به گزارش نیوزتل، پژوهش جدید یکی از دانشجویان دانشگاه «آکسفورد» نشان داده است که ستاره شناسان می توانند بفهمند اجرام میان ستاره ای مانند «اوموآموآ» از چه نوع ستارگانی می آیند و برپایه سرعت آنها هنگام ورود به منظومه شمسی، اطلاعاتی را در مورد ترکیبات آنها به دست بیاورند.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، ستاره شناسان تابحال فقط دو جرم میان ستاره ای تایید شده را در منظومه شمسی ما کشف کرده اند که یکی از آنها «اوموآموآ»(Oumuamua) و دیگری «دنباله دار بوریسف»(۲I/Borisov) است. آنها با یکدیگر بسیار متفاوت هستند. اوموآموا فاقد هر نوع دنباله بود اما بوریسوف شبیه به یک دنباله دار معمولی به نظر می رسید.
«متیو هاپکینز»(Matthew Hopkins) دانشجوی فارغ التحصیل از «دانشگاه آکسفورد» که این پژوهش را انجام داده است، در مصاحبه با اسپیس اظهار داشت: با این حال، خصوصیت های در ارتباط با منظومه های سیاره ای خانه این دو جرم، روی هر دوی آنها نقش بسته اند. از آنجائیکه این اجرام از ستاره های دیگر می آیند، خصوصیت های آنها با آن ستاره ها مرتبط هستند.
باآنکه ما تا به امروز فقط دو جرم میان ستاره ای تایید شده را مشاهده کرده ایم اما انتظار می رود که هزاران مورد از آنها در هر لحظه از منظومه شمسی ما عبور کنند و از آنجائیکه بیشتر آنها بسیار دورتر از ما قرار دارند، قابل شناسایی نیستند. با این حال، بیشتر یا همه اجرام میان ستاره ای احیانا زندگی خویش را بعنوان دنباله دارهای اطراف ستاره های دیگر شروع کرده اند؛ قبل از این که برخورد با سیاره ای به اندازه مشتری یا شاید پرواز از نزدیک یک ستاره، آنها را به فضای میان ستاره ای پرتاب کند.
هاپکینز اظهار داشت: در منظومه شمسی ما، به ازای هر دنباله داری که مشتری و نپتون به سمت «ابر اورت»(Oort Cloud) هل دادند، ۱۰ دنباله دار به صورت کامل به بیرون پرتاب شدند و الان یک تریلیون جرم در ابر اورت وجود دارد. با انجام دادن محاسبات، به سادگی میتوان فهمید که اجرام میان ستاره ای، پرشمارترین اجرام در کهکشان راه شیری هستند.
اوموآموآ

منبع: نیوزتل