به گزارش نیوزتل بررسی پژوهشگران آمریکایی در یکی از بیمارستان های نیویورک نشان داده است که بیماران مبتلا به کووید-۱۹ این بیمارستان بیشتر از بیماران پژوهش های دیگر، به نارسایی حاد کلیه مبتلا هستند.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از وبسایت رسمی دانشگاه کلمبیا، بررسی جدیدی نشان میدهد که میزان عوارض کلیوی در افراد مبتلا به کووید- ۱۹ که در یک مرکز پزشکی شهر نیویورک بستری شده اند، بیشتر از افراد مبتلا به این بیماری در دیگر قسمت های آمریکا و یا کشورهای دیگر است.
پژوهشگران “مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا”(CUIMC) و “بیمارستان نیویورک- پرسبیترین”(NewYork-Presbyterian) با بهره گیری از داده های به دست آمده از سوابق پزشکی الکترونیکی بیماران دریافتند که احتیاج به ونتیلاتور مکانیکی، در دو بازه زمانی بعد از آغاز بیماری بیشتر بوده است.
در این پژوهش، دوره بالینی ۱۰۰۰ بیمار نخست مبتلا به کووید- ۱۹ که در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا و بیمارستان نیویورک-پرسبیترین، بین تاریخ اول مارس تا پنجم آوریل ۲۰۲۰ تحت درمان قرار گرفتند، به صورت جامع بررسی گردید.
میزان بیماری های مزمن در بیماران این پژوهش نسبت به بیماران دیگر، بالاتر بود. متداول ترین مشکلات در این بیماران، فشار خون و دیابت بود که به ترتیب ۶۰ و ۳۷ درصد گزارش شدند. بیشتر از نیمی از بیماران بستری شده مبتلا به کووید- ۱۹، مرد بودند و میانگین سنی بیماران هم ۶۳ سال بود.
حدودا ۳۴ درصد بیماران مبتلا به کووید- ۱۹ در این پژوهش، به نارسایی حاد کلیه مبتلا بودند. این در حالیست که این آمار در بیماران چین، ۱۵ درصد و در بیماران ایالت واشنگتن، ۱۹ درصد گزارش شد. حدودا ۸۰ درصد بیماران بستری شده در آی سی یو، به نارسایی حاد کلیه مبتلا بودند.
پژوهشگران دریافتند که بیشتر از ۹۵ درصد بیماران، در ۱۴ روز نخست، به ونتیلاتور مکانیکی نیاز داشتند که در دو بازه زمانی خویش را نشان داد. این زمانها، یا روزهای سوم و چهارم و یا روز نهم بعد از آغاز نشانه های بیماری بودند.
“جرج هریپکساک”(George Hripcsak)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: یافته های این پژوهش که دو بازه زمانی مهم را برای استفاه از ونتیلاتور در بیماران مبتلا به کووید- ۱۹ نشان می دهند، به ما می گویند که چه زمانی باید بیشتر هوشیار باشیم. دانستن این نکته که احتمال استفاده از ونتیلاتور بعد از ۱۵ روز بسیار کمتر می شود، به پزشکان کمک می نماید تا در مورد ایمن بودن شرایط برای بازگشت بیمار به خانه تصمیم بگیرند.
میانگین زمان بررسی بیماران مبتلا به کووید- ۱۹ در این پژوهش، شش روز بود. بیماران چین هم به صورت میانگین، طی شش روز مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران این پژوهش که در آی. سی. یو بستری بودند، یک دوره ۲۳ روزه را پشت سر گذاشتند؛ در حالیکه این دوره برای بیماران پژوهش چین، تنها هشت روز بود. بیشتر از یک سوم بیماران بدحال، در انتها این پژوهش در بیمارستان باقی ماندند.
“رویجون چن”(RuiJun Chen)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: پژوهش ما، جزئیات ارزشمندی را در مورد دوره بالینی بیماران بستری شده مبتلا به کووید- ۱۹ عرضه می دهد. با عنایت به گسترش جهانی کووید- ۱۹، یافته های پژوهش ما می توانند نتایج خوبی در برنامه ریزی و تخصیص منابع برای پاسخ گویی به نیاز بیماران بدحال داشته باشند.
میزان کلی مرگ و میر در بین بیماران این پژوهش، ۲۱ درصد بود که به بیماران گروه های دیگر شباهت داشت. میزان مرگ و میر در بیماران آی. سی. یو، ۴۳.۶ درصد بود.
هریپکساک اضافه کرد: توضیح در مورد بیماران مبتلا به کووید- ۱۹، اولین گام به سمت شناسایی عوامل خطرناک و مهم بیماری های شدید می باشد. برای شناسایی دلیل واقعی تفاوت میان جمعیت مورد بررسی ما و جمعیت پژوهش های دیگر، باید پژوهش های دیگری صورت گیرد.
این پژوهش، در مجله “Medical Journal” به چاپ رسید.