نیوزتل: برپایه یک مطالعه جدید، یک درمان آنتی بادی جدید می تواند به مدت یک ماه سبب پنهان شدن ویروس ˮاچ.آی.ویˮ(HIV) شده و این ویروس را مدیریت کند.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از گیزمگ، ویروس اچ.آی.وی برای افراد همانند حکم حبس ابد است، اما از آنجایی که تابحال یک درمان قطعی برای این بیماری توسعه داده نشده، تنها می توان با استفاده از داروهای ضد رتروویروسی(ART) این بیماری را مدیریت کرد.
ویروس نقص ایمنی انسانی یا اچ.آی.وی نوعی ویروس آهسته گستر و عامل بیماری ایدز است. اچ.آی.وی به یاخته های حیاتی دستگاه ایمنی بدن همچون لنفوسیت تی کمک کننده (CD۴+ T)، درشت خوارها و یاخته های دندانه ای حمله می کند.
اچ.آی.وی ویروسی است که با مختل کردن کارکرد و ویران کردن گونه ای از یاخته های مسئول هماهنگی ایمنی منجر به نقص دستگاه ایمنی بدن انسان می گردد که به آن ایدز می گویند. از زمان ورود اچ.آی.وی به بدن تا بروز ایدز امکان دارد بین ۶ ماه تا ۱۰ سال یا بیشتر به درازا بکشد. در این مدت گرچه فرد به ظاهر تندرست به نظر می آید، ولی امکان دارد ویروس از او به دیگران سرایت کند. مشکل این است که اگر بیمار طبق روال داروهای خویش را مصرف نکند، ویروس دوباره به فعالیت خود ادامه خواهد داد و منجر به ایجاد مشکلات بهداشتی و افزایش احتمال گسترش آن به دیگران خواهد شد.
اکنون آزمایشات بالینی جدید پژوهشگران “دانشگاه راکفلر”(Rockefeller University) در انسان نشان داده است که داروهای مبتنی بر دو آنتی بادی که به صورت طبیعی در بدن بعضی افراد یافت می شوند، می تواند طی یک ماه، ویروس اچ.آی.وی را پنهان کند.
پادتن یا آنتی بادی(antibody) نوعی پروتئین است که در دستگاه ایمنی بدن، در پاسخ به حضور آنتی ژن خاصی، تولید می گردد و در خون به گردش درمی آید یا در محل تولید باقی می ماند تا به آنتی ژن(معمولا اجسام بیگانه همچون باکتری و ویروس ولی گاه حتی بافت طبیعی بدن یا یک ماده غذایی) حمله ور شود و آن را بی زیان سازد.
پژوهشگران ابتدا با بررسی اینکه چگونه بعضی افراد مبتلا به این ویروس به نظر خوب می رسند، موفق به شناسایی این آنتی بادی ها شدند. پژوهشگران دو نوع آنتی بادی به نام “۳BNC117 “و” ۱۰-۱۰۷۴” را در این افراد شناسایی نمودند که سبب می شوند سیستم ایمنی بدن با هدف قرار دادن پروتئین های خاصی روی سطح ویروس از خود در برابر عفونت این ویروس محافظت کند.
به منظور تقلید از اثرات این آنتی بادی ها، داروهایی به نام(bNAbs) در گذشته توسعه یافته بودند اما اثربخشی آنها نسبتا کوتاه بود. با این وجود پیشتر این داروها تنها برای یک آنتی بادی توسعه داده شده بودند. اکنون پژوهشگران دانشگاه “راکفلر” در حال طراحی و توسعه داروهای bNAb هستند که تلفیقی از ۳BNC117 و ۱۰-۱۰۷۴ است و داروهای مذکور عملکرد متفاوتی در بدن دارند.
پس از آزمایش های موفقیت آمیزی که بر روی حیوانات انجام شد اکنون پژوهشگران آزمایشات بالینی انسانی را آغاز کرده اند. در اولین آزمایش، پژوهشگران ۹ فرد مبتلا به ویروس اچ. آی. وی را که بدن آنها نسبت به هر دو آنتی بادی مستعد بود، مورد بررسی قرار دادند.
این بیماران طی آزمایشات مصرف داروهای ضد رتروویروسی خویش را متوقف کردند و به جای آن سه هفته در بین داروهای bNAbs به آنها تزریق می شد.
این درمان جدید به مدت ۲۱ هفته به صورت متوسط سبب سرکوب ویروس اچ.آی.وی شد و در موثرترین موارد درمان مذکور سبب سرکوب این ویروس به مدت بیش از شش ماه در دو بیمار شد و دوره آزمایشی بدون گسترش مجدد این ویروس به آخر رسید. به قول پژوهشگران این ویروس مقاومتی دربرابر درمان در هیچ بیماری نشان نداد و بدترین عوارض جانبی آن خستگی خفیف بود. در آزمایش دوم، پژوهشگران آزمایش مشابه را بر روی هفت بیمار مبتلا به “ویروس خونی اچ.آی.وی”(viremic HIV) انجام دادند و دریافتند که بر خلاف گروه اول ویروس هنوز فعالانه در جریان خون گردش می کند.
ویرمیا یا ویروس خونی در پزشکی وضعیتی است که در آن ویروس ها وارد جریان های خونی شده و در نتیجه به سایر قسمت های بدن دسترسی خواهند داشت. این وضعیت مشابه باکترمیا است که در آن باکتری وارد جریان خونی می گردد.
اما درمان bNAb در اینجا هم عمل کرد و ویروس به مدت حدود سه ماه تحت کنترل نگه داشته شد و هیج مقاومتی هم در برابر داروها نشان نداد.
با اینکه آزمایشات موفقیت آمیز بود اما همچنان پژوهشگران بر این باورند که این آنتی بادی های خاص بر روی تمام سویه های ویروس اچ. آی. وی تاثیر گذار نیستند.
پژوهشگران این مطالعه همچنان در حال انجام آزمایشات بیشتری هستند.
این مطالعه در مجله “Nature and Nature Medicine” منتشر گردید.