پژوهشگران ˮدانشگاه کلمبیاˮ(Columbia University) در مطالعه اخیرشان از قطره های چشم برای درمان علت شایع کم بینایی در موش ها بهره برده اند.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از گیزمگ، عوامل زیادی وجود دارد که می تواند بر بینایی ما تأثیر بگذارد، اما یکی از علل موثر در کاهش بینایی انسداد رگ اصلی در ناحیه چشم می باشد که از عملکرد مناسب آن جلوگیری می کند و به شبکیه لطمه می رساند. این امر به عنوان”انسداد ورید شبکیه”(retinal vein occlusion) شناخته شده است و دانشمندان دانشگاه کلمبیا درمان جدید بالقوه جدیدی را در چارچوب قطره چشمی به وجود آورده اند که بعنوان حفاظی برای شبکیه عمل می کنند.
سالانه میلیون ها بزرگسال در سراسر جهان با مشکل انسداد ورید شبکیه روبرو می شوند. انسداد اغلب نتیجه لخته شدن خون است که موجب نشت خون و مایعات دیگر به شبکیه می شود و در آنجا به سلول های نوری گیرنده که برای سنجش و پاسخ به نور بسیار مهمست لطمه می رساند. رویکردهای فعلی برای درمان شامل تزریق چندین دارو بطور مستقیم به چشم است که نه فقط ناراحت کننده است بلکه در خیلی از موارد مانع از بین رفتن کم بینایی نیز نمی گردد.
باتوجه به شیوع این بیماری و وجود درمان های محدود پژوهشگران امروزه علاقه زیادی به توسعه روش های درمانی جدید دارند. حالا تعدادی از محققان دانشگاه کلمبیا در حال کار بر روی راهکارهای احتمالی در موش ها بوده و اخیراً کشف بسیار مفیدی را انجام داده اند که طی آن به نقش آنزیمی به نام “کاسپاز ۹ “(Caspase-۹‎) پی برده اند. این آنزیم نقش مهمی در مرگ سلولی برنامه ریزی شده دارد. فرایندی که طی آن سلول های لطمه دیده مشخص شده اند، بدین سبب می توان آنها را از بدن پاک کرد تا سلول های تازه و سالم جای آنها را بگیرند.
طی این مطالعه پژوهشگران با آزمایشاتی که بر روی موش ها انجام دادند دریافتند که وقتی انسداد ورید شبکیه عروق خونی را مهار کرده و به آنها لطمه می رساند، فعالیت مارپیچ های کاسپاز ۹ از کنترل خارج شده و به نوبه خود به شبکیه لطمه می رساند. بدین سبب این تیم آزمایش جدیدی را انجام دادند که در آن یک مهارکننده بسیار انتخابی کاسپاز -۹ در چارچوب قطره های چشمی به چشم موشها تزریق شدند. این درمان موضعی سبب کاهش فعالیت کاسپاز ۹ شد و نقش محافظتی بر عملکرد شبکیه داشت و سبب کاهش تورم، تقویت جریان خون و جلوگیری از لطمه رساندن به سلول های مهم گیرنده نور شد.
“کارول. ام. تروی”(Carol M. Troy) نویسنده این مطالعه از دانشگاه کلمبیا اظهار داشت: ما معتقدیم که این قطره های چشم ممکنست مزایای بسیاری نسبت به روش های درمانی موجود داشته باشد. بیماران می توانند خودشان قطره را استفاده کنند و نیاز به چند سری تزریق نیست. همچنین، قطره چشم ما مسیر متفاوتی از لطمه شبکیه را مورد هدف قرار می دهد و بدین سبب ممکنست به بیمارانی که به درمان فعلی پاسخ نمی دهند، کمک نماید.
باتوجه به این نتایج امیدوار کننده در موش ها، پژوهشگران حالا با آمادگی بیشتر در حال آماده شدن برای انجام آزمایش بر روی انسان هستند.
یافته های این مطالعه در مجله “Nature Communications” منتشر گردید.