نیوزتل: یکی از دشوارترین آزمایش و تمرین های فضانوردان زندگی در اتاقک های انزوا است. در این اتاقک میزان تحمل فضانورد در شرایط سکوت و تنهایی سنجیده می گردد. با آنکه امروز فضانوردان می توانند در ایستگاه های فضایی شرایط بسیار بهتری در مقایسه با سال های نخست پروازهای سرنشین دار داشته باشند اما شاید تعجب کنید اگر بشنوید شرایط تمرین و آموزش ها در مواردی سخت تر هم شده است.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا؛ بطور مثال اتاقک های سکوت در دوران گاگارین، نسبت به اتاقکی که امروز فضانوردان چینی در آن تمرین می کنند بزرگتر بود اما تجربه سال ها سفر به فضا ثابت کرد که امکان دارد سفینه فضایی آنها در محل دورافتاده ای فرود آید که شرایط جوی مناسبی نداشته باشد و فضانورد مجبور شود در همان محفظه تنگ سفینه مدتی زندگی کند بنابراین مسئولان آموزش در سازمان فضانوردی چین محفظه کوچکی را ساخته اند که فضانوردان باید روزهایی را در آن به سر ببرند.
این اتاقک ها که کاملا کیپ هستند و راهی به جز در اصلی به بیرون ندارند می تواند بنا به دلخواه مسئولان آموزش، شرایط سخت تری مانند تغییر درجه حرارت و تولید گرما، سرما و حتی فشار هوا را به فضانورد تحمیل کند و او باید طبق آموزش های قبلی و با حداقل امکانات موجود در اتاقک، شرایط را برای زیست خود مناسب کند.

یکی دیگر از تمرین و آزمایش ها، قرار دادن فضانورد در اتاقی است که کاملا بی صدا است یعنی هیچ صدایی از بیرون به داخل آن راه ندارد ضمن آن که پوشش داخل اتاق هم از هرگونه انعکاس صدا جلوگیری می کند. فضانوردان چینی پس از قرار گرفتن در این اتاق باید ساعت ها در سکوت کامل زندگی کنند و هر زمان که آموزشگران بخواهند با استفاده از ارتباط رادیویی به سوالات آنها پاسخ دهند. بدین سان میزان توانایی فضانورد در برابر زندگی در انزوا و سکوت مورد آزمایش قرار می گیرد.
فضانوردان روس همینطور آزمایش هایی دارند اما سالیجان شریپف معتقد بود زندگی در این اتاق بهتر از آزمایش زندگی در اتاق “آلودگی صوتی” است. اتاق آلودگی صوتی به محلی گفته می گردد که فضانوردان ساعت های متوالی باید خویش را به سر و صدای صدها دستگاه موجود در ایستگاه فضایی عادت دهند. او می گوید ویز ویز هر چند اندک دستگاه های مختلف در مجموع، شرایط سختی را بخصوص در زمان خواب فضانوردان بوجود می آورد بطوری که برخی از آنها با گوشیهای مخصوص می خوابند تا این صدا مزاحم آسایش آنها نشود.