نیوزتل: بااینکه وجود زباله های به جا مانده از ماموریت های فضایی روی مریخ و ماه هم اکنون به یک معضل تبدیل گشته است اما تعدادی از پژوهشگران باور دارند که این زباله ها در آینده به یک گنجینه تاریخی تبدیل خواهند شد.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از فوربس، ویدئوی موسوم به “هفت دقیقه وحشت” که در سال ۲۰۲۱ انتشار یافت، مریخ نورد “استقامت”(Perseverance) ناسا را نشان داد که بعد از یک سفر ۳۱۴ میلیون مایلی به مریخ، با چتر نجات فرود آمد.
چیزی که ناسا به جهانیان نگفت، این بود که بااینکه مریخ نورد درحال فرود ایمن روی سیاره سرخ بود اما سپرهای حرارتی، چتر نجات، فنرهای فلزی، فوم، توری و سایر تجهیزات فضایی را که برای کاوش فرستاده شده بودند، در سراسر بستر رودخانه باستانی به جا گذاشت.
حالا مریخ نورد استقامت و بالگرد “نبوغ”(Ingenuity)، به یافتن یادگارهای ماندگاری از ورود و فرود چشم گیر خود به مریخ ادامه می دهند. با وجود مریخ نورد “کنجکاوی”(Curiosity) ناسا که تکه هایی از زباله های خودرا در کف “دهانه گیل”(Gale Crater) شناسایی می کند، استقامت اولین مریخ نوردی نیست که این کار را انجام می دهد.
آیا انسان مقرر است روی مریخ زباله بریزد؟ بله، ما این کار را انجام خواهیم داد و بگفته دانشمندان، انسان های آینده، اولین قدمهای اکتشاف ما را گرامی خواهند داشت.
دکتر “بتانی المان”(Bethany Ehlmann)، استاد علوم سیاره ای “موسسه فناوری کالیفرنیا”(Caltech) و دانشمند مریخ نورد اظهار داشت: زمانی که تمدن های باستانی روی زمین را مطالعه می نماییم، انبوه زباله های آنها را مورد بررسی قرار می دهیم اما زباله های ما فقط انبوه زباله نیستند، بلکه مصنوعات حاصل از اولین قدمهای ما در مریخ هستند.
بطور خلاصه، زباله های بین سیاره ای ما، گنجی برای باستان شناسان فضایی در آینده نزدیک خواهند بود. المان افزود: روزی که در نهایت انسان ها روی مریخ فرود بیایند، مناطق فرود این مریخ نوردها به پارک های ملی تبدیل خواهند شد. همچنین، بخش هایی از سیستم های فرود و فومی که ممکنست هنگام فرود مریخ نورد جدا شده باشند، به نشانه های تاریخی تبدیل خواهند شد.
مریخ نورد “استقامت” در زمان مناسب، کار خودرا متوقف خواهدنمود که احتمالاً حدود یک دهه دیگر و به سبب یک طوفان گرد و غبار خواهد بود. سرنوشت مشابهی برای بالگرد نبوغ و همین طور مریخ نورد “ژورانگ”(Zhurong) چین در انتظار است که حالا درحال کاوش ناحیه “اتوپیا پلانیتیا”(Utopia Planitia) است. مریخ نوردهای “سوجورنر”(Sojourner)، “اسپیریت”(Spirit) و “فرصت” (Opportunity) ناسا سالها پیش کار خودرا متوقف کردند.
به استثنای بخش هایی از ماموریت “بازآوری نمونه مریخ”(MSR) ناسا و “آژانس فضایی اروپا”(ESA)، هر چیزی که به مریخ فرستاده می شود، در آنجا از بین می رود. اگر لیستی از اجرام مصنوعی موجود در مریخ را بررسی کنید، متوجه خواهید شد که سیاره سرخ پوشیده از محلهای فرود باقیمانده است. تعدادی از آنها از مدار مشخصی مورد بررسی قرار گرفته اند اما برخی دیگر مانند چندین فرودگر شوروی از دهه ۱۹۷۰ که هیچ سیگنال رادیویی را برنمی گردانند، فقط تخمین زده شده اند. ماموریت “مریخ ۲”(Mars 2) که در سال ۱۹۷۱ سقوط کرد، یک ربات به اندازه جاروبرقی را در بر داشت که ازطریق یک بند داخلی به آن متصل شده است.

