اخبار فناوری و موبایل
نیوزتل: تحقیقات حاکی از این هستند که ساختن تراشه های آینده از گرافین سبب می شود که آنها ۱۰ برابر سریع تر از همتایان خود عمل کنند.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از دیجیتال ترندز، تراشه های موجود در بهترین “واحدهای پردازش مرکزی”(CPUs) و “واحدهای پردازش گرافیکی”(GPUs) که هم اکنون در بازار موجود هستند، همگی از سیلیکون تولید شده اند اما دانشمندان در مورد محدودیت های آنها آگاهی دارند. بمنظور افزایش مقیاس عملکرد بدون لطمه رساندن به راندمان انرژی، تحقیقات زیادی انجام می شوند تا یک جایگزین را برای سیلیکون عرضه کنند.
یکی از این گزینه ها گرافین است که شاید عملکردی ۱۰ برابر سیلیکون داشته باشد و در عین حال، انرژی کمی را مصرف کند. با این وجود، هنوز یک مشکل وجود دارد. ساخت گرافین واقعا گران است.
چندین شرکت در مورد استفاده از گرافین به عنوان جایگزینی برای تراشه های سیلیکونی که امروزه می شناسیم، صحبت کرده اند. ائتلاف “نوآوری مس گرافین”(Graphene Copper Innovation) چین، در خلال “کنفرانس بین المللی نوآوری گرافین چین”(GRAPCHINA) به وجود آمد و بنظر می رسد که برای اولین بار بعد از سالها ممکنست نتیجه ای از طرح های در رابطه با گرافین حاصل شود.
بااینکه سیلیکون امروزه به سبب بازدهی بالا و هزینه های تولید قابل قبول، محبوبیت دارد اما گرافین اساسا می تواند بهتر باشد. گرافین بسیار قویتر از سیلیکون است. گزارش ها حاکی از این هستند که گرافین ۲۰۰ برابر قویتر از فولاد است. با این وجود، وزن بسیار کمی دارد. یک متر مربع گرافین، کمتر از یک میلی گرم وزن دارد. همچنین، گرافین از نظر حرارتی و الکتریکی، بسیار مقرون به صرفه است و می تواند جایگزین مس در تراشه های آینده باشد.
شرکت “آی بی ام”(IBM)، تراشه های گرافینی را در اوایل سال ۲۰۱۰ به نمایش گذاشت. بنابراین، تحقیقات در مورد گرافین مدت زیادی است که درحال انجام شدن هستند. تراشه ها در آن زمان، فرکانس های تا ۱۰۰ گیگاهرتز را نشان می دادند اما آی بی ام اظهار داشت که این فرکانس ها می توانند تا ۱۰۰۰ گیگاهرتز افزایش یابند. با این وجود، گرافین هیچ گاه برای تولید انبوه انتخاب نشده که دلیل آن، هزینه تولید است.
بااینکه ما در مورد محدودیت های کاری تراشه های سیلیکونی آگاه هستیم اما حداقل آنها به شکل گسترده در دسترس هستند و ساخت آنها بسیار ارزان تر تمام می شود. تولید تراشه های گرافینی، بسیار پیچیده تر است. بنابراین، دشوار است بگوییم که آیا و چه زمانی تراشه های گرافینی به تولید انبوه در مقیاس تأثیرگذار وارد می شوند.
دانشمندان درحال بررسی مسیرهای دیگر و شاید بسیار عجیب تری مانند ساختن تراشه از عسل یا استفاده از کاغذ برای تولید “بردهای مدار چاپی”(PCB) هستند.