نیوزتل: ناسا پرتوهای پنهانی از نور خورشید را مشاهده و ثبت کرده است که پیش تر دیده نشده بودند.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، ناسا با بهره گیری از «آرایه تلسکوپ طیف سنجی هسته ای» یا «نیوستار»(NuSTAR)، پرتوهای ایکس گوناگونی را که از داغ ترین مواد موجود در جو خورشید ساطع می شوند، ثبت نمود. پرتو ایکس پرانرژی فقط در چند مکان مشاهده شد؛ در صورتیکه پرتو ایکس کم انرژی و پرتو فرابنفش در سراسر خورشید دیده شدند.
دانشمندان امیدوارند که نماهای جدید به آنها کمک کنند تا به یکی از بزرگترین رازهای خورشید پی ببرند. راز بزرگ این است که چرا دمای جو بیرونی خورشید، به بالای یک میلیون درجه می رسد که حداقل ۱۰۰ برابر گرم تر از سطح آنست.

نیوستار بطور معمول زمان خودرا جهت بررسی اسرار سیاه چاله ها، ابرنواخترها و دیگر اجرام پرانرژی فضا سپری می کند اما می توان از آن برای مطالعه خورشید نیز بهره برد.
پرتوهای پرانرژی ایکس که توسط نیوستار ثبت شده اند، به رنگ آبی هستند.

رنگ سبز که پرتو ایکس کم انرژی را نشان می دهد، با سیستم ثبت پرتو ایکس نصب شده روی فضاپیمای «هینود»(Hinode) ثبت شده است.

رنگ قرمز، پرتو فرابنفش ثبت شده با «رصدخانه پویایی شناسی خورشید»(SDO) ناسا را نشان میدهد.

نیوستار در ژوئن گذشته، ۲۵ تصویر از خورشید را جمع آوری کرد و به ناسا امکان داد تا یک تصویر واحد را از نورهای رنگی متفاوتی را که از سطح خورشید می تابند، به دست بیاورد. همچنین، ناسا مشاهدات ماموریت هینود متعلق به «آژانس جستجوهای هوافضای ژاپن»(JAXA) را که با رنگ سبز نشان داده شده اند و مشاهدات رصدخانه پویایی شناسی خورشید که نور فرابنفش را به رنگ قرمز ثبت کرده است، جمع آوری کرد.
بااینکه ستاره شناسان با دیدن گرمای منبع تاج که بیرونی ترین لایه خورشید است، گیج شده اند اما حدس می زنند که این گرما ممکنست از فوران های کوچک در جو خورشید به نام نانوشراره ها سرچشمه گرفته باشد.
شراره ها، فوران های بزرگ گرما، نور و ذرات قابل مشاهده برای طیف گسترده ای از رصدخانه های خورشیدی هستند. بااینکه نانوشراره ها اتفاقات بسیار کوچک تری هستند اما هر دو نوع، ماده گرم تر از دمای متوسط تاج خورشیدی را تولید می کنند.
ناسا در اطلاعیه ای اعلام نمود که شراره های معمولی آن قدر مکرر نیستند تا تاج خورشیدی را در دمای بالایی که برای دانشمندان قابل مشاهده می باشد، حفظ کنند اما نانوشراره ها ممکنست بسیار بیشتر رخ دهند و شاید اغلب به اندازه ای باشند که تاج را گرم کنند.
نانوشراره های منفرد به سبب نور شعله ور خورشید نادیده گرفته شده اند اما نیوستار می تواند نور را از مواد دارای دمای بالا تشخیص دهد. این قابلیت، فیزیکدانان را قادر می سازد تا بررسی نمایند که نانوشراره ها چقدر اتفاق می افتند و چگونه انرژی آزاد می کنند.
ناسا در ماه جاری میلادی با مشاهده قسمتی از قطب شمال خورشید، به کشف هیجان انگیز دیگری نیز دست یافت. «تامیثا اسکوف»(Tamitha Skov)، پیش بینی کننده هوای فضا، ویدئویی را در توییتر به اشتراک گذاشت و اظهار داشت که رصدخانه پویایی شناسی خورشیدی ناسا آنرا ثبت کرده است.

اسکوف در این توییت نوشت: در مورد «گردباد قطبی»(Polar vortex) صحبت کنید. مواد یک برجستگی خورشیدی شمالی بتازگی از رشته اصلی جدا شده اند و الان در یک گردباد قطبی بزرگ در اطراف قطب شمال ستاره ما در گردش هستند.
ناسا برجستگی های خورشیدی را به عنوان ابرهایی از ذرات حامله توصیف می کند که بر فراز خورشید شناور هستند و توسط نیروهای مغناطیسی به آن متصل می شوند. آنها بصورت رشته های دراز و ناهمواری ظاهر می شوند که از سطح خورشید بیرون می آیند.
برجستگی ذکر شده توسط اسکوف، هر ۱۱ سال یک دفعه دقیقا در عرض جغرافیایی ۵۵ درجه در اطراف تاج های قطبی خورشید ظاهر می شود.
«اسکات مکینتاش»(Scott McIntosh)، فیزیکدان خورشیدی و معاون «سازمان ملی پژوهش های جوی آمریکا»(NCAR) اظهار داشت: این برجستگی یک دفعه در هر چرخه خورشیدی، در عرض جغرافیایی ۵۵ درجه شکل می گیرد و حرکت خودرا به سمت قطب های خورشیدی شروع می کند.
وی ادامه داد: یک پرسش بزرگ این است که چرا برجستگی فقط یک دفعه به سمت قطب حرکت می کند و ناپدید می شود و سپس بطور جادویی، سه یا چهار سال بعد دقیقا در همان منطقه باز می گردد.
بااینکه اخترشناسان پیش تر رشته هایی را مشاهده کرده بودند که از خورشید جدا می شوند اما این نخستین بارست که آنها در یک گردباد قطبی در این منطقه به گردش در می آیند.

منبع: نیوزتل