نیوزتل: پژوهشگران سوئدی در بررسی جدیدی، تأثیر ژنتیک را در پارگی رباط صلیبی قدامی مورد بررسی قرار دادند.
به گزارش نیوزتل به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، مدت هاست که مشخص شده است که انتخاب نوع کفش و ورزش، عواملی هستند که می توانند در پارگی رباط صلیبی قدامی نقش داشته باشند.
پژوهشگران “دانشگاه لوند”(Lund University) سوئد در بررسی جدیدی دریافته اند که ژن ها هم در این میان، نقشی تعیین کننده دارند.
پژوهشگران با تجزیه و تحلیل داده های ثبت شده در مورد دوقلوها دریافتند که چه تعداد دوقلوی همسان و غیرهمسان، به پارگی رباط صلیبی قدامی گرفتار شده اند. آنها در مجموع، ۸۸ هزار و ۴۱۴ دوقلوی ۱۷ سال به بالا را مورد بررسی قرار دادند.
“کارین مگنوسان”(Karin Magnusson)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: فرصت مشاهده صدمه در بین دوقلوهای همسان و غیرهمسان، می تواند به نتیجه گیری در مورد مبحث وراثت کمک نماید.
وی ادامه داد: دوقلوهای همسان، ژن های کاملا یکسانی دارند. در حالیکه دوقلوهای غیرهمسان مانند بقیه خواهرها و برادرها، نیمی از ژن های خویش را با یکدیگر تقسیم می کنند. ما می توانیم با بررسی صدمه رباط صلیبی قدامی در هر دو قل یک مجموعه، میزان تأثیر وراثت را تخمین بزنیم و شیوع دو برابر آنرا در دوقلوهای همسان و غیرهمسان مقایسه نماییم. با این روش می توانیم به نتیجه گیری در مورد اهمیت وراثت و محیط بپردازیم.
مگنوسان افزود: نتایج این پژوهش نشان داده است که نقش ژن ها بیشتر از آن چیزی است که پیش تر تصور می کردیم. می توان اظهار داشت که از میان همه موارد پارگی رباط صلیبی قدامی، ۶۹ درصد با ژنتیک در ارتباط هستند. منظور این جمله نباید این طور برداشت شود که خطر صدمه در یک نفر، ۶۹ درصد است؛ بلکه منظور از آن، وقوع صدمه در جمعیت بیشتر است. درک مبحث وراثت، به واسطه مقایسه آن با بیماری های دیگر، ساده تر می شود. برای مثال، خطر ژنتیکی مبتلا شدن به سرطان، ۳۳ درصد است؛ به این معنا که ۳۳ درصد تغییرات جمعیت در اثر سرطان می تواند ناشی از ژنتیک باشد. بقیه علل هم ناشی از عوامل دیگری مانند ژنتیک، محیط یا سبک زندگی هستند.
خطر ژنتیک، در مردان و زنان، یکسان است. نتایج این پژوهش می توانند به پیشگیری موثرتر از این نوع صدمه کمک کنند.
“مارتین انگلوند”(Martin Englund)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: عوامل ژنتیکی در گذشته برای جلوگیری از پارگی رباط صلیبی قدامی در بین افرادی مانند ورزشکاران در نظر گرفته نشده اند. این پژوهش، در مورد اینکه آیا وراثت، شرایط در ارتباط با آناتومی یا فیزیولوژیکی را که می توانند در پارگی رباط صلیبی نقش داشته باشند، شامل می شود یا خیر، پاسخی عرضه نمی دهد. با این حال، اگر بدانیم که موارد زیادی از این صدمه در یک خانواده وجود دارد، لازم است احتیاط و تمرینات پیشگیرانه بیشتری صورت بگیرد.
این پژوهش، در “British Journal of Sport Medicine” به چاپ رسید.