خراسان رضوی پژوهشگران با بهره گیری از توالی RNA، سه زیرگروه مولکولی بیماری آلزایمر را شناسایی نمودند.
به گزارش مدیکال اکسپرس، پژوهشگران دانشکده پزشکی آیکان در مونت سینا (Mount Sinai) نیویورک امریکا، با بهره گیری از داده های تعیین توالی RNA، سه زیرگروه اصلی مولکولی بیماری آلزایمر را شناسایی نمودند. این تحقیق درک ما را از مکانیسم های آلزایمر بهبود می بخشد و می تواند راه را برای توسعه درمان های جدید و اختصاصی هموار کند.
RNA یک مولکول ژنتیکی مشابه DNA است که دستورالعمل های ساخت پروتئین را رمزگذاری می کند. تعیین توالی RNA فناوری است که وجود و مقدار RNA را در یک نمونه بیولوژیکی مانند برش مغز نشان میدهد.
بیماری آلزایمر شایع ترین شکل زوال عقل است، اما ازنظر تظاهرات بیولوژیکی و لطمه شناسی بطور کامل متفاوت می باشد. شواهد زیادی نشان میدهد که پیشرفت بیماری و پاسخ به مداخلات در بیماران مبتلابه آلزایمر بطور قابل توجهی مختلف است. بعضی از بیماران زوال شناختی کندی دارند، درحالی که برخی دیگر زوال شناختی سریعی دارند. بعضی از آنان میزان قابل توجهی از حافظه را از دست می دهند و عدم توانایی در به خاطر سپردن اطلاعات جدید دارند، درحالی که برخی دیگر این طور نیستند. بعضی بیماران نیز روان پریشی و یا افسردگی در رابطه با آلزایمر را تجربه می کنند درحالی که دیگران این تجربه را ندارند.
دکتر بین ژانگ، محقق اصلی این تحقیق، مدیر مرکز مدل سازی بیماریهای تحول آفرین و استاد ژنتیک و علوم ژنتیکی در دانشکده پزشکی آیکان اظهار داشت: چنین اختلافات شدیدی نشان میدهد انواع مختلف آلزایمر با عوامل مختلف بیولوژیکی و مولکولی موجب پیشرفت بیماری می شود.
برای شناسایی زیرگروه های مولکولی آلزایمر، پژوهشگران از یک روش زیست محاسباتی برای مشخص کردن روابط بین انواع مختلف RNA، صفات بالینی و لطمه شناسی و سایر عوامل بیولوژیکی که بطور بالقوه محرک پیشرفت بیماری هستند، استفاده کردند. گروه تحقیقاتی، داده های تعیین توالی RNA بیش از ۱۵۰۰ نمونه را در پنج منطقه مغزی از صدها بیمار فوت شده از آلزایمر و گروه کنترل طبیعی، تجزیه وتحلیل و سه زیرگروه اصلی مولکولی آلزایمر را شناسایی کرد. این زیرگروه های آلزایمر مستقل از سن و مرحله بیماری بودند و در مطالعات هم گروهی در مناطق مختلف مغز تکثیر شدند. این زیرگروه ها با ترکیبات مختلف مسیرهای بیولوژیکی بی نظم گوناگون که منجر به تحلیل رفتن مغز می شوند، مطابقت دارند. کلافه عصبی رشته ای پروتئین تائو و پلاک آمیلوئید بتا، دو مشخصه لطمه شناسی عصبی آلزایمر، فقط در زیرگروه های خاص بطور قابل توجهی افزایش می یابد.

خیلی از مطالعات اخیر نشان داده است که افزایش پاسخ ایمنی ممکنست به ایجاد آلزایمر کمک نماید. بااین حال، بیش از نیمی از مغزهای آلزایمری نسبت به مغزهای سالم طبیعی، پاسخ ایمنی بیشتری نشان نمی دهند؛ تجزیه وتحلیل بیشتر، زیرگروه خاص محرک های مولکولی در پیشرفت آلزایمر، در این نمونه ها را نشان داد.
این تحقیق همین طور مطابقت بین این زیرگروه های مولکولی و مدلهای موجود حیوانی آلزایمر و مورداستفاده در مطالعات مکانیکی و آزمایش درمانی مناسب را شناسایی کرد که ممکنست تا حدی توضیح دهد که چرا بیشتر داروهای موفق در بعضی از مدلهای آزمایش بر روی موش، در آزمایش های آلزایمر انسانی ناموفق بودند که علت آن ممکنست دسته بندی شرکت کنندگان در زیرگروه های مختلف مولکولی باشد.
بااینکه زیرگروهی که پژوهشگران توصیف کرده اند با بهره گیری از بافت مغزی بیماران بعد از مرگ انجام شده است، پژوهشگران گفتند که اگر یافته ها توسط مطالعات آینده تایید شوند، می تواند منجر به شناسایی نشانگرهای زیستی و خاصیت های بالینی در رابطه با این زیرگروه های مولکولی و تشخیص و مداخله زودتر در بیماران شود.
دکتر ژانگ اظهار داشت: «شناسایی اصولی و توصیف صفات اختصاصی ما از زیرگروه های مولکولی مقاوم در مقابل آلزایمر، خیلی از مسیرهای جدید علامت دهی را مشخص می کند که در بیماری آلزایمر مختل شدند و نشان دهنده اهداف جدید ما هستند.»
وی ادامه داد: «این یافته ها اساسی را برای تعیین نشانگرهای زیستی موثرتر در پیش بینی اولیه آلزایمر، مطالعه مکانیسم های علیت آلزایمر، توسعه روش های درمانی نسل بعدی برای آلزایمر و طراحی کار آزمایش های بالینی موثرتر و هدفمند ایجاد می کنند که درنهایت منجر به ارائه داروی دقیق برای آلزایمر می شود. چالش های باقی مانده برای تحقیقات آینده شامل تکرار یافته ها در گروه های بزرگتر، اعتبارسنجی اهداف و مکانیسم های خاص زیرگروه، شناسایی نشانگرهای زیستی محیطی و خاصیت های بالینی در رابطه با این زیرگروه های مولکولی است.»
بودجه این تحقیق توسط انستیتوی ملی پیری، قسمتی از موسسات ملی سلامت آمریکا تامین شد و نتایج در ششم ژانویه ۲۰۲۱ در مجله Science Advances انتشار یافته است.