نیوزتل: نشست بررسی دستور کار حکمرانی جهانی دیجیتال در سازمان ملل متحد؛ واکاوی پیمان جهانی دیجیتال در خانه اندیشه ورزان اجرا شد.
به گزارش نیوزتل به نقل از مهر، نشست بررسی «دستور کار حکمرانی جهانی دیجیتال در سازمان ملل متحد؛ واکاوی پیمان جهانی دیجیتال» عصر امروز با همکاری لابراتوار داده و حکمرانی، خانه اندیشه ورزان و دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران برگزار گردید. هادی شاه حسینی، عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت در شروع این رویداد بیان نمود: پیمان جهانی دیجیتال قسمتی از پیمان آینده است. پیمان آینده از سال ۲۰۱۸ در مجمع عمومی سازمان ملل عنوان شد و دبیرکل سازمان ملل پیگیری آنرا بر عهده گرفت. این پیمان دو ماه پیش تصویب گردید. پیمان جهانی دیجیتال (GDC) یکی از نکات مهم این معاهده بود که به تصویب رسید. وی تاکید کرد که در دنیای فناوری، همیشه با دانش های جدیدی روبه رو هستیم و باید برای چالش های ناشی از آن آمادگی داشته باشیم. چالش های جدی از زمان ظهور اینترنت در دهه ۱۹۸۰ پدیدار شد و جهان تصمیم گرفت برای مواجهه با این چالش ها چاره ای بیابد. بررسی این چالش ها در سازمان ملل متحد، منجر به شکل دهی دو صنعت شد. در حالیکه بیشتر تحولات فناوری به دست دولت ها انجام می شد، اینترنت در شرایطی رشد کرد که بخش خصوصی نقش عمده ای در توسعه آن داشت. این تفاوت منجر به بحث درباره ی جایگاه دولت و بخش خصوصی شد و در نهایت مدل چند ذینفعی بعنوان یکی از چالش های اصلی در توسعه این صنعت عنوان شد. شاه حسینی اضافه کرد: ما در آستانه بیستمین سالگرد اجلاس جهانی جامعه اطلاعاتی (WSIS) هستیم. هم اکنون پیمان جهانی دیجیتال (GDC) تصویب شده و مقرر است ساختارهایی جهت بررسی و اجرای آن تنظیم شوند. زهرا ارشادی، سفیر و معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد در این جلسه چگونگی تصویب این سند و تاریخچه سند GDC را این گونه تشریح کرد: همان گونه که اطلاع دارید، بمناسبت هفتاد و پنجمین سالگرد تأسیس سازمان ملل متحد در سال ۲۰۲۰، در یک قطعنامه ۷۵ بندی از دبیر کل خواسته شد که گزارشی درباره ی اقداماتی که کشورهای مختلف باید انجام دهند تا بعنوان دستور کار مشترک شناخته شود، ارائه نماید. در سال ۲۰۲۱، دبیر کل این گزارش را ارائه داد. در این گزارش، مباحث دستوری چندانی مطرح نبود؛ بلکه بیشتر بر این نکته تاکید شده بود که کشورها نظرات خودرا درباره ی عناوین موردنظر اعلام کنند. وی ادامه داد: این تعهدنامه شامل ۱۲ بند بود که بند هفتم آن به پوشش و قوانین عرصه دیجیتال اختصاص داشت و به روند پیمان معاهدات جهانی دیجیتال اشاره می کرد. دراین میان، نیم نگاهی به نظرات کشورهای مختلف نیز وجود داشت، چونکه سازمان ملل در زمان تنظیم این سند تمایل داشت که سندی جامع تدوین شود. پروسه کنوانسیون شروع شد و با گروه مثبت ۷۷، که شامل کشورهای در حال توسعه ازجمله ایران بود، پیش رفت. ارشادی اظهار نمود: بعد از آن، سازمان ملل ۱۱ سند را تدوین کرد اما خیلی از کشورها با اجرای آن مخالفت کردند، چونکه این اسناد با حکمرانی و منافع ملی کشورها هم خوانی نداشتند. در نتیجه، دبیر کل اسناد را به سه مورد تقلیل داد که یکی از آنها «پیمان آینده» بود. این سند به تصویب رسید و در اجلاسی که با حضور رییس جمهور کشورمان، آقای پزشکیان، برگزار شد، درباره ی آن تبادل نظر صورت پذیرفت. یکی از ضمایم این سند نیز به پیمان دیجیتال اختصاص داشت. سفیر و معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل گفت درباره ی جدیت سازمان ملل در این مورد اظهار داشت: این یک موضوع خیلی مهم است و با سرعت بالایی درحال پیشروی است. نظرات گروه ۷۷ پرارزش بود و ایران نیز یکی از کشورهای مطرح در این حوزه محسوب می شد. بیشتر موضوعات