پژوهشگران آمریکایی، آنتی بیوتیک جدیدی ابداع نموده اند که شاید بتواند به مقابله با پاتوژن های مقاوم در مقابل دارو کمک نماید.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از وبسایت رسمی دانشگاه جانز هاپکینز، پژوهشگران حوزه پزشکی “دانشگاه جانز هاپکینز”(Johns Hopkins University)، یک آنتی بیوتیک جدید را برای مقابله با یک پاتوژن ابداع نموده اند که به صورت قابل توجهی در مقابل داروها مقاوم است و اغلب می تواند برای افراد مبتلا به “فیبروز سیستیک”(cystic fibrosis) و سایر بیماری های ریوی، کشنده باشد.
این پاتوژن معروف به “Mycobacterium abscessus”، با باکتری شناخته شده تری مرتبط می باشد که عامل سل و جذام به حساب می آید اما به تازگی بعنوان گونه های متمایزی ظاهر شده است که عفونت ریوی بدخیمی را به دنبال دارند.
این گروه پژوهشی، یکی از اولین درمان های بالقوه را برای یک باکتری ابداع کرده است که هیچ نوع درمان مورد تایید “سازمان غذا و دارو”(FDA) برای آن وجود ندارد و میزان درمان آن کمتر از ۵۰ درصد است. قبل از آن که این ترکیب جدید معروف به “T405” بتواند به یک درمان بالینی تبدیل گردد، پژوهشگران باید قدرت دارویی آنرا با استفاده از یک مدل پیش بالینی حیوانی از عفونت، بهبود ببخشند.
“کریگ تاونسند”(Craig Townsend)، پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: هر هفته برخی از مردم در بیمارستان های ما، جان خویش را به خاطر مبتلا شدن به این باکتری از دست می دهند. داده های پژوهش ما بسیار امیدوارکننده هستند.
به رغم درخواست های فوری برای انجام گرفتن پژوهش های بیشتر به منظور درک این باکتری و بررسی درمان های احتمالی، پژوهشگران در مورد آزمایش خطرناک ترین عضو خانواده “مایکوباکترهای غیر سل”(Non-Tuberculosis Mycobacteria) محتاط بوده اند.
“گیانو لامیکهانه”(Gyanu Lamichhane)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: این باکتری هنوز نوعی بیماری در حال ظهور به حساب می آید. تعداد بیماران مبتلا به مایکوباکترهای غیر سل در آمریکا هم اکنون بیشتر از بیماران مبتلا به سل است.
در این مقاله، قدرت ترکیب T405، بسیار بیشتر از گونه های مایکوباکتریوم غیر سل معروف به “کمپلکس مایکوباکتریوم”(Mycobacterium abscessus) ذکر شده است. هنگامی که T405 با داروی معروف به “آویباکتام”(Avibactam) ترکیب شود، توانایی خویش را در جلوگیری از مقاومت باکتری ها نشان داده است.
موش ها در آزمایش های صورت گرفته، توانستند T405 را به خوبی تحمل کنند، کمتر از درمان های کنونی تجویز شدند و بیماران را در معرض عوارض جانبی کمتری همچون ناشنوایی قرار دادند.
افراد دارای سیستم ایمنی سرکوب شده و مبتلا به بیماری های ریوی هم در معرض خطر مبتلا شدن به عفونتی قرار دارند که بیشتر در بیماران مبتلا به فیبروز سیستیک دیده می شود. نحوه انتقال این عفونت، به درستی درک نشده اما باکتری ها را می توان در خاک، گرد و غبار و آب پیدا کرد. این باکتری ها می توانند به عفونت ریه ها، بافت های نرم و پوست منجر شوند.
دستورالعمل های درمانی کنونی برای این عفونت، به ۱۲ تا ۱۸ ماه درمان با چند دارو نیاز دارند که میزان درمان حاصل از آن بین ۳۰ تا ۵۰ درصد است. این پژوهش تاکید دارد که آنتی بیوتیک های جدیدی با فعالیت بهتر مورد نیاز هستند.
این پژوهش، در مجله “Communications Biology” به چاپ رسید.

منبع: نیوزتل