به گزارش نیوزتل، بررسی جدید پژوهشگران هلندی نشان داده است که اندازه گیری سطح یک هورمون استرس در مو می تواند احتمال مبتلا شدن به بیماری قلبی -عروقی را پیش بینی نماید.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از مدیکال اکسپرس، یک پژوهش جدید نشان داده است که سطح گلوکوکورتیکوئید موجود در موهای انسان امکان دارد احتمال میزان ابتلای آنها به بیماری های قلبی-عروقی در آینده را نشان دهند. گلوکوکورتیکوئیدها، گروهی از هورمون های استروئیدی هستند که در واکنش به استرس ترشح می شوند.
دکتر «الین ون دروالک»(Eline van der Valk)، پژوهشگر «مرکز پزشکی دانشگاه اراسموس»(Erasmus MC) هلند اظهار داشت: شواهد زیادی وجود دارند که نشان می دهند استرس مزمن، یک عامل جدی در تعیین سلامت کلی است. یافته های ما نشان می دهند افرادی که سطح گلوکوکورتیکوئید بلندمدت بالاتری را در موی خود دارند، به صورت قابل توجهی بیشتر در معرض مبتلا شدن به بیماری های قلبی-عروقی، بخصوص بیماری های در رابطه با گردش خون هستند.
سطح بلندمدت کورتیزول موی سر و شکل غیرفعال آن یعنی کورتیزون مو، به صورت فزاینده ای بعنوان نشانگرهای زیستی استفاده می شوند که نشان دهنده مواجهه با گلوکوکورتیکوئیدها در ماه های گذشته هستند.
شواهد زیادی وجود دارند که نشان می دهند هورمون های استرس کورتیزول و کورتیزون، بر متابولیسم و توزیع چربی بدن تاثیر می گذارند اما داده های در ارتباط با سطح این هورمون استرس و تاثیر آن بر نتایج بلندمدت بیماری های قلبی-عروقی، کمیاب هستند.
پژوهشگران دانشگاه اراسموس برای یافتن اطلاعات بیشتر، سطح کورتیزول و کورتیزون را در ۶۳۴۱ نمونه موی به دست آمده از مردان و زنان بالغ تحلیل و بررسی کردند. این یک مطالعه چند نسلی بود که بیشتر از ۱۶۷ هزار شرکت کننده از جمعیت شمالی هلند را در بر داشت.
در این پژوهش، موی شرکت کنندگان آزمایش شد و شرکت کنندگان به صورت میانگین بین پنج تا هفت سال برای ارزیابی رابطه بلندمدت بین سطوح کورتیزول و کورتیزون و مبتلا شدن به بیماری های قلبی-عروقی مورد بررسی قرار گرفتند. پژوهشگران در این پروژه، عوامل در رابطه با افزایش ریسک بیماری های قلبی-عروقی همچون سن، جنسیت، دور کمر، سیگار کشیدن، فشار خون و دیابت نوع دو را بررسی کردند.
آنها دریافتند افرادی که سطوح کورتیزون بلندمدت بالاتری دارند، دو برابر بیشتر امکان دارد یک مشکل قلبی-عروقی مانند سکته یا حمله قلبی را تجربه کنند و این احتمال در افراد ۵۷ ساله یا جوان تر، به بیشتر از سه برابر افزایش خواهد یافت. با این حال، در نیمی از قدیمی ترین موارد بیماری های قلبی-عروقی که در ۵۷ ساله ها و بالاتر رخ داده بودند، کورتیزون و کورتیزول مو، ارتباط قوی با بروز بیماری های قلبی-عروقی نداشتند.
پروفسور «الیزابت ون روسوم»(Elisabeth van Rossum)، پژوهشگر ارشد این پژوهش اظهار داشت: امید ما اینست که تحلیل و بررسی مو در نهایت به یک آزمایش سودمند تبدیل گردد که می تواند به پزشکان کمک نماید تا بفهمند کدام افراد امکان دارد بیشتر در معرض خطر مبتلا شدن به بیماری های قلبی-عروقی باشند. شاید هدف قرار دادن اثرات هورمون های استرس در آینده به یک هدف درمانی جدید تبدیل گردد.
پژوهشگران، چندین محدودیت این پژوهش را تایید کرده اند؛ همچون اینکه تحقیق آنها یک بررسی مشاهده ای است و ثابت نمی کند که استرس سبب بروز بیماری های قلبی-عروقی می شود اما نشان داده است که آنها با هم مرتبط هستند. همچنین، پژوهشگران خاطرنشان کردند که بیشتر شرکت کنندگان، سفیدپوست و اهل یکی از مناطق هلند بودند. بنابراین، امکان دارد یافته ها به سایر جمعیت ها تعمیم داده نشوند. باآنکه سن، جنسیت، دور کمر، سیگار کشیدن، فشار خون و دیابت نوع دو در این پژوهش بررسی شده اند اما امکان دارد عوامل غیر قابل اندازه گیری دیگری وجود داشته باشند که نتایج را تحت تأثیر قرار دهند.
این پژوهش، در «کنگره چاقی اروپا»(ECO) در دوبلین عرضه شد.

منبع: newstel.ir