مطرح شده جنبه ارزشی داشتند و نکته مهم برای ما این بود که حکمرانی دیجیتال بر عهده سازمان ملل باشد. وی ادامه داد: چین، روسیه و آمریکا نباید نقش انحصاری در این حکمرانی داشته باشند، بلکه باید مدل چند ذینفعی بگونه ای باشد که تصمیم گیری ها در اختیار کشورها و دولت ها قرار گیرد. البته این به معنای مخالفت ما با ایجاد انجمن های تخصصی نیست اما تاکید داریم که حکمرانی کلان در حوزه دیجیتال باید در دست دولت ها باشد. ارشادی همین طور اشاره کرد: برخلاف کشورهای اروپایی، ما موافق پررنگ کردن یک شاخص خاص از موضوعات حقوق بشری نیستیم. هر جا که سازمان ملل متحد حضور داشته باشد ما می توانیم اهداف خودرا دنبال نماییم، برای اینکه با تشکیل ائتلاف های بین المللی قادر خواهیم بود به نتایج مطلوب برسیم. وی اظهار نمود: ما مخالف حضور چند ذینفعان نبوده ایم آن چه موجب مخالفت است این است که در چه سطحی از حضور ذینفعان استفاده گردد ما قائل هستیم که دانشگاهها و اندیشکده ها به دولت ها در این راه کمک کنند. هر سند بین المللی وقتی تصویب می شود نقاط مثبتی از نظر یک کشور و نکات منفی از نظر کشور دیگر دارد مهم این است که ما بتوانیم از نکات مثبت برای کشور خودمان نهایت استفاده را بکنیم. سفیر و معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد ضمن اشاره به ایجاد آژانس بین المللی هوش مصنوعی اظهار داشت: موضوع این آژانس در ایران خیلی جدی گرفته شده، سازمان در این حوزه ترجیح داد پنل علمی مستقل چند جانبه ای ایجاد شود. امریکا نفوذی زیادی در سازمان ملل دارد اما این به این معنا نیست که ما کنار بشینیم، ما تلاش میکنیم از ظرفیت داخل استفاده نماییم و هر چه نزدیکی بین ما و شما بیشتر باشد، راحتتر می توانیم در جلسات عنوان نماییم و برمبنای منافع ملی پیش برویم. بهزاد احمدی، عضو هیات علمی دانشگاه مطالعات جهانی و بین الملل نیز در این حوزه خاطرنشان کرد: کشور ما در بحث GDPR بیشتر روی ارزشهای فرهنگی تمرکز کرده است ولی این مورد کافی نیست بلکه باید به مباحث اقتصادی آن هم اهمیت داده شود. وی ادامه داد: ما چون نبض در دستمان نبوده نتوانستیم به خوبی عمل نماییم و تنها توانستیم مواضع خودرا مطرح نماییم ولی در مقیاس کلی به خوبی و درستی عمل نکردیم. حسین میرزا پور، بنیانگذار لابراتوار داده و حکمرانی نیز بیان نمود: صحنه عملکرد جهانی با این سند تغییر نخواهد کرد، برای اینکه این مورد نیازمند یک چارچوب و ساختار مشخص برای شناخت و رسیدن به اتفاق نظر است. باید تعیین نماییم که هدف ما از حضور در مجامع بین المللی چیست. آیا برای کسب موفقیت آمده ایم یا خیر؟ ایران نباید انتظار داشته باشد که سازمان های مهم دیگر در این حوزه نقش تنظیم گری ایفا کنند. سازمان ملل متحد، هرچند موفقیت چشم گیری نداشته اما سیاستهای اتخاذشده در این خصوص را باید پذیرفت. بهزاد احمدی، عضو هیات علمی دانشگاه تهران نیز اظهار نمود: همه ذینفعان اکوسیستم و دولت و حاکمیت باید رشد کند. ما یک کشور قدرت تمدنی هستیم تاریخ ما رو به جلو بوده عناصر قدرت وجود در این کشور وجود داشته پس باید بخواهیم خودرا عنصر فعالی در زمینه بین الملل بدانیم، ما باید مشارکت داشته باشیم. این مورد هنوز در شروع کار است برای همین کوچکترین اقدام ما هم موثر است. وی ادامه داد: دانشگاهها و نخبگان ما و بخش خصوص و فنی باید در این فرآیند حضور داشته باشند، وزارت خارجه از پس این مأموریت بر نمی آیند چونکه این تحول دیجیتال جدی است. احمدی اظهار داشت: ما باید نگاهمان را جدی تر نماییم، فضا را باز نماییم و از بخش های مختلف دانشگاهی و اندیشکده ای استفاده نماییم. او همینطور اضافه کرد: علم بین رشته ای شده و زمانه این رشته ها است، این رشته ها بیشتر می درخشند ما هم باید خلاءهای خودمان را در این حوزه پر نماییم.