به گزارش نیوزتل دانشمندان دانشگاه ˮهارواردˮ با همکاری ˮامیر سراجˮ دانشمند ایرانی این دانشگاه احتمال می دهند که ˮسیاره ۹ˮ می تواند یک سیاهچاله بسیار کهن و ابتدایی باشد.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، به نظر می رسد “سیاره ۹”(Planet ۹) که یک سیاره احتمالی هنوز تایید نشده است که محققان معتقدند در یک نقطه از تاریخ ۴.۶ میلیارد ساله منظومه شمسی توسط منظومه ما جذب شده است.
سیاره ۹ نام موقتی یک سیاره یخی بزرگ احتمالی با جرم تقریبی ۱۰ برابر زمین و قطری حدود ۱۳ هزار تا ۲۶ هزار کیلومتر(نزدیک به ۲ تا ۴ برابر قطر زمین) در ناحیه بیرونی سامانه خورشیدی است. وجود این سیاره توجیه پیکربندی مداری غیرمعمول یک گروه از اجرام فرانپتونی در فضای بیرونی کمربند کویپر خواهد بود.
احتمال وجود این سیاره فرانپتونی در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۶ با بیان نتیجه های بررسی رفتار گروهی از اجرام کمربند کویپر بسیار بیشتر شد. پژوهشگران “کنستانتین باتیگین” و “مایکل براون” در موسسه فناوری کالیفرنیا (Caltech) برپایه یک مدل جدید علمی از مدار غیرمعمول چند جرم فرانپتونی دیگر شواهد غیرمستقیم بیشتری از سیاره ۹ عرضه کردند.
اولین نشانه های وجود سیاره ۹ در سال ۲۰۱۴ منتشر گردید که در آن ستاره شناسان مؤسسهٔ “کارنگی” و رصدخانه “جمینی” در هاوایی نشان دادند که مدار غیرمعمول جرم های خاصی در کمربند کویپر امکان دارد تحت تاثیر گرانشی یک سیاره عظیم ناشناخته در لبه منظومه شمسی پدید آمده باشد.
حالا اخترشناسان دانشگاه “هاروارد” این احتمال را مطرح کرده اند که شواهد مداری برای سیاره ۹ می تواند در واقع نتیجه یک “سیاه چاله فرضی اولیه”(PBH) باشد.
سیاه چاله های فرضی ابتدایی نوعی سیاه چاله فرضی هستند که اندکی بعد از بیگ بنگ شکل گرفته اند. در جهان اولیه، چگالی زیاد و شرایط ناهمگن می توانسته مناطقی به اندازه کافی متراکم را به سمت فروپاشی گرانشی سوق داده و سبب ایجاد سیاه چاله ها شود.
محققان دانشگاه هاروارد در مقاله ای که در مجله Astrophysical Journal Letters انتشار یافته است، نوشته اند که وجود خوشه هایی از اجرام در حاشیه ها یا لبه های منظومه شمسی نشان داده است که آنجا می تواند اجرامی از نوع ابرزمین عظیم فراتر از پلوتون وجود داشته باشد.
این محققان می گویند یک تلسکوپ نقشه برداری و بررسی بزرگ که الان با نام “تلسکوپ بزرگ بررسی سینوپتیک”(LSST) در شیلی در حال ساخت است، امکان دارد به ما اجازه دهد این فرضیه را تأیید نماییم و ببینیم که آیا “سیاره ۹” به جای یک سیاره معمولی، یک سیاه چاله فرضی اولیه است یا نه.
“امیر سراج” دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه “هاروارد” که در این مطالعه دخیل بوده است، در بیانیه مطبوعاتی این مطالعه اظهار داشت: سیاره ۹ می تواند سیاه چاله ای به اندازه یک گریپ فروت با جرم پنج تا ۱۰ برابر زمین باشد.
اگر این سیاه چاله فرضی اولیه(PBH) واقعا وجود داشته باشد، امکان دارد به دانشمندان کمک نماید تا رمز و راز ماده تاریک جهان را دریابند و به تدوین و فرمول های فیزیکی جدید به منظور واکنش به وجود آنها نیاز است.
به قول دانشمندان دانشگاه هاروارد، اگر سیاره ۹ یک سیاه چاله باشد، آنگاه دنباله دارهایی که از “ابر اورت” در لبه منظومه شمسی ما عبور می کنند، هنگام برخورد با این جرم فضایی باید به وضوح شعله ور شوند.
ابر اورت(Oort cloud) برپایه نظریه “یان اورت” اخترشناس هلندی، نام مکانی است که بسیاری از دنباله دارها از آن سرچشمه می گیرند و برابر این نظریه علمی در فاصله ۵۰ هزار واحد نجومی یعنی تقریباً یک سال نوری از خورشید قرار دارد. به عبارت دیگر، فاصله تا این ابر یک چهارم فاصله تا نزدیکترین ستاره، یعنی پروکسیما قنطورس است.
“یان هندریک اورت “در سال ۱۹۵۰ میلادی اعلام نمود به این علت که دنباله دارها از همه سو به طرف زمین می آیند، پس بایستی از مکانی که دور منظومه شمسی را فراگرفته است، سرچشمه گرفته باشند. نظریه «اورت» مورد پذیرش گروه زیادی از ستاره شناسان قرار گرفت و بعد از آن، این مکان «ابر اورت» نام گذاری شد.
ابر اورت در خارج کمربند کویپر واقع شده و عرض آن از فاصله ۱۰۰ واحد نجومی از زمین شروع شده و تا یکصد هزار واحد نجومی ادامه دارد و ازاین رو، آن سوی ابر اورت را باید میانه راه خورشید و نزدیک ترین ستاره ها به ما مثلاً خانواده آلفا قنطورس به حساب آورد.
ابر اورت را دربردارنده حدود ۱۰ تریلیون جرم فضایی برآورد می کنند.
دنباله دار(comet) هم یک گلوله برفی کیهانی است که از گازهای منجمد، سنگ و گرد و غبار ساخته شده و تقریباً به اندازه یک شهر کوچک است.
محققان دانشگاه هاروارد می گویند برای دنباله دارهایی که به اندازه کافی بزرگ هستند، شعله حاصل از تقابل با سیاره ۹ باید توسط تلسکوپ نوری ۸.۴ متری LSST قابل شناسایی باشد.
“اوی لئوب” عضو دپارتمان دانشگاه هاروارد اظهار داشت: اگر “سیاره ۹” یک سیاهچاله است، این بدان معناست که پنجاه کوادریلیون سیاه چاله شبیه به آن تنها در کهکشان راه شیری وجود دارند.

منبع: newstel.ir