به گزارش نیوزتل خراسان رضوی نتایج تحقیقات جدید نشان داد، خانمهایی که پیش از حاملگی استرس دارند احتمال دختر بودن فرزند آنان دو برابر است.
به نقل از نیوز، محققان دانشگاه گرانادا (UGR) اسپانیا اظهار کردند: از علت این مورد مطمئن نیستند اما بر مبنای یک نظریه، غلظت بالای هورمون استرس کورتیزول بر سایر هورمون های جنسی اثرگذار است و بر جنسیت کودک هم تأثیر دارد. احتمال دیگر، اسپرم حامل کروموزوم X است که تعیین کننده دختر بودن جنین است و کمتر تحت تأثیر مشکلات دهانه رحم ناشی از استرس قرار می گیرد.
با این حال، محققان معتقدند یکی از محتمل ترین توضیحات این است که تعداد بیشتری از نوزادان پسر به علت استرس، سقط می شوند. این پدیده ای است که دانشمندان هنوز آنرا به صورت کامل درک نکردند اما فکر می کنند می تواند یک سازگاری تکاملی باشد.
محققان نمونه های موی ۱۰۸ زن آبستن را برای تشخیص سطح کورتیزول تجزیه وتحلیل کردند. آزمایش ها بین هفته های هشت و ۱۰ حاملگی انجام شد و فولیکول های مو سطح استرسی را نشان دادند که ماه ها پیش از آن وجود داشته است. این زنان همینطور تحت آزمایش روانشناختی قرار گرفتند تا نوع استرس آنان مشخص شود.
دکتر ماریا ایزابل پرالتا-رامیرز از بخش شخصیت، ارزیابی و درمان روانشناختی UGR اظهار نمود: «نتایجی که به دست آوردیم اعجاب انگیز بود، چونکه نشان داد، خانمهایی که دختر به دنیا آوردند غلظت کورتیزول موی آنان نسبت به خانمهایی که فرزند آنان پسر بود در هفته های قبل، حین و پس از حاملگی بیشتر بود. غلظت کورتیزول در موهای مادرانی که دختر داشتند حدودا دو برابر پسران بود.»
نتایج مطالعات قبلی تأثیر منفی استرس مادر را در روند بارداری، تولد و حتی رشد مغز نوزاد نشان داده است.
وی ادامه داد: به صورت خاص، گروه تحقیقاتی ما در خیلی از نشریات نشان داده است که چگونه استرس روانی در مادر سبب ایجاد موارد بیشتری از علایم روانشناختی در دوران بارداری، افسردگی بعد از زایمان، احتمال بیشتر مواظبت در هنگام زایمان، افزایش یا کاهش مدت زمان شیردهی و آغاز آن و رشد عصبی نوزاد ۶ ماه بعد از تولد می شود.
وی افزود: «تمام تحقیقات موجود در مورد تأثیر استرس هنگامی که حاملگی رخ داده است را بیان می کنند. با این وجود، مطالعات کمی ارتباط استرس زنان و مادران آینده را قبل یا حین حاملگی نشان داده اند و مطالعه حاضر یک تحقیق استثنایی و نادر است.»

یک توضیح ممکن برای این نتایج فعال شدن «سیستم استرس» – سیستم غده هیپوتالاموس، هیپوفیز و آدرنال – است که با افزایش تولید کورتیزول، مقدار هورمون های جنسی را در زمان حاملگی تغییر می دهد اما سازوکارهای این تغییر به علت تاثیرات متناقض به خوبی درک نشده اند.
از یک طرف، سطح بالاتری از استرس سبب افزایش تستوسترون می شود که این مورد در جنسیت نوزادان پسر شناخته شده است. از سوی دیگر، شواهد علمی وجود دارد که نشان می دهد، اسپرم حامل کروموزوم X که مونث بودن نوزاد را تعیین می کند، در عبور از مخاط دهانه رحم در شرایط سخت ناشی از استرس عملکرد بهتری دارد.
دکتر پرالتا-رامیرز می گوید: «فرضیه های دیگری هم وجود دارد که تلاش در توضیح این پدیده دارند همچون قوی ترین نظریه ها، این ایده است که آخر زندگی بیشتر جنین های مذکر در زمینه های پزشکی در هفته های اول حاملگی در شرایط استرس شدید مادر رخ داده است. همانطور که گفته شد با عنایت به این مورد نیازمند طراحی مطالعات بیشتر و عمیق تری در این حوزه هستیم».
با این وجود، چندین مطالعه نشان داده است که جنین در مقابل استرس صدمه پذیر است، چونکه استرس نقش اساسی در تغییر رشد آنها دارد. در واقع ثابت شده است که رشد جنین های مذکر از جنین های مونث آهسته تر است. آنها معمولا در حاملگی و زایمان زودرس با عوارض بیشتری همراه هستند و در بدو تولد احتمال دارد تلومرهای (کلاهک در انتهای کروموزوم ها) کوتاه تری داشته باشند. این بدان معناست که جنین های مذکر در مقابل محیط های نامطلوب پیش از زایمان صدمه پذیرتر هستند، درنتیجه خانمهایی که میزان استرس زیادی در زمان حاملگی تجربه می کنند، احتمال تولد نوزاد پسر در آنان کمتر است.
نتایج این تحقیق در نشریه Developmental Origins of Health and Disease انتشار یافته است.