نیوزتل: پژوهشگران طی پژوهشی جدید شواهد مستقیمی از نقش ابرسیاهچاله های واقع در مرکز کهکشان ها در پروسه تولید ستاره ها یافته اند.
به گزارش نیوزتل به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، پژوهشگران فرانسوی و چینی با مطالعه روی ۶۹ کهکشان نزدیک اعلام نمودند سیاهچاله های واقع در مرکز کهکشان می توانند گازهای سرد اطراف خودرا داغ کنند و بدین سان از تراکم آن و تبدیل شدن به ستارگان جدید جلوگیری نماید. یافته های آنها نشان داده است هرچه سیاهچاله بزرگ تر باشد، گازهای سرد کمتری در کهکشان وجود خواهد داشت. بگفته وانگ تائو محقق ارشد این پژوهش از دانشگاه نانجیانگ، گاز سرد یک ماده خام مهم برای تشکیل ستاره است و هرچه سیاهچاله در کهکشان بزرگتر باشد، گاز سرد کمتری در آن وجود خواهدداشت. این مطالعه دلیل آنکه چرا برخی کهکشان ها برای مدتی طولانی رشد می کنند و برخی دیگر در حالت خواب قرار می گیرند را توضیح می دهد. دیوید الباز یکی از مولفان این پژوهش از دانشگاه پاریس-اسکالی فرانسه چنین رویدادی را با برعکس قرار دادن لیوانی روی شمع مقایسه کرد. او در اینباره می گوید: شمع به علت فقدان هوا بعد از چند ثانیه خاموش می شود. سیاهچاله نیز به روشی مشابه اجازه نمی دهد کهکشان ستارگان جدید بسازد. کهکشان ها بخشی مهم از جهان هستند که هرکدام از آنها شامل میلیونها ستاره همراه گازهای بین ستاره ای، گردو غبار و ابرسیاهچاله ای در مرکز خود هستند. پژوهشگران مدت هاست که ارتباط بین جرم یک سیاه چاله بسیار پرجرم و جرم ستاره های کهکشان آنرا درک کرده بودند. ستاره شناسان قبل از این معتقد بودند سیاهچاله ها در جلوگیری از تشکیل ستارگان جدید نقش دارند اما تا حالا هیچ شواهد مستقیمی برای پشتیبانی از این نظریه وجود نداشت اما در مطالعه جدید روی نوع خاصی از گاز به نام هیدروژن اتمی تمرکز شد. این ماده عنصر اصلی در فضای بین ستاره ای است و در تشکیل این اجسام آسمانی نقش مهمی دارد. پژوهش نشان داد مقدار هیدروژن اتمی در کهکشان ارتباط قدرتمندی با جرم سیاهچاله واقع در مرکز آن دارد. هنگامیکه تاثیر سیاهچاله حذف شد، ارتباط بیان گاز سرد محتوی سیاهچاله و دیگر عوامل بسیار بسیار ضعیف شد. این امر نشان داده است حجم سیاهچاله احتمالاً مهم ترین پارامتر فیزیکی است که روی مقدار گاز سرد موجود در کهکشان تاثیر می گذارد. بگفته پژوهشگران ۲ توضیح برای این یافته وجود دارد. نخست آنکه سیاهچاله احتمالاً از مرکز کهکشان گاز را به خارج پرتاب می کند اما وقوع این رویداد بعید است برای اینکه خیلی از کهکشان ها با وجود سیاهچاله های فعال همچنان ستاره می سازند. احتمال دوم نیز آنست که جت های یک سیاه چاله فعال، گاز اطراف را گرم می کند و از سوخت رسانی آن به کهکشان جلوگیری می کنند. چنین فرایندی به عنوان گرسنگی کهکشان شناخته می شود. آنها باتوجه به شبیه سازی انجام شده، توضیح دوم را ترجیح دادند.

منبع: newstel.ir