نیوزتل: یک مدل الهام گرفته از طبیعت دری به سمت توسعه کنترل ربات های نرم می گشاید.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از نیوز برک، بازوهای اختاپوس تقریباً برای انجام بی نهایت حرکات پیچیده مانند دستیابی به اجسام، گرفتن آنها، خزیدن و شنا آزاد هستند. این که چگونه این حیوانات به چنین طیف وسیعی از فعالیت ها دست می یابند، منبعی از رمز و راز، شگفتی و الهام است. قسمتی از چالش دریافتن نحوه حرکت آنها ناشی از سازماندهی پیچیده و زیست مکانی عضلات داخلی این جانور است.
به این مشکل تحت یک پروژه چند رشته ای به رهبری پراشانت مهتا(Prashant Mehta) و ماتیا گازولا(Mattia Gazzola)، استادان علوم و مهندسی مکانیک در دانشگاه ایلی نوی پرداخته شد. این دو محقق و گروه آنها یک مدل دقیق فیزیولوژیکی از عضلات بازوی اختاپوس به وجود آورده اند.
مهتا می گوید: مدل ما، نخستین در نوع خود است و نه فقط به درک این مشکل بیولوژیکی کمک می نماید، بلکه چارچوبی برای طراحی و کنترل ربات های نرم در آینده ارائه می دهد.
قابلیت های چشم گیر بازوهای اختاپوس مدت هاست که الهام بخش طراحی و کنترل ربات های نرم بوده است. چنین ربات های نرمی دارای قابلیت انجام وظایف پیچیده در محیط های بدون ساختار و در عین حال کارکرد ایمن در اطراف انسان ها هستند و کاربردهای مختلفی از کشاورزی تا جراحی دارند.
هنگ شنگ چانگ(Heng-Sheng Chang)، نویسنده ارشد این مطالعه، توضیح داد که بخش های نرم بدن مانند بازوهای اختاپوس یک چالش بزرگ برای مدل سازی و کنترل است. او اظهار داشت: آنها توسط سه دسته ی عضلات داخلی اصلی یعنی طولی، عرضی و مورب هدایت می شوند که موجب تغییر شکل بازو در چندین حالت می شود. بنا بر این بازوهای عضلانی نرم بر خلاف همتایان سفت و سخت خود آزادی قابل توجهی بیشتری دارند.
گروههای مهتا و گازولا با رانور ژیلت(Rhanor Gillette)، پروفسور بازنشسته فیزیولوژی مولکولی ایلی نوی، همکاری کردند تا فیزیولوژی اختاپوس مشاهده شده را در مدل ریاضی خود برای این مطالعه بگنجانند.
پژوهشگران با گیریش کریشنان(Girish Krishnan)، استاد مهندسی سیستم های صنعتی و سازمانی ایلی نوی همکاری می کنند تا ایده های ریاضی خودرا در طراحی و کنترل ربات نرم واقعی بگنجانند. این نه فقط یک روش سیستماتیک برای کنترل ربات های نرم ایجاد می کند، بلکه درک عمیق تری از مکانیسم های کار آنها را نیز فراهم می آورد.

منبع: newstel.ir