پژوهشگران ˮدانشگاه مونترالˮ در بررسی جدیدی دریافتند که ورزش کردن در دوران کودکی می تواند از بروز افسردگی و اضطراب در پسران پیشگیری کند.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از وب سایت رسمی “دانشگاه مونترال” (UdeM)، پژوهش جدیدی نشان داده است پسرانی که در اوایل دوره کودکی خود در ورزش شرکت می کنند، احیانا بعدها کمتر از دیگران با نشانه های افسردگی و اضطراب رو به رو می شوند.
همین طور این پژوهش نشان میدهد پسرانی که ناراحتی عاطفی کمتری را در دوران کودکی تجربه می کنند، احیانا در اوایل نوجوانی از نظر جسمانی فعال تر می شوند.
“ماری خوزه هاربک” (Marie-Josée Harbec)، سرپرست این پروژه اظهار داشت: ما در این پژوهش قصد داشتیم رابطه بلندمدت و متقابل میان مشارکت در ورزش و نشانه های افسردگی و اضطراب را در کودکانی که به مدرسه می روند، مشخص نماییم. ما همین طور تصمیم گرفتیم تا بررسی نماییم که آیا این رابطه در پسران و دختران بین پنج تا ۱۲ سال، متفاوت می باشد یا خیر.
وی ادامه داد: هم اکنون، شاهد یک بحران در کودکانی هستیم که تحرک جسمانی ندارند و این مساله نهایتاً ممکنست پیامدهایی برای سلامتی جسم و روح داشته باشد.
هاربک و پروفسور “لیندا پاگانی” (Linda Pagani)، عادت های فیزیکی و ورزش را در کودکان بین پنج تا ۱۲ سال مورد بررسی قرار دادند و نشانه های پریشانی احساسی را نیز در آنها ارزیابی کردند.
پاگانی اظهار داشت: ما دریافتیم پسران پنج ساله ای که هیچ گاه در ورزش شرکت نکرده اند، در شش تا ۱۰ سالگی، ناراحت تر و خسته تر از سایر همسالان خود به نظر می رسند، به سختی خوشحال می شوند، بیشتر گریه می کنند و ترس و نگرانی در آنها بیشتر است. همچنین، پسرانی که نشانه های افسردگی و اضطراب بیشتری را در دوران کودکی نشان دادند، در ۱۲ سالگی فعالیت بدنی کمتری داشتند. ما در مورد دختران، هیچ تغییر قابل توجهی مشاهده نکردیم.

عملکرد دختران و پسران، متفاوت است
بگفته پژوهشگران، پسرانی که در دوران پیش دبستانی ورزش می کنند، از مزایای فعالیت فیزیکی بهره مند می شوند که به آنها در توسعه مهارت های زندگی مانند ابتکار عمل، مشارکت در کار گروهی و تمرین کنترل خود کمک می نماید.
پاگانی اظهار داشت: در مقابل، پسرانی که نشانه های افسردگی و اضطراب را تجربه می کنند، ممکنست از نظر اجتماعی بیشتر منزوی شوند، سطح انرژی آنها کم شود و احساس شایستگی کمتری داشته باشند که به نوبه خود می تواند بر مشارکت آنها در فعالیت فیزیکی تاثیر منفی بگذارد.
هاربک افزود: افسردگی و اضطراب و عوامل محافظتی برای دختران، عملکرد متفاوتی دارد. دختران بیشتر از پسران، از خانواده، دوستان یا ارائه دهندگان خدمات سلامت کمک می گیرند و ناراحتی های عاطفی خودرا فاش می کنند و حمایت روانی، از آنها بهتر محافظت می کند.
وی ادامه داد: همچنین، از آنجائیکه دختران بیشتر از پسران به ناراحتی عاطفی گرفتار می شوند، این خطر مربوط به جنسیت ممکنست به شناسایی و مداخله سریع برای دختران بیانجامد.
این پژوهش، در “Journal of Developmental & Behavioral Pediatrics” به چاپ رسیده است.