عینک جدید پژوهشگران استنفورد پیرچشمی را درمان می کند

نیوزتل: پژوهشگران ˮدانشگاه استنفوردˮ، عینک جدیدی ابداع نموده اند که می تواند به بهبود بینایی افراد مبتلا به پیرچشمی کمک نماید.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از وب سایت رسمی دانشگاه استنفورد، مهندسان با استفاده از فناوری ردیابی چشم، نوعی عینک اتوفوکال طراحی نموده اند تا بتوانند بینایی کامل را به افرادی که باید روزانه از عدسی تدریجی استفاده کنند، بازگردانند. عدسی تدریجی، نوعی عدسی دو دید است که قسمت بالای آن برای دید دور و قسمت پایین آن برای دید نزدیک به کار می رود.
پیرچشمی، عارضه ای است که با افزایش سن، به سراغ افراد می آید. این نقص بینایی که حدود ۴۵ سالگی خودرا نشان می دهد، سبب می شود که فرد، قدرت تمرکز بر اجسام نزدیک خودرا نداشته باشد. برخی افراد می توانند با استفاده از عینک مطالعه، بر این مشکل غلبه کنند اما برای بیشتر افراد، استفاده از عدسی تدریجی لازم است.
“گوردون وتزشتاین”(Gordon Wetzstein)، مهندس برق “دانشگاه استنفورد”(Stanford University) اظهار داشت: هم اکنون بیشتر از یک میلیارد نفر، به پیرچشمی مبتلا هستند؛ در نتیجه ما یک عینک اتوفوکال ابداع کرده ایم که شاید روزی بتوانند بهتر از عینک های قدیمی، بینایی را اصلاح کنند. نمونه ابتدایی این کار، مانند یک عینک واقعیت مجازی بنظر می رسد اما ما امیدواریم نسخه های آینده را در طرح های ساده تری ارائه دهیم.
عینک اتوفوکال می تواند مشکلات اصلی عدسی تدریجی را رفع کند. کاربر جهت استفاده از عینک مجهز به عدسی تدریجی مجبور است برای نگاه کردن به آینه بغل خودرو و دیدن جاده، زاویه سر خودرا تغییر دهد اما با این عینک جدید، دیگر چنین مشکلاتی وجود نخواهند داشت. “رابرت کنراد”(Robert Konrad)، از نویسندگان این پژوهش اظهار داشت: افرادی که از عدسی تدریجی استفاده می نمایند، بیشتر در معرض خطر افتادن و یا لطمه رساندن به خود هستند.
عینک پژوهشگران استنفورد، لنزهایی پر از مایع دارد که برآمده و باریک است. این عینک، حسگرهایی با قابلیت ردیابی چشم دارد که محل نگاه کردن فرد و زاویه دید او را دنبال می کنند. پژوهشگران استنفورد، این لنزها و یا ردیاب ها را ابداع نکرده اند بلکه نرم افزاری ابداع نموده اند که داده های حاصل از ردیابی چشم را کنترل می کند تا لنزها را در تمرکز کامل نگه دارد.
وتزشتاین اضافه کرد: این فناوری می تواند بر زندگی میلیاردها نفر انسان مؤثر باشد و کیفیت زندگی آنها را متحول کند.
این پژوهش، در مجله “Science Advances” به چاپ رسید.

منبع: