به گزارش نیوزتل رئیس شهرک علمی-تحقیقاتی اصفهان اظهار داشت: فروش و صادرات شرکتهای فناور و دانش بنیان اصفهان در سه سال قبل ۱۰.۵برابر شده است و گردش مالی آنها به بیشتر از ۵ هزار میلیارد تومان در سال می رسد.

خبرگزاری مهر – گروه استان ها- ندا سپاهی: وجود افزون بر ۵۰۰ شرکت فناور و دانش بنیان فعال در شهرک علمی- تحقیقاتی اصفهان، این استان را بعد از تهران در رتبه دوم تولیدات دانش بنیانی کشور قرار داده است.
صادرات محصولات و تجهیزات فناورانه شرکت های دانش بنیان اصفهان در حوزه پزشکی، صنعتی و محیط زیستی به اروپا، آسیا و خاورمیانه که دستکم در یک سال اخیر به بالای ۵۴ میلیون دلار می رسد، نشان میدهد که در صورت حمایت جدی از طرف نهادهای ملی و استانی در سالی که رهبر انقلاب اسلامی آنرا سال «تولید؛ دانش بنیان، اشتغال آفرین» نامگذاری کردند، اصفهان می تواند قطب صنعت دانش بنیانی کشور باشد.
جعفر قیصری رئیس شهرک علمی- تحقیقاتی استان اصفهان معتقد است: شعار «تولید؛ دانش بنیان، اشتغال آفرین» در حقیقت خط مشی عبور از تولید کارخانه ای به تولید متکی به دانش و فناوری بومی را مشخص می کند و کشور را به این سمت و سو سوق می دهد تا بتوان سهم اقتصاد دانش بنیان را در اقتصاد کلان افزایش داد و تولید و اقتصاد دانش بنیان یک ظرفیت بی نظیر برای اشتغال قشر تحصیل کرده و دانشگاهی است و با سرمایه گذاری های محدود نسبت به کارخانه ها می توان اشتغال بیشتری ایجاد کرد.
او می گوید: رشد اقتصادی شرکت های دانش بنیان اصفهان در سه سال اخیر از نظر ریالی و ارزی بیش از ۱۰ برابر بوده است و باتوجه به تجربه و ظرفیت صنایع و دانشگاه های خوبی که در استان وجود دارد باید این افق را برای سه سال آینده اصفهان ترسیم نماییم که بین ۶ تا ۱۰ برابر دیگر رشد اقتصاد دانش بنیانی استان را ارتقا دهیم که اگر محقق شود به ۲۰ درصد از اقتصاد استان خواهیم رسید و این عدد شایان توجه خواهد بود اما تنها همت و حمایت مدیران و مسئولان و همه دست اندر کاران را می طلبد که شعار سال را تحقق دهند.
ظرفیت های شرکت های دانش بنیان استان اصفهان، تولیدات شاخص فناورانه و دانش پایه، موانع و چالش ها و هم سهم تولیدات دانش بنیان در کاهش معضلات زیست محیطی استان از دیگر مطالبی بود که خبرنگار مهر درباره آنها با دکتر قیصری رئیس شهرک علمی- تحقیقاتی اصفهان گفتگو کرده است که مشروح آنرا در ادامه می خوانید.
*چه تعداد شرکت دانش بنیان در استان اصفهان فعالیت دارند و تا حالا چه ظرفیت هایی در این عرصه شناسایی شده است؟
نزدیک به ۶۰۰ شرکت دانش بنیان در استان اصفهان وجود دارد که نیمی از آنها حدود ۳۰۰ شرکت در شهرک علمی- تحقیقاتی اصفهان قرار دارند ضمن این که در این شهرک در مجموع ۵۰۰ شرکت فن آور و دانش بنیان وجود دارد. شرکت های فناور هم به صورتی دانش بنیان اند؛ فناوری دارند و برمبنای توسعه فناوری کار می کنند و برای این شرکتها از طرف معاونت علمی ریاست جمهوری مجوز داده می شود.
بضاعت استان اصفهان یک دهم حوزه دانش پایه و دانش بنیان کشور است و دراین زمینه بعد از پایتخت در رتبه دوم کشور قرار دارد.
دانش بنیان اشاره ای است به شرکت هایی که در زمینه بکارگیری علم، دانش و فناوری کار می کنند. دانش بنیان بودن به یک محصول تعلق می گیرد اما هر فعالیتی را که بر پایه علم و دانش باشد می توان در زمره مجموعه دستاوردهای کشور در این عرصه قلمداد کرد.
اصفهان ظرفیت بسیار بی نظیری در حوزه شرکت های دانش بنیان و فناور دارد که اینها گردش مالی بسیار خوبی دارند. از طرف دیگر بزرگترین پارک علم و فناوری کشور هم اکنون در مجموعه شهرک علمی -تحقیقاتی اصفهان است و تجربه و پایه گذاری پارک های علم و فناوری در اصفهان بوده است.
رهبر انقلاب در صحبت های ۲۶ آبان سال قبل فرمودند که دانش بنیان ها در کشور ما کمتر از یک درصد در اقتصاد کلان نقش دارند و تاکید و خواسته ایشان این بود که باید این عدد در مدت سه -چهار سال به حدود پنج درصد برسد.
*سهم شرکت های دانش بنیان و فناور شهرک علمی- تحقیقاتی اصفهان در اقتصاد چقدر است؟
هم حالا نقش دانش بنیان های ما در اقتصاد اصفهان حدود سه درصد است و بدین سبب نسبت به متوسط کشور خیلی خوب است ضمن این که اصفهان دارای تجربه قبلی در زمینه تولیدات دانش بنیانی، دانشگاه های خوب و صنایع بزرگی است؛ به بیان دیگر ظرفیت و استعداد لازم، همه در این استان وجود دارد و استان اصفهان می تواند در مدت سه- چهار سال آینده اقتصاد دانش بنیان خودرا از سه درصد به ۱۰ تا ۱۵ درصد برساند. این مهم دور از دسترس نیست.
حتی شهر اصفهان باید برنامه ریزی داشته باشد که درمدت زمانی برای مثال بازه ۱۰ ساله از یک اقتصاد صنعتی به سمت اقتصاد دانش بنیان حرکت و جایگزین کند. اشتغال در زمینه صنایع و تولیدات باید متکی به فناوری شود و درحقیقت اشتغال زایی که انتظار داریم از صنایع و کارخانه های عادی صورت گیرد توسط شرکت های دانش بنیان و فناور تامین شود.
استان اصفهان استعداد و تجربه بسیار خوبی در حوزه فناوری و شرکت های دانش بنیان دارد، تنها همت و حمایت مدیران و مسئولان و همه دست اندر کاران را می طلبد که شعار سال را تحقق دهند.
*اشاره کردید که این شرکتها گردش مالی بسیار خوبی دارند، درآمد حاصل از تولید و صادرات محصولات شرکت های دانش بنیان اصفهان در یک سال اخیر با وجود تورم چقدر بوده و چه میزان رشد داشته است؟
بله. فروش محصولات یا خدمات شرکت هایی که عضو شهرک علمی – تحقیقاتی اصفهان هستند در سال ۱۴۰۰ نسبت به سال ۱۳۹۹، ۳.۵ برابر شده و به بالای پنج هزار میلیارد تومان رسیده است و صادرات خارجی این شرکتها به ۵۴ میلیون دلار رسید که این عدد به نسبت خوبی است.
سه درصد صادرات استان اصفهان در سال قبل از تولیدات شرکت های فناور و دانش بنیان بود که اگر صادرات فلزی استان را در نظر نگیریم، تولیدات دانش بنیان در سال قبل حدود ۱۰ درصد از صادرات غیرفلزی را به خود اختصاص دادند.
این همان ظرفیتی است که در استان اصفهان وجود دارد. رشد ۳.۵ برابری در یک سال به ما نشان میدهد اگر در این عرصه سرمایه گذاری و تجاری سازی نماییم، به نتایج مطلوب تری هم خواهیم رسید.
همین طور اگر یک بازه سه ساله را در نظر بگیریم برمبنای تجربه قبلی؛ فروش شرکت های دانش بنیان شهرک علمی و تحقیقاتی ۱۰.۵ برابر شده است. در صادرات هم در این بازه سه ساله رشد داشته حدود ۱۰ برابر است یعنی از ۴.۷ میلیون دلار به ۵۴ میلیون دلار در سال قبل رسیده است.
اگر یک بازه سه ساله را در شهرک علمی-تحقیقاتی اصفهان نگاه کنید رشد اقتصادی شرکت های دانش بنیان بیش از ۱۰ برابر بوده است هم ریالی و هم ارزی و دلاری. این مهم نشان میدهد که اینجا (شهرک علمی-تحقیقاتی اصفهان) معدن طلاست و شرکت هایی وجود دارد که تجربه و ظرفیت دارند، صنایع و دانشگاه های خوب در استان وجود دارد. بدین جهت ما باید این افق را برای سه سال آینده ترسیم نماییم که بین ۶ تا ۱۰ برابر دیگر رشد اقتصاد دانش بنیانی استان را ارتقا دهیم که اگر محقق شود به ۲۰ درصد از اقتصاد استان خواهیم رسید و این عدد شایان توجه خواهد بود.
به نظر من امسال که رهبر انقلاب در حوزه تولید و اشتغال دانش بنیان تاکید نمودند و شعار سال «تولید؛ دانش بنیان، اشتغال افرین» سرلوحه امور کشور قرار گرفته می تواند به این هدف ما کمک ویژه کند و خواسته ما این است که مدیران اجرائی، مدیران صنایع بزرگ، دانشگاه ها و کسانی که در این راه هستند به شرکت های فناور کمک کنند.
شهرک علمی – تحقیقاتی وظیفه ذاتی دارد و دیگران هم نیاز است که کمک کنند تا این ماموریت را در امتداد خواسته های رهبر انقلاب و اهداف تعیین شده کشوربه خوبی محقق نماییم.
*چه موانعی در مقابل شرکت های دانش بنیان و استفاده از ظرفیت های دانش پایه در استان اصفهان و کشور وجود دارد؟ بنظر می رسد که استفاده از تکنولوژی و تولیدات دانش بنیانی به نفع برخی دستگاهها و بخش ها نباشد و به همین دلیل در استفاده از این ظرفیت ها کارشکنی می کنند مانند همان طرح فناورانه بایوجمی که برای احیای تالاب انزلی مورد توجه دولت و سازمان محیط زیست قرار گرفت اما با غوغاسالاری رسانه ای عده ای که مخالف این فناوری بودند، طرح متوقف گردید اما کره جنوبی از این فنآوری ایران استقبال کرد!
بله درست است؛ طرح بایوجمی که در کشورمان مورد تردید قرار گرفت کره ای ها از آن استقبال کردند و این فناوری به کره جنوبی انتقال یافت.
نخستین مانع شرکت های دانش بنیان نبود باور و اعتقاد به این حوزه است؛ حالا نقش شرکت های فناور و دانش بنیان در اقتصاد کلان خیلی عدد کمی است، در استان اصفهان حدود سه درصد اما سراسر کشور زیر یک درصد است. یکی از موانع در حقیقت کوچک بودن اقتصاد دانش بنیان نسبت به اقتصاد کلان است. این مانع سبب می شود شرکت های بزرگ مانند صنعت نفت و گاز، پتروشیمی، فولادسازها و خودروسازها و … به فناوری داخلی همچنان باور و اعتماد نکنند.
شرکت های فناور اصفهان در حوزه امنیت غذایی، دام و کشاورزی تا حدودی توانستند خوب ورود کنند اما مخاطب آن بخش خصوصی و صنایع کوچک و متوسط اند. در صنایع بزرگ، مانع «باور نداشتن وبی اعتمادی» است؛ باور نداشتن به این که یک بخش اقتصادی کوچک توانِ داخلی می تواند نیاز فناورانه را رفع کند. اگر از این مانع عبور نماییم گام مهمی برداشتیم. *فکر می کنید چرا صنایع و کارخانه و سایر بخش ها بر توان داخلی برای رفع نیازها بی اعتمادند و به ان باور ندارند؟
این ناباوری بر توان فناوری داخلی ریشه تاریخی دارد؛ ببینید کارخانه ها و آنچه که بعنوان صنایع داریم با پول دلارهای نفتی ایجاد شدند و برای آنها ماشین آلات، لایسنس، تجهیزات و دانش فنی خریداری و نصب کردیم، حتی گاهی وقت ها نصب توسط خود خارجی صورت گرفته است تمام قطعات و فناوری هم وابسته است.
مثال؛ ما هم اکنون در صنعت نساجی بالای ۹۰ درصد وابستگی داریم چونکه همیشه دلار ارزان به جهت اینکه به صنعت نساجی کمک گردد در اختیار صاحبان این صنایع قرار گرفته و آنان هم ماشین آلات خریداری و نصب کردند، حتی مواد شیمیایی و پنبه و الیاف را هم خریداری کردند و بدین جهت تولید کننده داخلی از بین رفته است.
به بیان دیگر زنجیره اولیه تولیدات نساجی، صنعتی که کشورمان در طول تاریخ دراین زمینه پیشرو و متبحر بوده حالا وابسته است. در صنعت دام و طیور و تولید نهاده های دامی و تجهیزات هم چنین است، دامداری های صنعتی ما تجهیزات خارجی وارد کردند در حالی که ایران در طول تاریخ یک کشور دامپرور بوده است، طبیعتاً این مهارت ها که در تاریخمان بوده حالا با وابستگی از بین رفته است.
در صنعت نفت و گاز و فولاد و خودروسازی هم چنین است؛ در صنعت نفت مان هم در هر واحد نفت پالایشگاهی که در ایران نصب شده لایسنس (دانش فنی) خریداری شده است. قیمت لایسنس به طور معمول بین پنج تا ۱۰ درصد کل پروژه است اما در حقیقت این بخش همه آن ۹۰ درصد دیگر را مدیریت می کند. یعنی در لایسنس نوشته شده که موتور را از چه کسی بخرید، یک پیچ را از کجا، ژنراتور را از کجا و …. به بیان ساده تر با خرید لایسنس ۱۰ درصدی، ۹۰ درصد وابستگی به کشور آوردیم.
در تمام واحدهای پالایشگاهی و تولید بنزین در طول بیش از ۱۰۰ سال تاریخ نفت ایران لایسنس خریداری کردیم اما چینی ها چکار کردند!؟ چند بار لایسنس خریدند اما بعد از آن خودشان از لایسنس ها الگوبرداری کردند آنرا تغییر دادند و الان کمپانی هایی دارند که لایسنس می فروشند یا کشور مالزی که اصلاً نفتی نیست یک دفعه لایسنس خریده اما بعد از آن لایسنس ساخته. یعنی دانش فنی طراحی و مهندسی را ساخته است. دانش بنیانی باید اینجا نفوذ کند تا دانش در طراحی و در پروسه و ایجاد صنعت پیاده شود.
از این رو معتقدم یکی از موانع تجربه تاریخی ما است در برخورد با صنعت. در حقیقت ما صنعت نداریم یکسری کارخانه داریم که خریداری کردیم و هر وقت خواستیم حتی به دانش فنی زنجیره مواد اولیه یا پروسه محصول و فروش آن ورود نماییم، نتوانستیم چونکه آنهایی که به ما کارخانه ها و دانش فنی را فروختند مواظب بودند که ما زنجیره تولید محصولات را به دست نیاوریم و به قول معروف فوت کوزه گری را هیچگاه منتقل نمی کنند و همه قراردادهایی که تحت عنوان فروش، انتقال فنی، انتقال فناوری و اینها بسته شده، این ها همه شعار و بی پایه اساس است.
البته این مساله دلیل فنی هم دارد بدین سبب زمانی انتقال فناوری صورت می گیرد که دو طرف از نظر علمی همتراز باشند.
مانع دوم و مهم تر سیطره تاریخی وابستگی ما به خارج کشور در حوزه وارد کردن کارخانه های صنعتی بزرگ است، آنچه که امروز به آن تولید صنعتی می گوئیم. با وجود این که صنعتی که در کشورمان وجود دارد باارزش است و اینها طی سال ها محصول تولید و به مردم معرفی کردند مانند فولاد و آهن و نساجی اما صنعتی بر پایه دانش نداشتیم.
برای مثال می توان لایسنس یک پالایشگاه را خرید اما برای پالایشگاه های دیگر خودمان لایسنس تعریف نماییم وقتی لایسنس مال خودمان باشد قطعات انتخابی هم از شرکت های خودمان خواهد بود.
ضمن این که وقتی توان طراحی و علمی داشته باشیم لازم نیست همه چیز را خودمان تولید نماییم و بخشی را می توان انتقال داد و قسمتی از فناوری ها را وارد کرد و در حقیقت با تبادل علمی و فناوری با کشورهای صاحب فناوری همتراز می شویم. مانند فناوری بایوجمی که به کره جنوبی منتقل شد.
*از نظر مالی، شرکت های دانش بنیان و فناور جهت راه اندازی خط تولید چقدر حمایت می شوند؟
کمبود منابع اعتباری، تامین مالی و بانکها اتفاقاً یکی از موانع دانش بنیان ها است.
حمایت مالی از دانش فنی ممکنست ریسک بیشتری نسبت به ارائه تسهیلات برای خرید خودرو و تجهیزات داشته باشد؛ در دنیا این را صندوق های خطر پذیر یا ریسک پذیر، بانکها و دولت های آنان تامین می کنند. بدین جهت در کشورما هم سازوکارهای بانکها باید به سمت تامین مالی های ریسک پذیر بروند. وقتی یک محصولی بار اول تولید می شود و خط تولیدی با دانش ملی و داخلی راه اندازی می شود همه را نباید به عهده صنعت گذاشت، نباید همه را به عهده شرکت های دانش بنیان گذاشت، صندوق های ریسک پذیر و دولت هم باید در این رابطه ورود کنند.
*شاخص ترین فناوری هایی که شرکت های دانش بنیان شهرک علمی – تحقیقاتی اصفهان تولید و عرضه و یا صادر کردند، چه بودند؟
فناوری های بسیار زیادی داریم در حوزه تجهیزات پزشکی، شتاب دهنده های خطی (پرتو درمانی بیماران سرطانی)، دستگاه ایکس کامپیوتری، سی تی اسکن ها و انواع دیگر همچون ترمیم زخم و پوست هایی که گرفتار عوارض سوختگی و تصادف می شوند که این دستگاه حالا مجوز صادرات اروپایی گرفته است و صادر می شود.
همچنین انواع ماشین آلات صنعتی و کشاورزی و دامداری، تجهیزات هیدرولیکی و سیستم های مکانیکی که در صنایع نفت، گاز، فولاد و دفاعی کاربرد دارند، تجهیزات آب و تصفیه پساب و فاضلاب و هم نانوفناوری، الکترونیک IT و ICT، دستگاه های فرآوری میوه که صادر می شود و ۸۰ شرکت داریم که تجهیزات نفتی تولید می کنند.
*با توجه به این که استان اصفهان و کشور چالش های محیط زیستی فراوانی در زمینه آب و هوا و خاک دارد، شرکت های دانش بنیان در این عرصه چه فناوری هایی دارند؟
شرکت های دانش بنیان خوبی در زمینه آب و محیط زیست داریم. شرکت های دانش بنیان و فناور شهرک علمی-تحقیقاتی اصفهان تجهیزات برای پایش و مانیتورینگ آلودگی هوای شهرها، کارخانه ها و خودرو ها دارند، سیستم های گزارش و پایش نظارت بر آلاینده های هوای خوبی داریم که مجوز صادرات اروپایی هم دارند و برای صادرات به اروپا تولید می شود.
همچنین شرکت های ما سیستم هایی برای تصفیه و تهویه هوای آلوده و کاهش آلودگی هوا، صنایع و خودرو ها، تجهیزات خیلی خوبی دارند.
*بیان کردید که در شهرک علمی- تحقیقاتی اصفهان در حوزه کاهش آلودگی هوا و الایندگی صنایع، خودرو ها و تهویه هوای شهرها تجهیزات فناورانه خوبی تولید شده؛ جهت استفاده از این فنآوری های بومی در کاهش معضلات محیط زیستی همچون بحران آلودگی هوای شهر اصفهان، چقدر از سمت مدیریت استان و صنایع اعلام نیاز و همکاری شده است؟
زیاد توجهی نمی کنند از طرف استان.
*چرا؟
دلیل دارد؛ وقتی واحدی صنعتی یا بخشی می خواهند این تجهیزات را استفاده کنند باید سرمایه گذاری کنند و پول بدهند اگر سرمایه گذاری نکنند چه اتفاقی می افتد!؟ هیچ! برای همین نیازی به سرمایه گذاری و حتی فرهنگسازی نمی بینند.
*اما پاییز و زمستان ها که بحث آلودگی هوا داغ می شود با وجود مطالعاتی که سهم الایندگی بخش های مختلف همچون صنایع بزرگ و کوچک را مشخص کرده، صنایع، نیروگاه ها و پالایشگاه و … یا زیر بار آلایندگی خود نمی روند یا مدعی هستند که به سبب تحریم و نوسانات ارزی امکان خرید تکنولوژی و دستگاه های فیلتر هوا را از خارج ندارند!
نه هیچ بحث تحریم نیست چونکه ما همه این تجهیزات را در شهرک علمی- تحقیقاتی اصفهان داریم؛ اگر نیاز بیشتری باشد شرکت های جدید ایجاد می نماییم در صورتیکه اگر نیاز و تقاضا نباشد همان یک شرکت تولیدکننده هم وقتی بازاری ندارد تعطیل می شود.
در آلودگی هوای اصفهان، فقط صنایع بزرگ که نیستند، صنایع آجر، گچ، فولادی و ریخته گری ها و … هم نقش دارند. اصفهان شهری است که تعداد بسیار بسیار زیادی کارگاه های صنعتی درون و حومه و اطراف آن وجود دارد. همه این کوره های گچ و آجر نیاز است که سیستم تهویه و فیلتراسیون هوا نصب کنند. کاتالیست خودرو هم داریم اما باید سرمایه گذاری شود و صنایع مجبور به کاهش آلایندگی شوند.
این یکی از همان بخش هایی است که نیاز به سیاست گذاری محکم دارد تا فرهنگسازی.
