پژوهشگران آمریکایی در پروژه جدیدی نشان دادند؛ اندازه گیری سطح استرس با کمک تتوی الکترونیکی

به گزارش نیوزتل، پژوهشگران آمریکایی در پروژه جدیدی نشان داده اند که شاید یک تتوی الکترونیکی روی کف دست بتواند سطح استرس کاربر را به دقت اندازه گیری نماید.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از نوروساینس نیوز، کف دست های ما نکات بسیاری را در مورد وضعیت عاطفی ما می گویند. زمانی که افراد هیجان زده یا عصبی هستند، کف دست ها خیس می شوند. این واکنش برای اندازه گیری میزان استرس و کمک کردن به افراد مبتلا به مشکلات روانی استفاده می شود اما دستگاه هایی که هم اکنون این کار را انجام می دهند، حجیم و غیرقابل اعتماد هستند. همچنین، این دستگاه ها با داشتن سنسورهای قابل مشاهده روی قسمت های مشخص بدن، می توانند انگ اجتماعی را به همراه داشته باشند.
پژوهشگران “دانشگاه تگزاس در آستین”(UT Austin) و “دانشگاه تگزاس اِی اَنداِم”(Texas A&M)، فناوری تتوی الکترونیکی را برای نظارت بر “فعالیت الکترودرمال” (Electrodermal activity) یا (EDA) به کار گرفته اند. آنها در این پروژه، یک تتوی الکترونیکی مبتنی بر گرافین را ابداع نموده اند که به کف دست می چسبد، حدودا نامرئی است و به ساعت هوشمند متصل می شود.
“نانشو لو”(Nanshu Lu)، سرپرست این پژوهش اظهار داشت: این تتو به قدری بدون ایراد است که مردم گاهی فراموش می کنند آنرا به همراه دارند و همچنین، سبب کاهش انگ اجتماعی ناشی از داشتن آن روی قسمت های مشخص بدن می شود.
لو و همکارانش سال هاست که فناوری تتوی الکترونیکی را ارتقا داده اند. گرافین به علت نازک بودن و نحوه اندازه گیری پتانسیل الکتریکی بدن انسان، همیشه ماده ای محبوب بوده است که به بررسی بسیار دقیق کمک می نماید. با این حال، چنین مواد فوق العاده نازکی نمی توانند فشار زیادی را تحمل کنند. به صورتی که استفاده از آنها در بخش هایی از بدن مانند کف دست و مچ دست که شامل حرکات زیادی هستند، چالش برانگیز می شود.
مشخصه بارز این کشف جدید اینست که تتوی الکترونیکی روی کف دست می تواند داده ها را با موفقیت به یک مدار سخت منتقل کند. مدار سخت در این مورد، یک ساعت هوشمند تجاری موجود در محیط های خارج از لابراتوار است. پژوهشگران از یک نوار مارپیچ استفاده کردند که در آن، دو لایه گرافین و طلا تا اندازه ای روی هم قرار گرفته اند. نوار با کشیده شدن به جلو و عقب می تواند فشار ناشی از حرکات دست را برای فعالیتهای روزمره مانند نگه داشتن فرمان هنگام رانندگی، باز کردن درها، دویدن و مواردی از این دست تحمل کند.
فناوری کنونی نظارت بر کف دست، از الکترودهای حجیمی استفاده می نماید که امکان دارد بیفتند و بسیار قابل مشاهده هستند یا سنسورهای EDA اعمال شده روی سایر قسمت های بدن را به کار می برد که امکان بررسی دقیق تر را فراهم می کنند.
سایر پژوهشگران، روش های مشابهی را با استفاده از نوارهایی به ضخامت نانومتر برای اتصال خالکوبی به سیستم خوانش امتحان کرده اند اما نوارها نتوانسته اند فشار حرکت ثابت را تحمل کنند.
لو اظهار داشت که پژوهشگران در این پروژه، از حقیقت مجازی، بازی های کامپیوتری و متاورس هم الهام گرفته اند. حقیقت مجازی در بعضی موارد برای درمان بیماری های روانی استفاده می شود. با این حال، حقیقت مجازی از بسیاری جهات فاقد توانایی های انسان آگاه است.
لو افزود: حتما می خواهید بدانید که آیا مردم به این درمان پاسخ می دهند و آیا این فناوری به آنها کمک می نماید یا خیر. هم اکنون، پاسخ دادن به این پرسش ها دشوار می باشد.
این پژوهش، در مجله “Nature Communications” به چاپ رسید.

منبع: