نیوزتل: عنکبوت ها می توانند با استفاده از ترشح ابریشم و شناور بودن، مسیرهای طولانی هوایی را طی کنند. قبل از این تصور می شد که «پرواز بالون مانند» آن ها نیازمند چیزهایی مانند باد است، اما پژوهشگران انگلیسی میدان های الکتریکی طبیعی را کشف کرده اند که نه تنها سبب پرواز بالون مانند عنکبوت ها، بلکه سبب بالا رفتن آن ها هم می شود، حتی در غیاب حرکت هوا.
به گزارش نیوزتل به نقل از مجله Current Biology، این پدیده، که بعنوان “گرادیان پتانسیل جو”(APG) شناخته می شود، یک مدار الکتریکی بین زمین و یونوسفر است که توسط رعد و برق حفظ می گردد و همیشه در جهان وجود دارد.

عنکبوت ها می توانند با استفاده از ترشح ابریشم و شناور بودن چند صد مایل در هوا حرکت کنند. پژوهشگران تصور می کردند که این حرکت بالون مانند نیازمند نیروهای کششی باد یا حرارت است. اما اکنون پژوهشگران گزارش کرده اند: «ما میدان های قوی الکتریکی را در طبیعت یافته ایم که در غیاب حرکت هوا، نه تنها سبب پرواز بالون مانند عنکبوت می شود، بلکه سبب حرکت عمودی آن ها هم می گردد».

اریکا مورلی از دانشگاه Bristol اظهار داشت: «ما هنوز نمی دانیم که آیا میدان های الکتریکی برای تولید حرکت بالونی عنکبوت ها لازم هستند یا خیر. با این وجود میدانیم که این میدان ها شرط کافی اند.»

مورلی و همکارش دنیل رابرت، شیفته نظریه حرکت بالونی الکترواستاتیک شده بودند که توسط یک پژوهشگر دیگر در سال ۲۰۱۳ عرضه شده بود. در واقع، این ایده که میدان های الکتریکی اتمسفر در این مورد نقش دارند اولین بار در اوایل دهه ۱۸۰۰ انتشار یافت، اما خیلی وقت پیش، علی رغم اینکه هیچگاه مورد آزمایش قرار نگرفت، رد شد.

مورلی توضیح داد: «گرادیان پتانسیل جو(APG) – یک مدار الکتریکی بین زمین و یونوسفر است که توسط رعد و برق حفظ می گردد و همیشه در جهان حضور داشته است. اما قدرت APG متغیر است، در یک روز آرام با آسمان صاف، امکان دارد APG به ۱۰۰ V/m برسد و در یک روز طوفانی یا در حضور ابرهای باردار، APG می تواند تا ۱۰ kV/m افزایش یابد. به جهت اینکه ببینیم آیا عنکبوت ها در واقع به میدان های الکتریکی و تنوع این میدانها پاسخ می دهند یا خیر، به اندازه گیری های تجربی نیاز داشتیم.»

مورلی و رابرت برای کشف این موضوع، آزمایش هایی را در آزمایشگاه با عنکبوت های لحاف دوز انجام دادند. محیط آزمایشگاهی به آن ها اجازه داد که دیگر محرک ها مانند حرکت هوا را حذف کرده و یک میدان الکتریکی یکنواخت را برای این عنکبوت ها فراهم نمایند.

آزمایش آن ها یک افزایش مفهوم دار را در حرکت بالونی، هنگام روشن شدن میدان های الکتریکی نشان داد و تغییر در رفتار عنکبوت ها تایید نمود که آن ها می توانند میدان های الکتریکی APG مانند را شناسایی کنند و با حرکت بالونی به این میدان های الکتریکی پاسخ دهند. زمانی که عنکبوت ها در حال حرکت در هوا بودند، روشن و خاموش کردن میدان الکتریکی سبب می شد به ترتیب، به بالا یا پایین حرکت کنند.

پژوهش های این محققان همینطور موهای حساسی را به نام تریکوبوتیریا در سطح اسکلت خارجی عنکبوت ها نشان داده است که در پاسخ به میدان های الکتریکی حرکت می کنند. پژوهشگران باور دارند که این موهای ریز امکان شناسایی تحریک میدان الکتریکی توسط عنکبوت ها را فراهم می کنند.