زیرا در حقیقت آلوده کردن محیط زیست ارزان است و بنا بر این چندان استقبالی در این عرصه نمی کنند؛ صنایع بزرگ تا حدودی تلاش می کنند سرمایه گذاری کنند اما کوچک مقیاس ها نه. *نظر شما درباره شعار امسال چیست؟
خیلی خوشحال هستیم که دانش بنیانی یک نقطه قوت در سال ۱۴۰۰ بیان شده و در سخنرانی مقام معظم رهبری تولید دانش بنیان بعنوان یک هدف و سرلوحه تعیین شده است؛ شعار «تولید؛ دانش بنیان، اشتغال آفرین» در حقیقت خط مشی عبور از تولید کارخانه ای به تولید متکی به دانش و فناوری بومی را مشخص می کند و کشور را به این سمت و سو سوق می دهد. و این مهم برای ما مایه مسرت و خوشی است چونکه کمک می نماید آن نقطه ضعف و سهم کمی که اقتصاد دانش بنیان در اقتصاد کلان داشته برطرف کنیم؛ البته اگر همه وظایف خودرا در امتداد این شعار به درستی انجام دهند و باور داشته باشند، کمک می نماید که جهش های بزرگی را در اقتصاد دانش بنیان تجربه نماییم.
یکی از خاصیت های تولید دانش بنیان متکی بودن به دانش و فناوری بومی است و به اعتقاد من استان اصفهان بهترین فرصت را دارد که از یک صنعت سنتی کارخانه ای به سمت صنعت و تولید دانش پایه و دانش بنیان حرکت نماید چونکه همه ظرفیت ها، امکانات و شرایط را دارد و امکان این را دارد که جهشی بسیار عالی دراین زمینه داشته باشد.
*شعار امسال بر دانش بنیانی و اشتغال آفرینی تاکید دارد؛ تولید دانش بنیان چقدر می تواند اشتغال آفرین باشد؟
فرق دیگر تولید دانش بنیان با تولید کارخانه های سنتی همین موضوع است.
ببینید امروز در شهرک علمی- تحقیقاتی اصفهان ۷۸۰۰ نفر مشغول به کارند، از این تعداد نیروی انسانی شاغل در شهرک علمی- تحقیقاتی بیش از ۶۰۰ نفر دارای مدرک دکترای تخصصی، بیش از ۲ هزار و ۵۰۰ نفر کارشناسی ارشد و بالای ۹۰ درصد مدارک دانشگاهی دارند. گردش مالی حاصل از فعالیت این افراد بیش از پنج هزار میلیارد تومان در یک سال اخیر بوده است. این عدد و میزان اشتغال نسبت به فروش نسبت بالایی است و افراد زیادی مشغول فعالیت هستند چونکه این اقتصاد متکی به دانش افراد و علم و نرم افزار است.
در حالیکه برای ایجاد اشتغال این تعداد نفر در تولیدی کارخانه ای به تقریباً پنج برابر سرمایه گذاری در زمینه دانش بنیان نیاز است؛ بدین جهت تولید و اقتصاد دانش بنیان یک ظرفیت بی نظیر برای ایجاد اشتغال برای قشر تحصیل کرده و دانشگاهی است و با سرمایه گذاری های محدود نسبت به کارخانه ها می توان اشتغال بیشتری ایجاد کرد.
ویژگی دیگر اقتصاد دانش بنیان ایجاد اقتدار ملی است. وقتی دانش را داشته باشید صاحبان فناوری و تکنولوژی خارجی هم به سمت شما می آیند تا قسمتی از فناوری را از شما بگیرند و بخشی را به شما انتقال دهند. زمانی انتقال فناوری اتفاق می افتد که همترازی به لحاظ علمی وجود داشته باشد وقتی به یک فناوری در سطح بین المللی رسیم که محصول متکی بر فناوری داخلی باشد اقتدار ملی اتفاق می افتد و در نتیجه در مسائل اقتصادی، تولید، صادرات و واردات قدرت چانه زنی پیدا می نماییم.
صنایع بزرگ آهن و فولاد، نفت و گاز در این استان مجموعه های بسیار بزرگی هستند بعلاوه حمل و نقل ریلی، حوزه سلامت و تجهیزات پزشکی که اگر این حوزه ها بخش هایی از صنعت و تامین مواد و تجهیزاتشان را از مسیر شرکت های فناور انجام دهند، شعار سال محقق می شود.

منبع: newstel.ir