به گزارش نیوزتل نشانه هایی از وجود آب در کهکشانی در فاصله ی ۱۲.۸ میلیارد سال نوری از زمین کشف شده و این دورترین فاصله ای است که تابحال در آن آب یافت شده است.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، تعدادی مولکول در کهکشان بزرگ “SPT۰۳۱۱-۵۸” کشف شده است. این کهکشان متعلق به زمانی است که جهان تنها ۷۸۰ میلیون سال داشت.
ستاره شناسان دانشگاه ایلی نوی (Illinois) در اربانا(Urbana) با استفاده از آرایه میلی متری بزرگ آتاکاما معروف به آلما(ALMA) در شیلی شواهدی از وجود مولکول های آب که از اتم های هیدروژن و اکسیژن ساخته شده اند در این کهکشان باستانی یافتند.
به نقل از این اخترشناسان، شواهد از آن حکایت می کند که جهان مولکولی خیلی زود شروع به کار کرده است و از هلیوم و هیدروژن به ترکیبات پیچیده تری رسیده است.
عناصری که از هلیوم و هیدروژن سنگین تر هستند زمانی که ستاره به انتهای عمر خود نزدیک می شود در هسته گرفتار همجوشی می شوند ازاین رو بر اساس این تحقیقات مرگ ستاره های اولیه به تولید مولکول ها در طول ۸۰۰ میلیون سال کمک کرده است.
این فرایند در نهایت هر آنچه که امروزه می شناسیم مانند زمین، خورشید، منظومه شمسی و انسان را به وجود آورده است. این تحقیقات شامل بعضی از دقیق ترین و پیچیده ترین مطالعات از مولکول های گازی در جهان اولیه می شود.
یافتن شواهدی از مولکول های آب در این فاصله دور به ستاره شناسان بینشی در مورد سرعت تغییر جهان می دهد.

کهکشان “SPT۰۳۱۱-۵۸” که این مولکول ها در آن یافت شدند از دو کهکشان تشکیل شده و نخستین بار توسط دانشمندان رصدخانه آلما در سال ۲۰۱۷ کشف شده است.
این کهشکان در فاصله ی ۱۲.۸ میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد این بدان معناست که نوری که از آن به زمین می رسد متعلق به ۱۲.۸ میلیارد سال قبل و زمان بازیونیده شدن جهان (Epoch of Reionization) است. این فرآیند زمانی رخ داد که جهان تنها پنج درصد از سن کنونی خویش را داشت و نخستین ستاره ها و کهکشان ها درحال متولد شدن بودند.
نوری که ما شاهد آن هستیم دو کهکشان درحال ادغام را نشان داده است. ستارگانی که با مصرف گازهای آنها تشکیل می شوند در نهایت یک جفت کهکشان بیضوی باقی خواهند گذاشت.
“سریوانی جاروگولا” (Sreevani Jarugula)، نویسنده اصلی این مقاله می گوید: ما با استفاده از رصدخانه آلما قادر به رصد گازهای مولکولی در هر دو کهکشان که با نام “SPT۰۳۱۱-۵۸” شناخته می شوند، بودیم. در کهکشان بزرگ تر مولکول های آب و مونوکسید کربن پیدا شد.
ستاره شناس و محقق اصلی تحقیقات توضح داد: اکسیژن و کربن از نخستین عناصری هستند که تشکیل شدند که به شکل آب و مونوکسید کربن برای حیات ضروری هستند.
این کهکشان بزرگ ترین کهکشانی است که از زمان جوانی جهان می شناسیم و نسبت به سایر کهکشان ها گاز و غبار بیشتری دارد.
“جاروگولا” می گوید: این مورد به ما فرصت های بالقوه ای برای رصد مولکول های فراوان در جهان می دهد تا تأثیر این عناصر سازنده حیات را بر جهان اولیه درک نماییم.
آب بعد از هیدروژن و مونوکسید کربن سومین عنصر فراوان در جهان است.
مطالعه نخستین کهکشان ها در جهان به دانشمندان در درک بهتر نحوه ی تشکیل، رشد و تکامل جهان کمک می نماید. “جاروگولا” می گوید: مطالعه گاز و غبار این کهکشان های اولیه به ما در درک خصوصیت های آنها مانند تعداد ستارگان درحال شکل گیری، سرعت تشکیل آنها، ارتباط میان کهکشان ها با یکدیگر و محیط میان ستاره ای کمک می نماید.
وی ادامه داد: اطلاعاتی وجود دارند که در مورد کهکشان “SPT۰۳۱۱-۵۸” از آنها بی خبریم.
یکی از سوالاتی که آنها امیدوارند پاسخ آنرا بیابند میزان گاز و غباری است که برای تشکیل ستاره در جهان اولیه استفاده شده است.
جاروگولا توضیح می دهد: برای پاسخ به این سؤال باید مطالعات بیشتری بر کهکشان هایی که ستاره می سازند صورت گیرد.

منبع: newstel.ir