سازمان فضایی چین(CNSA) دلیل سقوط برنامه ریزی شده صعودگر قمری ˮچانگ ای ۵ˮ(Chang؛e ۵) بر سطح ماه را بعد از انجام مأموریت، فاش کرد.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، سازمان فضایی چین(CNSA) صعودگر یا فرودگر “چانگ ای ۵” را روز دوشنبه بر سطح ماه برخورد داد. این کار برای کسانی که این مأموریت تاریخی را دنبال نکرده باشند، حیرت انگیز است، اما سازمان فضایی چین اعلام نمود که این کار، بخشی موفقیت آمیز از این مأموریت بوده است.
پایگاه خبری “ساوث چاینا مورنینگ پست” گزارش داد که دلیل این امر این بوده است که چین تمام تلاش خویش را کرده است تا با مأموریت “چانگ ای ۵” خود به مشکل فزاینده زباله های فضایی اضافه نکند.
سازمان فضایی این کشور، فرودگر و صعودگر قمری خویش را بر سطح ماه سقوط داد تا در راه مداری قرار نگیرد و تبدیل به یک زباله فضایی دیگر نشود.
مأموریت “چانگ ای ۵” بعد از جمع آوری ۲ کیلوگرم نمونه از سنگ و خاک ماه، در حال بازگشت به زمین است و همین امروز یا فردا به زمین بازخواهد گشت. با این وجود همانطور که پایگاه خبری “ساوث چاینا مورنینگ پست” گزارش داد، به فرودگر یا صعودگر قمری “چانگ ای ۵” دستور داده شد که به سطح ماه برخورد کند.
این کار به این علت انجام شد که قرارگیری یا سقوط یک سطح نشین بر سطح ماه، ایمن تر از رها کردن آن در مدار است، چون که احتمالاً می تواند برای مأموریت های آینده خطرآفرین شود.
اداره ملی فضایی چین گفته است: این تعهد مهمی است که چین بعنوان یک کشور بزرگ و مسئولیت پذیر، در مورد اکتشاف و استفاده صلح آمیز از فضا توسط انسان دارد.
همانطور که “فیوچریسم” گزارش می دهد، امسال چندین مورد خطر برخورد احتمالی در مدار وجود داشته است که سبب شده است تا شرکت ها و سازمان های دولتی و مسؤلان، به فکر راهی برای پاکسازی بقایای فضایی در مدار باشند.
سازمان های فضایی در نزدیکی زمین می توانند ماهواره های بازنشسته را باردیگر به سمت زمین بکشند تا هنگام ورود مجدد به جو زمین، بسوزند. با این وجود، این چاره در نزدیکی ماه، کمتر عملی است.
“برنامه اکتشاف ماه چین”(CLEP) روز سه شنبه اعلام نمود که مرکز کنترل مأموریت در ساعت ۵: ۵۹ پس از ظهر به وقت منطقه زمانی شرقی دوشنبه(۲: ۲۹ صبح سه شنبه به وقت تهران) دستوراتی را به کاوشگر ارسال کرد و در نتیجه وسیله صعودگر این کاوشگر ساعت ۶: ۳۰ عصر به وقت منطقه زمانی شرقی(سه صبح به وقت تهران) با ماه برخورد کرد.
این برخورد در صفر درجه طول جغرافیایی و ۳۰ درجه جنوبی رخ داده است. مختصات گزارش شده از آن حکایت می کند که برخورد بین دهانه های برخوردی باستانی “رجیومنتانوس”(Regiomontanus) و “ولتر”(Walther ) در ناحیه ارتفاعات جنوبی است.
صعودگر یک مولفه مهم در مأموریت پیچیده ۲۳ روزه این کاوشگر برای جمع آوری نمونه های ماه و تحویل آنها به زمین بود. این کاوشگر از بالای سطح نشین “چانگ ای ۵” در “اقیانوس طوفان ها” در تاریخ ۳ دسامبر جدا شد و حدود دو کیلوگرم نمونه ماه جمع آوری شده توسط کاوشگر مذکور را با خود برداشت. این کاوشگر همراه صعودگر مذکور در تاریخ ۱ دسامبر به همراه یکدیگر روی ماه فرود آمده بودند.
در پنج دسامبر، کاوشگر با موفقیت نخستین کوشش برای اتصال خودکار در مدار ماه را به پایان رساند. این عملیات اجازه انتقال نمونه ها را به کپسول ورود مجدد متصل به مدارگرد “چانگ ای ۵” داد. این اتصال، لحظه ای حیاتی در مأموریت بازگشت نمونه بود. در حالیکه صدها آزمایش و شبیه سازی روی زمین انجام شده بود، اما عملیات اتصال ۳۸۰ هزار کیلومتر دورتر انجام شد.
به نظر می آید که این سقوط در سمت پنهان ماه رخ داده باشد و مدارگرد شناسایی ماه ناسا(که ساعاتی بعد از فرود از سطح نشین “چانگ ای ۵” و وسیله صعودگر آن تصویربرداری کرد) برای مشاهده در مدار نبوده است. چین هم اکنون سه سطح نشین عملیاتی روی ماه دارد، اما معلوم نیست که آیا آنها می توانند آزمایشات در ارتباط با این برخورد را انجام دهند یا خیر.
“چانگ ای ۳” که هفت سال پیش در ناحیه دریای رگبارها(Mare Imbrium) ماه فرود آمد، بازنشسته شده است، اما دارای یک میکروترازوی بلور کوارتز چسبناک است که برای تشخیص گرد و غبار استفاده شده بود. سطح نشین “چانگ ای ۵” هم بعد از پرتاب صعودگر همچنان فعال است. کاوشگر “چانگ ای ۴” هم در خواب زمستانی است و در همین حال خورشید برفراز محل قرارگیری آن در دهانه “ون کارمن” در سمت پنهان ماه، طلوع می کند.
هم اکنون، کاری که چین انجام داده اساسا گزینه ایمن تری است، اما با هجوم مأموریت های آینده به ماه، مانند “پروژه آرتمیس” که مقرر است توسط ناسا صورت گیرد، امکان دارد یک چاره بهتر پیدا شود.

منبع: نیوزتل