرژی استفاده می نمایند. آنها همین طور حساسیت بیشتری به انسولین داشتند.
در همین حال، افراد شب زنده دار به انسولین مقاوم بودند و بدن آنها به انسولین بیشتری برای کاهش سطح گلوکز خون نیاز داشت. بدن افراد بی خواب نیز کربوهیدرات ها را به عنوان منبع انرژی خود بجای چربی ترجیح می دهد. تفاوت در متابولیسم چربی بین افراد این دو گروه نشان میدهد که ریتم شبانه روزی بدن ما(چرخه بیداری/خواب) می تواند بر روش استفاده بدن از انسولین تأثیر بگذارد. پروفسور استیون مالین، نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه راتگرز اظهار داشت: این مشاهدات درک ما را از این که چگونه ریتم های شبانه روزی بدنمان بر سلامت ما تأثیر می گذارد، می افزاید. تحقیقات بیشتری جهت بررسی این ارتباط نیاز است.

منبع: newstel.ir