نیوزتل: پژوهشگران می گویند یک برخورد دهنده هادرونی می تواند ۱۰۰۰ برابر بیشتر از ˮسرنˮ در کره ماه انرژی تولید نماید و این احتمال وجود دارد که بتوانیم آنرا در آینده ای نه چندان دور بسازیم.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، در فیزیک ذرات پرانرژی، بزرگتر همیشه بهتر است و کره ماه هم مکان بسیار وسیعی است. بنا بر این است که تعدادی از محققان “سازمان اروپایی پژوهش های هسته ای”(CERN) ایده ساخت یک برخورد دهنده هادرونی را در کره ماه به همین نام، یعنی “برخورد دهنده دوار روی ماه”(CCM) مطرح کرده اند و دریافته اند که یک برخورد دهنده دایره ای ۱۱ هزار کیلومتری روی ماه می تواند یک مرکز برخورد جرم مرکزی پروتون-پروتون با توانایی تولید ۱۴ پتا الکترون ولت(PeV) بوجود آورد. این انرژی هزار برابر بیشتر از سطح انرژی برخورد دهنده بزرگ هادرونی در “سرن”(CERN) است.
البته این ایده کاملا در حد نظریه و ریاضی است، اما باتوجه به کارهای تجاری زیادی که برای ماموریت های آینده در سطح ماه در نظر گرفته شده است، یک ماموریت بزرگ علمی مانند این غیرقابل تصور نیست.
پژوهشگران همین طور اظهار نظرهایی در مورد استقرار و ساخت و ساز این تاسیسات، علاوه بر پارامترهای دستگاه، میزان تامین نیرو و امکانات برای ساخت آن، بهره برداری و آزمایش این برخورد دهنده هادرونی در محیط خلاء نسبی سطح ماه ارایه داده اند.
“CCM” با مشارکت بین سازمان های دولتی و خصوصی که مشتاق ایجاد حضور دائمی انسان در ماه هستند، می تواند نسل بعدی برخورد دهنده ها باشد.
البته آنطور که پژوهشگران می گویند، انتظار ساخت آن در این دهه یا احتمالاً چنددهه بعد نیز بعید است.
از زمان کشف “هیگز بوزون” در سال ۲۰۱۲، دو هدف اساسی در فیزیک ذرات پرانرژی شکل گرفته است. در ابتدا، پژوهشگران مایل هستند مطالعه ای با دقت بالا از “هیگز” و سایر ذرات و پارامترهای مختلف “مدل استاندارد” انجام دهند. دوم، آنها می خواهند برای برخورداری از فضای برخورد بیشتر هادرون ها، فضای پارامترهای کاوش نشده را بررسی نمایند که می تواند منجر به اکتشافات پیشگامانه تری از ذرات جدید شود.
“مدل استاندارد” شبکه ای از ایده ها و نظریه ها است که درک علمی ما از جهان زیر اتمی را پایه ریزی می کند و نحوه تجزیه ذرات به محصولی مانند الکترون را توضیح می دهد که در هنگام تولید ذرات سنگین تر که بسیار شبیه الکترون هستند و “میون” نامیده می شوند، با همان سرعت اتفاق می افتد.
متأسفانه وضعیت فیزیک ذرات بعد از کشف “هیگز” چندین رمز و راز لاینحل در فیزیک برجای گذاشته است. به هر حال ما تا تحقق CCM فاصله بسیاری داریم، اما درک این که برای پیشرفت فیزیک ذرات چه کاری می توان انجام داد، به ما کمک می نماید تا به پیشرفت علم ذرات پرانرژی کمک نماییم و با آگاه کردن جامعه علمی به پیشواز آینده برویم.

منبع: نیوزتل