نیوزتل: یک مطالعه جدید از پژوهشگران بیمارستان عمومی ˮماساچوستˮ سطح غیرطبیعی و پایینی از یک پروتئین کلیدی را در مغز مردان جوان مبتلا به اوتیسم نشان میدهد.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از مدیکال اکسپرس، محققان بیمارستان عمومی ماساچوست(MGH) با استفاده از فناوری تصویربرداری پیشرفته نشان دادند که مغز مردان جوان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم(ASD) از پروتئین کمتری برخوردارست که بنظر می رسد در التهاب و متابولیسم نقش مهمی دارد.
این کشف شگفت آور که امروز در مجله Molecular Psychiatry انتشار یافته است، بینش مهمی از ریشه احتمالی اختلال طیف اوتیسم(ASD) ارائه می دهد که از هر ۵۹ کودک یک نفر را تحت تأثیر قرار می دهد.
اختلال طیف اوتیسم یا ASD نوعی اختلال رشد است که در اوایل کودکی بروز می کند و با مشکل در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران مشخص می شود. در صورتیکه علت آن ناشناخته است، شواهد، ASD را به التهاب بافت مغز یا التهاب عصبی مرتبط می کند. یکی از علایم عصبی التهاب سطح بالای ماده ای به نام پروتئین ترانسفورماتور(TSPO) است که با استفاده از توموگرافی انتشار پوزیترون(PET) و تصویربرداری از رزونانس مغناطیسی آناتومیک(MRI) می توان اندازه گیری نمود.
دکتر “نیکول زورچر” سرپرست این مطالعه نخستین کسی بود که از نسل جدیدی از ردیاب های PET بهره برد که TSPO را در مغز افراد مبتلا به ASD دقیق تر تشخیص داد.
در این مطالعه، زورچر و همکارانش مغز ۱۵ مرد بالغ با سن متوسط ۲۴ سال مبتلا به ASD را اسکن کردند. پژوهشگران برای مقایسه، مغز ۱۸ فرد سالم را که از نظر سنی شرایط مشابهی داشتند، اسکن کردند و می خواستند اسکن ها سطح یا میزان بیان TSPO را در افراد دارای ASD نشان دهد.
“زورچر” می گوید: اسکن ها نشان داد که مغز مردان مبتلا به ASD دارای سطح TSPO پایین تری نسبت به افراد سالم می باشد. در حقیقت، مردانِ دارای شدیدترین علایم ASD پایین ترین میزان بیان TSPO را نشان می دهند.
وی اضافه کرد: وقتی آزمایشات چند ماه بعد تکرار شد، این همچنان ادامه داشت. مناطقی از مغز که بیان TSPO در آنها کم است، در مطالعات قبلی با ASD مرتبط بوده اند و اعتقاد بر این است که ظرفیت های اجتماعی و شناختی مانند پردازش احساسات، ابراز احساس از چهره، همدلی و ارتباط با دیگران را کنترل می کند. حالا ما می دانیم که این مناطق از مغز درگیر اوتیسم هستند.
“زورچر” خاطرنشان می کند حالا مشخص شد که TSPO بیشتر از آنکه بعنوان نشانگر التهاب عمل کند، می تواند بیان کننده ASD باشد.
وی می گوید: این پروتئین چندین نقش پیچیده دارد و بعضی از آنها در واقع سلامت مغز را ارتقا می دهند. بعنوان مثال، میزان مناسب از TSPO برای عملکرد طبیعی میتوکندری که منبع قدرت در سلول هایی هستند که انرژی تولید می کنند، ضروری می باشد. تحقیقات اولیه، عملکرد ناقص میتوکندریای سلول های مغزی را به ASD مرتبط کرده است.
اکنون “زورچر” و همکارانش قصد دارند مغز متوفیان را با هدف تعیین اینکه سلول های مغزی در افراد مبتلا به ASD اختلال عملکرد میتوکندری را تجربه می کنند بررسی نمایند.
“زورچر” می گوید: مطالعه ما فرضیه های جدیدی به وجود آورده است که حالا باید بررسی شوند و کارهای بیشتری باید صورت گیرد.
اوتیسم یا درخودماندگی، نوعی اختلال رشدی(از نوع روابط اجتماعی) است که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص می شود. علایم این اختلال تا قبل از سه سالگی بروز می کند و علت اصلی آن هنوز ناشناخته است. به کسانی که این اختلال را دارند اوتیستیک یا درخودمانده گفته می شود. این اختلال در پسران شایع تر از دختران است. وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین نقشی در بروز اوتیسم ندارد.
این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی تأثیر می گذارد. کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم، در ارتباطات کلامی و غیرکلامی، تعاملات اجتماعی و کارهای مربوط به بازی، مشکل دارند. این اختلال، ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می سازد. در بعضی موارد، رفتارهای خود آزارانه و پرخاشگری نیز دیده می شود. در این افراد، حرکات تکراری(دست زدن، پریدن) و پاسخ های غیرمعمول به افراد، دل بستگی به اشیاء یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می شود. ممکنست در حواس پنجگانه(بینایی، شنوایی، بساوایی، بویایی و چشایی) نیز حساسیت های غیرمعمول دیده شود.
هسته مرکزی اختلال در اوتیسم، اختلال ارتباط دارد. از هر ۵۹ تولد زنده در دنیا، یک نفر مبتلا به اوتیسم است. کارشناسان، زندگی ماشینی و عوامل ناشی از آن مانند استرس را در سیر صعودی مبتلاشدن به این بیماری دخیل می دانند. نتیجه یک مطالعه نشان میدهد زنان دارای اضافه وزن زیاد و مبتلا به دیابت، در صورتیکه حامله شوند، بیشتر از مادران سالم با احتمال تولد نوزاد اوتیستیک روبرو خواهند بود.

منبع: نیوزتل