نیوزتل: پژوهشگران مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران و دانشگاه تهران در یک مطالعه مشترک موفق به معرفی پلت فرم نانویی آزادکننده اکسیژن برای افزایش کارآیی روش فتودینامیک در درمان سرطان سینه شدند.

به گزارش نیوزتل به نقل از مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران وابسته به جهاد دانشگاهی؛ مشکل بزرگی که در روش فتودینامیک Photodynamic Therapy (PDT) برای درمان سرطان وجود دارد، «هیپوکسی» یا کمبود اکسیژن است.
این مشکل به این علت است که کارآمدی روش درمانی فتودینامیک شدیداً به وجود اکسیژن در محیط بستگی دارد، چونکه روش فتودینامیک برای از بین بردن سلول های سرطانی به تولید گونه های اکسیژن فعال (ROS) نیاز دارد که در حضور اکسیژن تولید می شوند.
در این پژوهش، برای مقابله با این چالش، نخستین «پلتفرم نانویی جامد آزادکننده اکسیژن» که به شکل وابسته به اکسیژن کار می کند، معرفی شده است. این پلت فرم از نانوذرات IR۷۸۰ و CaO۲ تشکیل شده که در حضور لیزر، اکسیژن آزاد می کنند و کارآمدی روش فتودینامیک را در درمان سرطان بهبود می بخشند.
کارایی این شیوه در آزمایش های انجام شده روی سلول های سرطانی MDA-MB-۲۳۱ (نوعی سلول سرطان پستان) تایید شده است.
نتایج نشان داد که با استفاده از این شیوه، زنده ماندن سلول های سرطانی به صورت مفهوم داری کاسته شده و تولید ROS داخل سلولی به صورت قابل توجهی افزوده شده است. این در شرایطی است که بدون تابش لیزر و در حضور نانوپلتفرم، تغییر قابل توجهی در میزان زنده مانی سلول ها و تولید گونه های اکسیژن فعال مشاهده نشد.
به عبارت دیگر، اثرات فتودینامیک تنها در حضور نانوذرات و تابش لیزر فعال گشته است. این نتایج نشان می دهند که وجود نانوذرات CaO۲ و IR۷۸۰ در این پلت فرم نانویی سبب بهبود کارآمدی فتودینامیک و پاسخ دهی موثر به نور می شود و در نتیجه این شیوه را بعنوان یک ابزار موثر در درمان سرطان برجسته می کند.
نتایج این پژوهش در ژورنال بین المللی ACS Applied Nano Matetials به چاپ رسیده است. برای مطالعه مقاله مذکور اینجا کلیک کنید.

منبع: newstel.ir