پژوهشگران ژاپنی کوشش می کنند با استفاده از داده های یک ماهواره هواشناسی، معمای در ارتباط با تاریک شدن یک ستاره را حل کنند.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از نیو ساینتیست، یک ماهواره هواشناسی که مشاهدات منظمی را در مورد زمین انجام می دهد، امکان دارد معمای در ارتباط با این که چرا ستاره “ابط الجوزا”(Betelgeuse) برای مدت کوتاهی درخشش خویش را از دست داده است، حل کند.
در اواخر سال ۲۰۱۹، این ستاره غول پیکر سرخ که حدود ۵۵۰ سال نوری از زمین فاصله دارد، به صورت ناگهانی خیلی کم نورتر شد. این رویداد بعنوان “تاریکی بزرگ”(Great Dimming) شناخته می شود.
پژوهش های پیشین نشان داده بودند که وجود ابری از غبار و یک نقطه خنک روی ستاره امکان دارد علت تاریکی آن بوده باشد. “دایسوکه تانیگوچی”(Daisuke Taniguchi)، پژوهشگر “دانشگاه توکیو” (UTokyo) ژاپن باور دارد به لطف ماهواره ای که برای نظارت بر آب و هوای زمین طراحی شده است، اطلاعات بیشتری به دست خواهد آمد.
ماهواره “هیماوری۸”(Himawari-8) جهت بررسی مداوم آب و هوا در ژاپن و مناطق اطراف آن استفاده می شود. همینطور گاهی اوقات، ستارگانی را می بیند که فراتر از لبه های زمین ظاهر می شوند. همچون این ستارگان میتوان به ابط الجوزا اشاره نمود که یک مرتبه در روز ظاهر می شود.
تانیگوچی از داده های ماهواره برای جمع آوری مشاهدات منظم فروسرخ این ستاره استفاده نمود. به نقل از ایشان، این داده ها به او امکان می دهند تا علت وقوع تاریکی بزرگ را تأیید کند که تا اوایل سال ۲۰۲۰ ادامه داشت. در واقع، ابری از غبار وجود داشت که به وسیله سیستم های ماهواره به ثبت رسید و دمای ستاره هم تا ۱۴۰ درجه سلسیوس افت کرد.
تانیگوچی اظهار داشت: مزیت هیماواری۸ نسبت به تلسکوپ های دیگر این است که یک تلسکوپ نظارتی به حساب می آید. ما به مدت پنج سال از ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱، هر روز ابط الجوزا را می دیدیم.
علت تولید گرد و غبار ناگهانی مشخص نمی باشد. امکان دارد این یک موج ضربه ای در ستاره بوده باشد که گاز را به سمت بیرون فرستاده و سپس، گاز به صورت متراکم در آمده است. این امر می تواند سرد شدن ستاره در مرحله بعد را توضیح دهد؛ باآنکه هنوز معلوم نیست که آیا این رویدادها مرتبط هستند یا خیر.
تانیگوچی هم اکنون برنامه هایی را در مورد استفاده از هیماواری۸ برای رصد ستارگان بیشتر، بررسی تکامل و تولید غبار آنها دارد و سایر ماهواره های بررسی آب و هوا هم می توانند به همین صورت برای ستاره شناسان سودمند باشند. تانیگوچی اظهار داشت: من امیدوارم بعد از انتشار این مقاله، سایر ماهواره ها هم اطلاعات خویش را به صورت عمومی منتشر کنند.
این پژوهش، در مجله “Nature Astronomy” به چاپ رسید.

منبع: