به گزارش نیوزتل، مطالعه ای جدید نشان داده است که ضربان قلب بر درک افراد از گذر زمان تأثیر می گذارد.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس آلرت، در حال حاضر مغز شما به صورت ناخودآگاه گذر زمان را پیگیری می کند و به شما اجازه می دهد روی موارد بهتری مانند خواندن این خبر تمرکز کنید.
این فعالیت به صورت خودکار اتفاق می افتد، اما نه به صورت مداوم. درک مغز از زمان می تواند نوسان داشته باشد و گاهی به نظر می آید که بعضی از لحظات نسبت به دیگر لحظات کش می آیند یا به سرعت می گذرند.
باآنکه این تغییرات در زمان امکان دارد تحریف حقیقت باشند اما از نظر فنی همه ی آنها در ذهن شما اتفاق نمی افتند. برپایه یک مطالعه جدید، بعضی از آنها از قلب شما نشات می گیرند.
آدام کی اندرسون(Adam K. Anderson)، نویسنده ارشد و استاد روانشناسی دانشگاه کورنل، می گوید که ضربان قلب درک ما از سرعت گذر زمان را تعیین می کند و این نقش اساسی قلب ما در کمک به پیگیری زمان را نشان داده است.
اندرسون می گوید: زمان بُعدی از کیهان و پایه ی اصلی برای تجربه ما از خود است. تحقیقات ما نشان داده است که تجربه لحظه به لحظه زمان با طول ضربان قلب هماهنگ شده و با آن تغییر می کند.
محققان می گویند، این تغییرات در درک زمان طبیعی است. در تحقیقات قبلی هم منشا درک ما از مان مورد بررسی قرار گرفته بود و مشخص شده بود که افکار و احساسات می توانند حس ما را از زمان تحریف کنند و سبب شوند که بعضی از لحظات درحال کش آمدن یا کوتاه شدن به نظر برسند.
برای مثال، در مطالعه ای که سال قبل انجام شد، اندرسون و همکارانش دریافتند که به نظر می آید زمانی که قطارهای شبیه سازی شده مجازی شلوغ تر هستند، سفرهای با قطارهای حقیقت مجازی برای مسافران بیشتر طول می کشد.
اندرسون می گوید که خیلی از مطالعات قبلی بر درک فواصل زمانی نسبتا طولانی متمرکز شده اند و ازاین رو بیشتر نحوه ی تخمین زمان توسط افراد را نشان می دهند تا نحوه ی تجربه زمان در لحظه توسط آنها.
برای روشن کردن نحوه ی تجربه ی زمان، این مطالعه ی جدید با تمرکز بر نوسانات طبیعی ضربان قلب، به دنبال کشف ارتباط میان درک زمان و ریتم های بدنی بود. در حالیکه آهنگ کلی قلب ثابت به نظر می آید، هر ضربان قلب واحد می تواند از قبلی کوتاه تر یا طولانی تر باشد.
تحقیقات نشان داده اند که ضربان قلب می تواند بر درک ما از محرک های خارجی تأثیر بگذارد و مدت هاست که گمانه زنی هایی در خصوص کمک قلب به مغز در حفظ زمان وجود داشته است.
محققان ۴۵ دانشجوی مقطع کارشناسی از دانشگاه کورنل را جهت شرکت در این مطالعه انتخاب کردند که همگی بین ۱۸ تا ۲۱ سال سن داشتند و سابقه بیماری قلبی نداشتند.
آنها از نوار قلب(ECG) برای نظارت بر فعالیت قلب با وضوح میلی ثانیه استفاده کردند و آنرا به کامپیوتری متصل کردند که صدای کوتاهی را که توسط ضربان قلب ایجاد می شود، پخش کند.
هر صدا تنها ۸۰ تا ۱۸۰ میلی ثانیه دوام می آورد. و بعد از شنیده شدن آن توسط یکی از داوطلبین، از آنها خواسته می شد گزارش دهند که آیا فکر می کنند این ضربان طولانی تر یا کوتاه تر از سایرین بوده است.
به نقل از محققان، نتایج نشان داده است که تغییرات زمانی در درک ما از گذر زمان در محل کار رخ می دهند. افراد مورد آزمایش صدای ضربان های کوتاه تر را بلندتر گزارش کردند و صداهای کوتاه تر به ضربان قلب طولانی تر نسبت داده شد.
اندرسون می گوید: ضربان قلب ریتمی است که مغز ما از آن استفاده می نماید تا حس گذر زمان را القا کند و این یک نمودار خطی نیست بلکه دائما درحال کم و زیاد شدن است.
درک نادرست از گذر زمان امکان دارد اتفاق بدی به نظر برسد و گاهی اوقات هم همچنین است. اما در حالیکه از دست دادن زمان می تواند منجر به ایجاد دردسر شود، امکان دارد مزایای تطبیقی برای انواع تغییرات زمانی که در این مطالعه شناسایی شده اند هم وجود داشته باشد.
محققان افزودند که به نظر می آید قلب به مغز کمک می نماید تا با منابع محدود به صورت کارآمدتری کار کند و بر نحوه تجربه گذر زمان در کوچک ترین مقیاس ها تأثیر می گذارد.
این مطالعه در مجله ی «Psychophysiology» انتشار یافته است.

منبع: newstel.ir