یک نمایشگاه در موزه آینده مریخ
همانطور که در فیلم “The Martian” در سال ۲۰۱۵ نشان داده شد، بیشتر این سوابق باارزش در مورد کاوش مریخ، پوشیده از گرد و غبار است. در این فیلم، “مارک واتنی”(Mark Watney)، فضانورد سرگردان به مدت یک ماه در سراسر سیاره سرخ سفر کرد تا بقایای فرودگر “Pathfinder” ناسا را که از سال ۱۹۸۷ در آنجا مانده بود، بیرون بیاورد و از دوربین های آن برای برقراری ارتباط با زمین استفاده نماید.
“آلیس گورمن”(Alice Gorman)، عتیقه شناس فضایی “دانشگاه فلیندرز”(Flinders University) اظهار داشت: همه ردپای آنها از بین خواهد رفت اما سخت افزار با گرد و غبار پوشیده و حفظ خواهد شد. من باور دارم که مردم به خیلی از مریخ نوردها وابستگی عاطفی دارند. تصور کنید که بالگرد نبوغ بتواند از مریخ نورد کنجکاوی یا یکی از مریخ نوردهای قدیمی پوشیده از گرد و غبار عکس بگیرد. این یک عکس اعجاب انگیز خواهد بود.
از آنجائیکه انسان ها هنوز روی مریخ فرود نیامده اند، تصور اینکه سیاره سرخ از پارک های ملی و بناهای تاریخی محافظت کند که اولین قدمهای انسان در این سیاره را به رسمیت می شناسند، دشوار است. با این وجود، داشتن سازه های مشابه در ماه چندان دور از ذهن به نظر نمی رسد.
ماه نیز به همان اندازه در زباله پوشیده شده است. تخمین زده می شود که حدود ۵۰۰ هزار پوند زباله از قوطی، کابل و دوربین گرفته تا چکش، انبر و کیسه های زباله در ماه وجود دارد. البته بیشتر آنها مربوط به ماموریت های “آپولو”(Apollo) هستند.
ناسا لیست کاملی از مصنوعات به جا مانده در ماه تهیه کرده است و دلیلهای خوبی برای این کار دارد. در مقدمه لیست آمده است: از آنجائیکه ماه برای برنامه های فضایی ملی و شرکت های خصوصی قابل دسترس تر می شود، مهمست که از مصنوعات ماه به سبب ارزش تاریخی و علمی آنها محافظت نماییم.
از آنجائیکه هیچ جوی در ماه وجود ندارد، ردپای اولین ماه نوردها و مهم تر از آن، ردپای اولین انسان های ماه نورد در اواخر دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، برای هزاران سال حفظ خواهد شد.
هنگامی که تعداد بیشتری از انسان ها به ماه بروند و در ماموریت های خصوصی، محلهای اولیه فرود آپولو به هدف شکارچیان سوغات تبدیل خواهند شد.
گورمن اظهار داشت: تجارت آثار باستانی در مورد آثار باستانی غارت شده رخ می دهد و همچنین، بازار بسیار بزرگی برای جمع آوری وسایل فضایی وجود دارد. می توان تصور کرد که کلکسیونرها برای قطعه ای از ماموریت “آپولو ۱۱”، مبالغ هنگفتی را پرداخت کنند و این چیزی است که ما واقعا باید مراقب آن باشیم.
وی ادامه داد: باید از نواحی فرود آپولو محافظت نماییم اما قبل از آن، باردیگر از آنها بازدید نماییم تا وضعیت فعلی آنها را بدانیم و بعد از آن ارزیابی نماییم که به مرور زمان چه تغییری می کنند. فقط در این صورت است که می توانیم دزدها را در عمل دستگیر نماییم.
گورمن که حالا روی دستورالعمل های مدیریت میراث ماه کار می کند، افزود: مدارگردهای آینده ماه باید این محل ها را زیر نظر داشته باشند، وضعیت آنها را پیگیری کنند و شواهدی از غارت آنها توسط مردم را جمع آوری کنند. آنها از کلکسیونی ترین قطعات تاریخ خواهند بود و ما واقعا باید بطور جدی به این مساله فکر نماییم.

منبع: نیوزتل